ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 583

“ไม่หรอก ฉันไม่ได้หนาวขนาดนั้น คุณไม่ต้องถอด เมื่อกี้ยังเป็นลมอยู่บนรถอยู่เลยนี่”เส้นหมี่มองเห็น จึงรีบห้ามเขาเอาไว้

แต่ว่า ชายหนุ่มคนนี้ก็ไม่ได้พูดอะไรแล้วถอดเสื้อโค้ดออกมา หลังจากนั้นเอาเสื้อโค้ดกันหนาวตัวใหญ่ห่อไปบนร่างกายของเธอ

เส้นหมี่：“……”

“ว้าว หม่ามี๊ดูสิ คุณน้าคนนี้น่ารักจัง สวมเสื้อของคุณลุง เหมือนที่หนูสวมเสื้อหม่ามี๊เลย เหลือเพียงแต่หัวที่โผล่ออกมาด้านนอก”

เสียงของเด็กน้อยที่อยู่ในสถานีพูดออกมา ทันใด สายตาของหลายๆคนจึงมองมา

เส้นหมี่อายจะตายอยู่แล้ว

แต่ว่า ชายหนุ่มคนนี้กลับทำเป็นมองไม่เห็นยังไงอย่างงั้น เด็กคนนี้พูดว่าเธอถูกห่อเอาไว้จนเหลือแต่หัวที่โผล่ออกมาด้านนอก เขายังจะหิ้วปกคอด้านหลังขึ้นมาอีก

“ไปกันเถอะ”

“ไปอะไรล่ะ คุณปล่อยมือเดี๋ยวนี้นะ ฉันไม่ใช่เด็กน้อยจริงๆสักหน่อย！！”

เส้นหมี่อยากจะกระอักออกมา

แต่ความจริงแล้ว เธอไม่รู้เลยว่า ตอนที่ชายหนุ่มใช้วิธีนี้พาเธอออกมาจากสถานีไปนั้น ด้านหลังดึงดูดสายตาที่มองมาด้วยความอิจฉาริษยามากมาย

หรือว่านี่คือทาสภรรยาในตำนานกัน?

ทำไมเบื้องบนช่างไม่ยุติธรรมแบบนี้?

ชายหนุ่มที่รูปร่างสูงใหญ่และหล่อเหล่า แต่กลับเอาอกเอาใจผู้หญิงธรรมดาธรรมดาคนหนึ่งขนาดนี้

ในกลุ่มคนเหล่านี้ยังมีหญิงสาวไม่น้อยที่ยังโสด แต่ละคนต่างใจแตกสลายลง

เมื่อออกมาจาสถานีรถไฟความเร็วสูงมา ได้รับข้อความจากเคมี ว่าขับรถมารออยู่ด้านนอกแล้ว เมื่อมองเห็นทั้งสองออกมาแล้ว เขาจึงรีบขับเข้ามารับทันที

“ท่านประธาน คุณผู้หญิง ในที่สุดพวกคุณก็กลับมาแล้ว ไม่เป็นอะไรใช่ไหมครับ”

เขามองไปที่เขาคนนี้ที่เป็นเหมือนพ่อคุณเจ้าชีวิต

ตอนที่ดลธีโทรศัพท์มาหาเขา ไม่ได้พูดอะไรเลย แต่ว่าตอนนี้ เขายังอยากถามสักหน่อย เจ้าชีวิตของเขาคนนี้เฮลิคอปเตอร์ดีๆมีไม่นั่ง

กลับเลือกยานพาหนะเช่นนี้นั่งกลับมา

ตกลงว่าเรื่องราวต่างๆจัดการเสร็จเรียบร้อยหรือยัง?

ผลลัพธ์ เจ้าชีวิตคนนี้ไม่ได้สนใจเขาสักนิด：“คุณภรรยา คุณจะกลับบริษัทหรือว่ากลับบ้านดีล่ะ งั้นพวกเราไปโรงพยาบาลก่อนนะ ไปตรวจดูบาดแผลของคุณ”

ทันใดเขาก็มองมาที่หน้าผากของเส้นหมี่

เรื่องเรื่องนี้ ความจริงตอนที่อยู่บนรถไฟเขาก็อยากจะถามแล้ว แต่ก็กลัวว่าพอถามแล้วเธอจะโมโหขึ้นมาอีก จึงทำได้เพียงรออย่างระมัดระวังจนมาถึงตอนนี้

แต่นึกไม่ถึงว่า เด็กโง่ที่ไร้หัวจิตหัวใจคนนี้ กลับไม่ได้สนใจเรื่องนี้สักนิด

“ไม่ต้องหรอก ไม่ใช่บาดแผลร้ายแรงอะไร ก็แค่แผลที่ถลอกนิดหน่อย งั้นไปที่บริษัทก่อนแล้วกัน สัญญาฉบับนี้นำกลับมาแล้ว ในตอนยังไฟแรงอยู่ต้องกลับไปเตรียมการต่อกับคนในแผนกสักหน่อย ล่าช้าไม่ได้”

หลังจากนั้น เธอก็ตรงขึ้นรถไปทันที

แสนรัก：“……”

เคมี：“……”

ยืนอยู่ที่นั่นนิ่งไปสักพัก เคมีจึงมองไปที่BOSSใหญ่คนนี้อยู่นิ่งๆ