ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 608

“งั้นเหรอ?”

เส้นหมี่แสดงออกถึงความพอใจ “ถ้าอย่างนั้นพวกคุณจะต้องรักษาไว้ให้ดี โดยเฉพาะอย่างยิ่งมาสเตอร์เทปวิดีโอนั่น คุณต้องให้ทางแพทย์นิติเวชเก็บรักษาให้เป็นอย่างดี”

คนของฝ่ายกฎหมายหัวเราะ : “อันนี้ผู้อำนวยการไม่ต้องกังวลเลยครับ มาสเตอร์เทปไม่ได้อยู่ที่พวกเขาทางนั้น ยังอยู่ที่พวกผมครับ ต่อให้หลักฐานใดหายไป ก็ไม่มีทางให้มันหายไปแน่นอนครับ”

เส้นหมี่ : “..........”

ที่แท้ อยู่ที่บริษัทนี่เอง

มิน่าคนชั่วร้ายนั่นมาหาที่เธอ คาดว่าเธอเองก็น่าจะคิดไม่ถึง คู่แข่งของเธอจะฉลาดปราดเปรื่องขนาดนี้ หลักฐานที่มีประโยชน์ที่สุดสำหรับดำเนินคดี ไม่ใช่ต้นฉบับ และยังไม่อยู่ที่โรงพยาบาล!

เส้นหมี่วางสายโทรศัพท์ จากนั้น เธอก็โทรหาคนเมือง M ที่ไม่ได้ติดต่อกันนานมากอย่างอีริค

“คุณอีริค ไม่ติดต่อกันนานเลยนะคะ”

“ใช่สิ สวยใส ช่วงนี้ทำอะไรอยู่เหรอ? หรือว่าหลังจากเป็นคุณนายท่านประธานแล้ว จำผมไม่ได้เสียแล้ว?”

อีริคได้รับสายเธอในเวลานี้ แสดงออกถึงความแปลกใจเป็นอย่างมาก แต่ในน้ำเสียง ยังคงดีใจอยู่

อย่างน้อย ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาเมื่อก่อน ตอนนี้เป็นถึงคุณนายหญิงของเจ้าของธุรกิจผู้ยิ่งใหญ่แล้ว

เส้นหมี่เกิดความรู้สึกผิดไปชั่วขณะ

“จะเป็นไปได้อย่างไรคะ? ไม่ว่าฉันจะเปลี่ยนคนยังไง ฉันก็ยังคงเป็นสวยใสค่ะ ฉันจะลืมคุณได้อย่างไรกันล่ะคะ? ตอนนั้น ถ้าไม่ได้คุณที่ช่วยฉันเอาไว้ ก็จะไม่มีฉันในวันนี้ค่ะ”

“อิอิ...”

คำพูดเหล่านี้ ยังคงใช้ได้ผลกับฮีโร่คนนี้

เส้นหมี่เห็นว่าความประจบประแจงได้ผล ทันใดนั้น เธอก็พูดถึงความตั้งใจของเธอ

“คุณอีริค ฉันอยากจะขอให้คุณช่วยหน่อยได้ไหมคะ?”

“คุณบอกมา”

“ก็คือ ฉันอยากให้คุณช่วยฉันฆ่าคนคนหนึ่ง สำหรับค่าจ้าง แล้วแต่คุณ เพียงแค่คุณทำให้เธอหายสาบสูญไปจากโลกใบนี้อย่างไร้วี่แวว ก็พอแล้ว”

ตอนที่เส้นหมี่พูดถึงประโยคสุดท้ายนั้น ความอบอุ่นใต้ดวงตาทั้งหมดก็แข็งเย็น เหลือเพียงแค่แววตาสังหารอันแรงกล้าที่ทำให้คนสั่นระรัวได้

ฆ่าคนคนหนึ่ง?

ใช่แล้ว นี่คือเรื่องที่สองที่เธอต้องทำในค่ำคืนนี้

เดิมทีเธอก็ไม่ใช่คนดีอะไรมากมาย เหตุผลที่เธอต้องคอยอดกลั้น นั่นก็คือเพราะว่าเธอไม่ได้มีนิสับชอบฆ่าฟัน การอบรมเลี้ยงดูที่ดี พันธุกรรมที่ยอดเยี่ยม ทำให้ตอนที่เธอเผชิญหน้ากับทุกเรื่อง เรื่องแรกที่จะคำนึงคือสัญชาตญาณมนุษย์

และชัดเจนว่า ตอนนี้เธอต้องการจะฆ่าคนคนนี้ เธอไม่คู่ควร!

“ได้ ทหารรับจ้างที่แข็งแกร่งสุดในกลุ่มมาเฟีย เป็นไง?”

“ได้!”

เส้นหมี่พยักหน้า จากนั้นก็ส่งรูปถ่ายรูปหนึ่งจากโทรศัพท์ไป

สี่ถึงห้าวินาที เมื่ออีกฝ่ายได้รับรูปภาพรูปนี้แล้ว ก็ไม่มีเสียงใดๆ

เส้นหมี่ขมวดคิ้ว : “ทำไม? ฆ่าไม่ได้เหรอ?”

“ฮ่า....คุณกำลังล้อเล่นอยู่ใช่ไหม? สวยใส ผมแค่ได้ยินสิ่งที่คุณพูดแล้ว ผมคิดว่าต้องฆ่าจอมยุทธ์ชั่วร้ายอะไรพวกนี้ ที่แท้ก็เป็นแค่ภรรยาน้อยของคนเจแปน?”