ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 61

เขากลับมายังที่ทำงาน จุดบุหรี่มวนหนึ่งขึ้นมาแล้วสูบเข้าปอดอย่างหนัก จากนั้นมือที่เรียวยาวก็เคาะไปที่โต๊ะ ให้รองประธานเอาโครงการนี้มาดู และเขาก็นั่งดูอยู่ที่โต๊ะนั้น

ผ่านไปสักพัก ก็ดูจนจบ แล้วโยนมันลงที่โต๊ะ

“ที่เธอพูดมันมีปัญหาอะไร？”

“อะ……อะไรนะครับ？”

ปฏิกิริยานี้แตกต่างจากที่ตัวเองคิดเอาไว้มาก รองประธานยังคงไม่เข้าใจในสถานการณ์

แสนรักจ้องเขม็งมองเขา“ อยากจะขาย และอยากจะเป็นเจ้าของด้วย มันจะแตกต่างอะไรกับทำชั่วแต่ก็อยากได้ชื่อเสียง ? ให้เขาเอาGDPไปที่วอลล์สตรีทดูตอนนี้มันลดลงแล้ว ถ้าฉันเป็นคนรับสายนี้ ฉันจะให้เขาเอาทั้งโรงงานและตัวเองเผาไปเป็นซากพร้อมกันเลย ！”

รองประธาน“！！！！”

เป็นเวลากว่าสี่ถึงห้าวินาทีเต็ม ที่เขามองดูท่านประธานใช้ถ้อยคำหยาบคายแบบนี้มันน่าตกใจมากจนลืมว่าตัวเองจะพูดอะไร

เรื่องนี้มันรุนแรงขนาดนี้เลยเหรอ?

การเข้าซื้อกิจการแค่ให้เจ้าของเดิมเป็นผู้ถือหุ้นใหม่ เรื่องแบบนี้ก็เคยเกิดขึ้นกับบริษัทอื่นมาแล้ว แต่ทำไมพอมาเป็นที่นี่ ถึงได้กลายเป็นเรื่องที่รุนแรงขนาดนี้ไปได้ ?

รองประธานยังคงไม่เข้าใจ

แต่ว่า หากเขารอบรู้เรื่องการเงิน บางทีเขาก็อาจจะเข้าใจ การกระทำแบบนี้ มันเหมือนการปล่อยให้อีกฝ่ายมาลงทุน เพราะเป็นเจ้าของเดิม เขาเป็นผู้ถือหุ้นคนใหม่ ตามระเบียบ เขามีสิทธิมากมายในฐานะผู้ถือหุ้น มันเปรียบเสมือนเปลี่ยนเฉพาะภายนอกแต่เนื้อหาภายในยังเหมือนเดิม แล้วที่ฝ่ายจัดซื้อไปคว้านซื้อมา จะมีประโยชน์อะไร?

สุดท้ายรองประธานก็จากไปด้วยความหนักใจ

เมื่อเคได้ยินเรื่องที่เกิดขึ้นนี้ ก็เดินเข้ามา เขาสงสัยมาก ในบริษัทยังมีคนที่ไม่รู้ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ กล้ายอกย้อนลูกค้า และยังโหดแบบนี้อีก

“ท่านประธาน ผมถามแผนกกระจายสินค้าแล้ว ไม่ใช่คนในแผนกของเขา และไม่รู้ว่าเป็นใครครับ？”

“ไปเช็กมา คนคนนี้น่าจะรู้เรื่องการเงินเป็นอย่างดี หาตัวเจอบางทีอาจจะเป็นผลดีกับบริษัทก็ได้” แสนรักที่กลับมาก้มหน้าทำงานอีกครั้งได้ยินเข้า ก็ออกคำสั่งเสียงเบา

คนแบบเขา แม้นิสัยจะไม่ค่อยดีเท่าไร แต่ในแง่ของความสามารถ เขาไม่เคยปล่อยผ่านมันไปเลย

เคพยักหน้าให้ ตอบตกลงที่จะไปตรวจสอบ ในขณะที่เขากำลังจะออกไปนั้น ก็เห็นบนโต๊ะของเจ้านาย มีเศษกระดาษเขียนตัวอักษรอยู่

“หืม？ประธานแสนรัก นี่อะไรครับ？”

เขาประหลาดใจมาก เอื้อมมือไปแล้วหยิบมันขึ้นมา

เมื่อแสนรักได้ยิน ก็เงยหน้าขึ้นแล้วเหลือบมองไป

แวบหนึ่ง ความประหลาดใจก็พาดผ่านในแววตา

“ภาษาญี่ปุ่น ? ท่านประธาน นี่คุณเขียนภาษาญี่ปุ่นได้ด้วยเหรอครับ ? ผมไม่เคยเห็นคุณเขียนมาก่อนเลย สวยมาก คุณนี่สุดยอดจริงๆ”

เคเห็นตัวอักษรภาษาญี่ปุ่นที่เขียนในเศษกระดาษ ก็เริ่มตื่นตาตื่นใจ เขาจ้องมองไปที่เจ้านายด้วยความประหลาดใจอย่างมาก และแทบไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ตัวเองเห็น

จริงๆแล้ว แสนรักไม่เคยเขียนตัวอักษรญี่ปุ่นในที่ทำงานมาก่อน