ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 648

แสนรักหักนิ้วของเขา

ผู้หญิงคนนี้ไม่ทำให้เขาผิดหวังจริงๆ เพียงแค่จะสู้ เธอก็กลับมาโหดร้ายและมีพิษ

"แล้วตอนนี้เขาเป็นยังไงบ้าง"

"ถูกส่งตัวไปที่โรงพยาบาลแล้ว ผมคิดว่ามันเป็นยาชนิดใหม่ เกรงว่าโรงพยาบาลปกติจะไม่สามารถช่วยชีวิตได้" ดลธีพูดอีกครั้งทางโทรศัพท์ด้วยความกังวล

เมื่อพัสดุถูกเปิดออก มันจะเกิดปฏิกิริยาออกซิไดซ์ทันที จากนั้นคนที่สูดดมก็จะโดนพิษ

นี่ต้องไม่ใช่ของธรรมดา มันเป็นสารเคมี และเกี่ยวข้องกับอุตสาหกรรมเคมี และเมื่อเกี่ยวข้องกับคนพวกนั้นก็ต้องทำยาพิษอย่างไม่ต้องสงสัย

อย่างแสงดาวเมื่อก่อนหน้านี้

เมื่อแสนรักได้ยิน ใบหน้าของเขามืดลง และกำลังจะลุกขึ้นไปโรงพยาบาลเกือบจะในทันที

แต่ทันใดนั้นสมองของเขาก็คิดอะไรบางอย่างได้ทำให้ร่างกายที่ยืนขึ้นก็หยุดลงทันที

"ประธาน"

"ไปดูก่อนว่าเกิดอะไรขึ้น แล้วก็ไปติดต่อกับเจ้าของยารายใหญ่ที่ฉันรู้จักด้วย"

เขานั่งลงอีกครั้ง ในเวลาเพียงไม่กี่วินาที สีหน้าของเขาก็กลับมาสงบ สั่งด้วยเสียงเบาๆ

ดลธีตกตะลึง

ไม่ใช่สิ พ่อตาเขาเป็นขนาดนี้แล้ว เขาไม่ไปดูหน่อยหรอ นี่มันเรื่องความเป็นความตายเลยนะ เขาทำแบบนี้ นายหญิงต้องเสียใจมากแน่

"ท่านประธาน ผมว่าเวลานี้คุณไปโรงพยาบาลหน่อยไหม เรื่องอื่น...เอาไว้ก่อน" ดลธีพยายามเกลี้ยกล่อมเขา

แน่นอนว่าเรื่องอื่นที่เขาพูดนั้นหมายถึงเรื่องของทั้งสองคน

แต่ทันทีที่เขาพูดจบ ปลายสายก็ราวกับว่าผ่านหน้าจอออกมาได้ ทำให้เขารู้สึกได้ถึงความเย็นยะเยือกที่ส่งมาจากร่างของเขา

"พูดอะไร นี่ไม่ใช่แผนปกติที่ต้องทำหรอ จำไว้ อย่าบอกข้อมูลใดๆของฉันกับเธอ อย่าทำลายเรื่องของฉัน!"

ในประโยคสุดท้ายน้ำเสียงของเขาค่อนข้างเข้ม

เมื่อดลธีได้ยิน เขาก็ขนลุก ไม่กล้าพูดอะไรอีก แล้วจึงรีบวางสายไป

นี่เป็นสถานการณ์ที่สิ้นหวังจริงๆ!

เมื่อดลธีมาถึงโรงพยาบาลก็เที่ยงแล้ว เขารีบไปที่แผนกฉุกเฉิน และเห็นหญิงสาวคนหนึ่งนั่งอยู่นอกห้องผู้ป่วยด้วยความตื่นตระหนก

"นายหญิง"

"หืม"

เส้นหมี่ที่กำลังเหม่อลอยได้ยินก็เงยหน้าขึ้นมอง

"หัวหน้าดลธี ประธานของคุณมาหรือเปล่า เขาอยู่ที่ไหน"

เธอเห็นเขาชัดเจน ทันใดนั้นเธอก็คว้าฟางช่วยชีวิตเส้นสุดท้ายไว้ราวกับปลาที่กำลังจะตาย และลุกขึ้นจากที่นั่งทันทีอย่างตื่นเต้น และมองไปข้างหลังเขา

แต่มันไม่มีใคร