ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 590

ถึงแม้ว่าจะมีกระจกกั้น ตอนที่เส้นหมี่กำลังส่งข้อความให้แสนรัก เธอนั่งไขว่ห้างและพิงพนักเก้าอี้ รูปที่ถูกแอบถ่ายจึงเห็น

หน้าเธอชัดมาก

รูปถ่ายถูกส่งออกไปให้เนติที่อยู่ญี่ปุ่น

“ถ่ายบ้าอะไร! รูปบ้าพวกนี้ใช้ไม่ได้เลยสักรูป?”

เธอด่าว่าตั้งแต่เห็นรูปแรกที่ได้รับ

ผู้ช่วยเนติเห็นท่าไม่ดี รีบพูดขึ้นว่า: “นายหญิงใจเย็นๆนะคะ เธอเพิ่งเข้าไปได้ไม่นาน คงยังไม่ได้ข้อมูลอะไรที่สำคัญ ให้เธอ

ค่อยๆสืบ เราคอยสั่งการเธอก็พอค่ะ”

เนติได้ยินเช่นนั้น ท่าทีดูโอนอ่อนลงมาบ้าง

หลังจากนั้น เธอเปิดรูปที่สองต่อ

“รูปนี้ยังพอใช้ได้”

“นายหญิง ขอดิฉันดูด้วยค่ะ”

ผู้ช่วยดูรูปในมือถือคุณนายเนติ รูปที่เธอเห็นไม่เลวทีเดียว

ในรูปนั้นเป็นเด็กสาวที่เคยถูกคุมขังอยู่กับพวกเขา ที่ตอนนี้เปลี่ยนเป็นคนที่สดใสสวยงามดั่งดอกกุหลาบที่กำลังเบ่งบาน

ขนาดผู้หญิงด้วยกัน เห็นแล้วยังอดชื่นชมไม่ได้

“ญาณีได้ถ่ายทอดความเป็นตัวเองให้ลูกสาวเธอทั้งหมด” เนติดูรูปแล้วรู้สึกขุ่นเคืองขึ้นมาในใจ

“……”

ตอนนี้ผู้ช่วยของเธอไม่กล้าออกความเห็นแล้ว เธอกลัวจะทำให้นายหญิงยิ่งโมโหขึ้นไปอีก

โชคดีที่เธอดูเสร็จก็ปิดโทรศัพท์ไปเลย

“คุณนาย ตอนนี้เราจะทำยังไงดี? จะส่งรูปนี้ให้คุณหนูไหมคะ? แกยังไม่รู้ว่าเราส่งคนเข้าไปสอดแนมตระกูลหิรัญชา

ถ้าคุณหนูเห็นรูปพวกนี้ แกจะโกรธไหมคะ?”

“โกรธงั้นเหรอ?” เนติพูดพลางหัวเราะ “ฉันส่งรูปผู้หญิงที่เขาเฝ้าใฝ่หาทั้งคืนทั้งวัน เขาจะโกรธอะไรอีก?”

พูดแล้วเธอก็ส่งรูปพวกนั้นออกไปให้ลูกชาย

ผ่านไปสักครู่ หลังจากที่คณาธิปได้รับรูปพวกนี้ เขารีบต่อสายตรงจากโตเกียวด้วยอารมณ์ที่ฉุนเฉียว

“คุณแม่คิดจะทำอะไรอีก? รูปพวกนี้แม่เอามาจากไหน?”

“ลูกไม่ต้องรู้หรอกว่าแม่ได้รูปมาจากไหน แค่ตอบแม่มาว่าดีใจไหมที่เห็นรูปพวกนี้”

เนติไม่ได้สนใจความฉุนเฉียวของลูกเลย เธอนอนให้คนรับใช้นวดอย่างสบายใจพร้อมคุยสายไปด้วย

คณาธิปยิ่งโกรธจัดเมื่อได้ยินคุณแม่เขาพูดเช่นนั้น: “ผมขอเตือนแม่ไว้เลยนะ อย่าไปตอแยเธออีก ไม่งั้นได้เห็นดีกันแน่!”

อะไรกัน! คณาธิปควรจะดีใจที่ได้เห็นรูปพวกนี้นะ ยังไม่สำนึกที่จะขอบคุณแม่อีก!

แต่กลับกลายเป็นห่วงผู้หญิงคนนั้นขึ้นมา

เนติรู้สึกไม่พอใจ เธอลุกขึ้นมานั่งอย่างช้าๆ

“คณาธิป แกยังเป็นลูกชายชั้นอยู่หรือเปล่า? แม่อุตส่าห์ดั้นด้นให้คนจัดการรูปถ่ายพวกนี้มาให้ แกยังสงสัยในตัวแม่รึ?

แกมองแม่เป็นคนแบบไหนไปแล้ว? เพชฌฆาตเลือดเย็นรึไง?”