ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 63

คิวคิวได้สติ ยกยิ้มให้

“ไม่มีอะไรครับ เมื่อกี้การ์ตูนจบแล้ว มีคนชั่วที่คอยเอาแต่รังแกคนอื่น แต่เขาไม่ถูกลงโทษ เห็นแล้วก็เลยรู้สึกโกรธ”

เด็กน้อยจงใจแสดงท่าทีขุ่นเคือง

เมื่อเส้นหมี่ได้ยิน ก็ยิ้มออกมา “ไม่เป็นไรนะ คนชั่วยังไงก็จะต้องถูกลงโทษ พรุ่งนี้ดูก็น่าจะมีให้เห็น เอาล่ะ เก็บโต๊ะเร็ว เรามากินข้าวกัน”

“ครับ หม่ามี๊”

คิวคิวรีบเดินไปที่โต๊ะเล็กนั้นทันที เก็บโต๊ะตัวเล็กไปพร้อมกับน้องสาว

เป็นกับข้าวที่สองพี่น้องชอบ มีข้าวปั้นสาหร่าย ปลาค็อดย่างซอส มะเขือเทศผัดไข่……และอีกหลายอย่าง แม้อาหารจะไม่มาก แต่ทุกอย่างล้วนปรุงอย่างพิถีพิถัน

คิวคิวนั่งลง ขณะที่มือน้อยๆกำลังหยิบตะเกียบขึ้น จู่ๆก็นึกไปถึงข้อความที่ตัวเองเพิ่งตอบกลับไป

ของพวกนี้ ชินจังคงไม่เคยได้กินมาก่อนใช่ไหม ?

ในใจของเขาก็รู้สึกไม่สบอารมณ์ขึ้นมา

“ครืด……ครืดครืด……”

“ฮัลโหล？นั่นใครคะ？”

ตอนนี้เส้นหมี่ไม่ได้สนใจลูกชาย กำลังเก็บกวาดอยู่ในครัว แล้วตักข้าวมาให้เด็กน้อยทั้งสองคน ในตอนนี้เอง โทรศัพท์มือถือที่เธอวางอยู่ข้างๆก็ดังขึ้น

“ฮัลโหล หมี่เหรอ ฉันป้าติ้วนะ คืนนี้เธอว่างไหม ? ลุงเราเหมือนจะป่วยอีกแล้ว หากว่าง ก็มาช่วยแทงให้เขาสักเข็มสองเข็มสิ ครั้งที่แล้วที่เธอมาฝังเข็มให้มันช่วยได้มากเลย ”

เป็นป้าติ้วที่โทรมา บอกว่าอาการของลุงกำเริบอีกแล้ว

อากาศหนาวเย็นแบบนี้ ด้วยสภาพร่างกายอย่างเขา อาการจะกำเริบก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร

เส้นหมี่เหลือบมองนาฬิกาบนข้อมือ ตอบตกลง “ได้ค่ะ กินข้าวเสร็จแล้วจะแวะไปดูให้นะคะ ”

เมื่อป้าติ้วได้ยิน ก็ดีใจขึ้นมาทันที “เยี่ยมไปเลย เอาอย่างนี้ ฉันไปหาเธอที่บ้าน ช่วยเธอดูลูกด้วย ตอนนี้ก็ค่ำมากแล้ว เธอให้พวกเขาอยู่บ้านกันตามลำพังก็คงไม่ไว้ใจ เธอว่าแบบนี้ได้ไหม ？”

“ค่ะ ได้ค่ะ”

เส้นหมี่ตกปากรับคำ จากนั้น เธอวางสายและรีบยกอาหารที่ตักเรียบร้อยแล้วออกมาในทันที

“คิวคิว รินจัง เดี๋ยวหม่ามี๊จะไปที่บ้านคุณย่าเล็กนะ อาการปวดขาของปู่เล็กกำเริบอีกแล้ว หม่ามี๊จะไปฝังเข็มให้ท่านสักหน่อย เราอยู่ที่บ้านกันนะ อีกเดี๋ยวย่าจันทร์แสงจะมา ตกลงไหม？”

“ได้ค่ะหม่ามี๊”

รินจังที่กำลังเคี้ยวตุ้ยๆคำใหญ่คำโต ก็ตอบรับอย่างไร้เดียงสาในทันที

คิวคิวเองก็ไม่มีปัญหาอะไรด้วยเช่นกัน

หากหม่ามี๊ไปที่บ้านของคุณย่าเล็ก นั้นก็ไม่ใช่เจตนาของเขาที่จะขวางเธอไม่ให้ไปที่เรืองรอง หากชินจังตามมาต่อว่า เขาก็สามารถพูดได้ว่าไม่เกี่ยวกับเขา