ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 601

ในปีนั้นหลังจากที่เขาส่งข่าวให้กับขุนนายว่าแผนการล้มเหลว กลับถึงเมืองA ทั้งสองแม่ลูกนี้ก็ได้หายตัวไป ตอนนั้นธนากรบอกกับเขาว่า เขาไม่สามารถช่วยสองแม่ลูกนี้ได้

เขาได้ฟังดังนั้น โศกเศร้ามาก จึงด่าเขาออกไปอย่างรุนแรง

แต่หลังจากนั้น เขาเองก็ทำอะไรไม่ได้ จึงได้แต่แบกความเสียใจเอาไว้ แล้วก็กลับบ้านเกิดกับภรรยาญาณีที่พึ่งจะแต่งงานกัน

ใครจะไปคิด ธนากรคนนี้จะโกหกเขา ความจริงแล้วเขาได้ช่วยพวกเขาสองแม่ลูกเอาไว้แล้ว อีกทั้งยังปกป้องพวกเขา เด็กน้อยก็เลี้ยงดูเหมือนกับลูกของตัวเอง

อีกทั้งคุณหนูรองตระกูลวิไลการ ก็ถูกเก็บเอาไว้เป็นความลับในห้องใต้ดินมายี่สิบกว่าปี

ดิลกน้ำตาไหลขณะเดินเข้ามา

เพื่อไม่ให้เธอตกใจกลัวอีกครั้ง ครั้งนี้เขา ตั้งใจเว้นระยะห่างไกลออกมา หลังจากนั้น ก็นั่งยองๆอยู่ลงตรงข้ามกับเธออย่างระมัดระวัง

“น้องนิน ผมรู้ว่าคุณนั้นรู้ว่าผมเป็นใคร ขอโทษ ที่ในปีนั้นพี่ดิลกไม่ได้ปกป้องคุณสองแม่ลูกเอาไว้ ถ้าพี่ดิลกส่งข่าวให้กับผู้บัญชาการขุนนายได้ทันการ พวกคุณก็คงไม่ต้องเป็นแบบนี้”

พี่ขุนนาย?

ในที่สุด คำไม่กี่คำนี้ ทำให้หญิงสาวที่อยู่ในความมืดมนและความฝันอันเลวร้าย ค่อยๆมีสติขึ้นมา

“พี่ขุนนาย......เขาต้องมารับพวกเราแน่......”ในที่สุดเธอก็ปล่อยมือลง ในแววตายังมีความตระหนกที่ยังไม่จางหาย และเต็มไปด้วยความหวังมองไปยังดิลก

ทันใดดิลกก็ถูกแววตาแบบนี้เสียดแทงเข้ามาอย่างเจ็บปวด

เขาถูกเธอเสียดแทงเข้าแล้ว

วันนั้นตอนเย็น ก่อนที่เขาจะออกไปได้วางแผนกับธนากรเรียบร้อยแล้ว ก่อนอื่นหาที่สำหรับซ่อนตัวเธอที่กำลังตั้งครรภ์เอาไว้ก่อน ไม่ให้คนของตระกูลเทวเทพหาเจอ

หลังจากนั้นเขาก็จะไปหาขุนนาย

แต่ตอนนี้มองดูสีหน้าแววตาของเธอ เขาไม่กล้าคิดเลยว่า คืนนั้น เธอต้องเจอกับอะไรบ้าง?

คนที่อยู่ดีๆคนหนึ่ง แป๊บเดียวถึงได้กลายเป็นคนบ้าไปแล้ว！

“ใช่ เขาต้องมารับคุณแน่นอน พี่ดิลกไปหาเขามาแล้ว เขาให้ผมบอกกับคุณว่า จะต้องมารับคุณอย่างแน่นอน”ดิลกพูดจบลง หยิบของบางอย่างออกมาจากบนร่างกาย

นั่นเป็นเหรียญรางวัลอันหนึ่ง ไม่ใช่แบบที่ได้รับจากกองทัพในประเทศ แต่เป็นของสากล

ทำจากทองแดง เป็นโครงร่างของแผนที่โลกที่ล้อมรอบด้วยข้าวสาลีทั้งสองด้าน มีอักษรภาษาอังกฤษอยู่ด้านบนที่มีลายนูนออกมาอย่างแพรวพราว——รับใช้เพื่อความสันติภาพ!

ไม่ผิดหรอก นี่คือเหรียญรักษาสันติภาพ

อีกทั้งเจ้าของ ก็คือขุนนายในปีนั้น！

ภารานินได้เห็นแล้ว ทันใด หลังจากนั้นมองเห็นเพียงทั้งร่างของเธอสั่นเทา เธอตะครุบเข้ามาแย่งเหรียญรักษาสันติภาพอันนั้นมากุมเอาไว้แน่นอยู่บริเวณหน้าอกแล้วร้องไห้ออกมา

“นี่คือ......ของเขา สิ่งของของเขา เขาไม่ใช่......ไม่ใช่คนเลว ไม่ใช่คนเลว......”

เสียงร้องไห้ออกมานั้นเหมือนใจจะขาดความเจ็บปวดแผ่กระจายไปทั่วทั้งห้อง วินาทีนี้ ไม่ว่าใครได้ยินแล้ว ต่างรู้สึกถึงความเจ็บปวด น้ำตาไหลออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่