"แครอท พ่อของฉันอยู่ข้างใน"
"เข้าใจแล้ว พาฉันไปที" แครอทพยักหน้าด้วยท่าทีหวังดี จากนั้นก็หันหลังกลับเดินเข้าไปพร้อมกับกระเป๋าในมือของเธอ
จู่ๆก็อารมณ์ดีขึ้นมา ไม่เหมือนเธอจริงๆ
อาจเป็นเพราะผู้ชายคนนั้นไปขอร้องเธอ
เส้นหมี่เข้ามาข้างหลังเธอ จากนั้นทั้งสองก็ไปที่ห้องทดลองด้วยกันเพื่อขอสิ่งที่พ่อของเส้นหมี่สูดดมในขณะนั้น
"ใช่ อันนี้แหละ มันโดนเนติใช้เหมือนกัน มันน่าจะคล้ายกับสิ่งที่แสงดาวเคยโดนมาก่อน บางทีอาจจะใหม่กว่า"
หลังจากที่เส้นหมี่เห็นว่าหมอนำสิ่งเหล่านี้ออกมา เนื่องจากอยากให้เธอหาส่วนประกอบได้เร็วขึ้น เธอจึงอธิบายภูมิหลังของมัน
แต่เมื่อผู้หญิงคนนั้นได้ยิน เธอก็ดูไม่อดทน
"ฉันดูเองได้ ฉันมีบันทึก เธอไม่จำเป็นต้องเตือนฉัน" จากนั้นเธอก็ก้มลงหยิบตัวอย่างจากหน้าต่างบานเล็กของแผนกห้องปฏิบัติการ
เป็นการเคลื่อนไหวที่ปกติมาก
แต่เส้นหมี่ยืนอยู่ข้างเธอ และทันใดนั้นเธอก็เห็นว่ามีจุดสีแดงบนคอสีขาวเหมือนหิมะของเธอขณะที่เธอก้มลง
ดูเหมือนพิมพ์สตรอเบอร์รี่
ลายสตรอเบอรี่
ทำไมเธอมีสิ่งนี้ เธอมีแฟนใหม่แล้วเหรอ
เส้นหมี่ส่ายหัว
"โอเค ไปกันเถอะ ไปเอาเลือดที่ห้องพ่อของเธออีกที" แครอทไม่ได้สังเกตว่าเธอกำลังจ้องมองตัวเอง หลังจากได้ตัวอย่างแล้ว เธอก็ลุกขึ้นทันที และกำลังจะออกไป
เส้นหมี่ "..."
หลังจากนั้นสักพักเธอก็รู้สึกตัวแล้วจึงพาเธอไปที่ห้องพักของอีกครั้ง
ขั้นตอนการรับเลือดนั้นง่ายกว่า แต่เนื่องจากแครอทไม่ได้นำเครื่องมือใดๆมาในครั้งนี้ เส้นหมี่จึงให้พยาบาลเอาเครื่องมือเจาะเลือดแบบใช้แล้วทิ้งมา
แถมยังยืมกล่องน้ำแข็งจิ๋วมา
"นวดให้เขาก่อนเพื่อให้เลือดเคลื่อนไหว ยาพิษชนิดนี้จะทำให้หัวใจเป็นอัมพาต เลือดในร่างกายส่วนบนของพ่อเธอไม่สดชื่นเพียงพอ ดังนั้นต้องพยายามทำให้ดีขึ้นหน่อย"
แครอทจ้องไปที่ดิบกที่ยังอยู่ในอาการโคม่าบนเตียงในโรงพยาบาล และหลังจากตรวจสอบแล้ว เธอก็ออกคำสั่ง
เมื่อเส้นหมี่ได้ยินเธอก็รีบนวดพ่อของเธอ
ในเวลานี้เองที่ผู้หญิงคนนั้นเดินเข้ามาราวกับจะตรวจรูม่านตาของเขา เธออยู่ใกล้เธอมาก จากนั้นเส้นหมี่ก็สูดหายใจเข้าไปจนได้กลิ่นหอมที่คุ้นเคยผ่านร่างของเธอไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก