ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 607

เธอก็เคยหลอกเขาจริงๆ แต่ คราวนั้นก็เพื่อไล่เธอออกไป ไม่อยากให้เธอสร้างปัญหาอีก จึงตั้งใจพูดไปอย่างนั้น

เส้นหมี่สีหน้าเขียวเข้ม: “ฉันไม่รู้เรื่องเหล่านี้ ตอนนั้นที่ฉันเห็นก็คืออย่างนั้น ใครจะรู้ว่ามันจะเปลี่ยนไปในภายหลัง? อีกอย่าง พวกนี้ก็ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับฉัน?”

“จะไม่เกี่ยวข้องได้อย่างไรล่ะ? มันคือเรื่องที่เธอทำให้ป้าในตอนนั้น เธอทำให้ป้าไม่ดีพอ ไม่ใช่เหรอ?

“คุณ------“

“อีกอย่าง หมี่ ป้าก็ไม่โกรธนะ ตอนนี้ป้าคิดอยากจะช่วยเธออีกครั้ง คือการเอาความจริงใจของตัวเองมาแลกเปลี่ยนกับเธอ เธอช่วยป้าถอนคดีซาจานั้น ป้าช่วยเธอพาตัวแม่ยายกลับมา นี่ไม่ใช่เรื่องที่ยุติธรรมงั้นเหรอ? เธอก็ยังได้เปรียบเลยนะ”

เนติพูดมาแบบตรงๆ ทำท่าทีวิเคราะห์ราวกับว่าตัวเองกำลังเสียเปรียบ

เสียเปรียบ?

ผู้หญิงที่เจ้าเล่ห์ใจคอโหดร้ายแม้แต่ลูกชายของตัวเองยังหลอกใช้ได้ ยังคิดว่าตัวเองเสียเปรียบ?

เส้นหมี่ไม่เชื่อคำพูดกลับกลอกของเธออีกต่อไป เธอยกมือขึ้นและกำลังจะกดวางโทรศัพท์

“แน่นอนว่า เธอไม่ต้องตกลงก็ได้ อย่างไรเสีย หลังจากที่แม่ยายเธอตกอยู่ในเงื้อมมือของคนตระกูลเทวเทพ ความจริงทุกอย่างก็จะปรากฏขึ้น ถึงตอนนั้น ผู้ชายสุดที่รักของเธอ ก็จะตายในไม่ช้าแล้ว!”

ราวกับว่ารู้เธอกำลังจะกดวางสาย ผู้หญิงคนนี้ที่สายตาเต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์ ก็พูดสิ่งที่เลวร้ายมากออกมาอีกหนึ่งประโยค

ในที่สุดเส้นหมี่ก็หมดความอดทนแล้ว!

“เนติ เมื่อกี้ฉันสติสับสนไปชั่วขณะ ถึงได้เชื่อในคำพูดของคุณ คุณยังเห็นฉันเป็นเด็กสามขวบที่จะมาปั่นหัวเล่นงั้นเหรอ? ถ้าหากคุณมีความสามารถที่จะช่วยคนออกมาจากในมือของคนตระกูลเทวเทพ คุณจะยังมีหน้ามาโทรหาฉันก่อนอยู่แบบนี้เหรอ? คุณจัดการแย่งคนเอามาอยู่ในมือคุณก่อนไม่ดีกว่าเหรอ? คุณแย่งมาได้แล้ว ยังกลัวว่าฉันจะมีเรื่องไหนไม่กล้ารับปากคุณงั้นเหรอ? ต่อให้ฉันต้องเลียแข้งเลียขาคุณก็ยังได้!”

เส้นหมี่เย้ยหยันด้วยคำเฉียบคม แต่ละคำ ไม่ได้เว้นหน้าของคนเลวทรามต่ำช้าคนนี้เลยแม้แต่น้อย

พูดจบลง ผู้หญิงที่กำลังยิ้มย่องพอใจกับเกมที่เล่นเองกำกับเอง ทันใดนั้น ก็เหมือนกับถูกตบหน้าไปฉาดใหญ่ สีหน้าก็เปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ

“เส้นหมี่ แก.............”

“ฉันจะบอกคุณให้นะเนติ อย่าพูดว่าฉันไม่สามารถถอนคดีซาจานั้นได้ ถึงต่อให้ทำได้ ฉันก็ไม่ทำ อย่างไรเสียเรื่องนี้ก็เลวร้ายถึงขนาดนี้แล้ว ฉันก็ไม่กลัวหรอกว่าคุณจะคิดเรื่องชั่วร้ายอะไรขึ้นมาอีก!!”

หลังจากนั้นเส้นหมี่ก็วางสายไปอย่างไร้ความปรานี

หลังจากที่โกรธเป็นพืนเป็นไฟจนหน้าบิดหน้างอ เนติก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นและเขวี้ยงลงบนพื้นอย่างจัง

“อีผู้หญิงชั่วนี่ ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริงๆ!!”

“คุณนาย.........”

แม่บ้านที่ยืนอยู่ด้านข้างรอเธอคุยโทรศัพท์เห็นเข้า ก็รีบไปเกลี้ยกล่อมโดยเร็ว: คุณนายอย่าเพิ่งโมโหไปค่ะ สถานการณ์ตอนนี้ มันไม่ดีต่อพวกเราค่ะ ถ้าหากตระกูลเทวเทพรู้ถึงการมีชีวิตอยู่ของแม่ลูกคู่นี้ งั้นหมากในมือพวกเราก็จะไม่มีแล้วนะคะ”

“เธอคิดว่าฉันไม่รู้เหรอ? ไม่อย่างนั้น ทำไมฉันจึงต้องโทรศัพท์ไปหายัยนั่นล่ะ?”