ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 704

“ห้ามช่วยเขา!”

“...”

หญิงสาวไม่ได้สนใจเขาด้วยซ้ำ แต่กลับตรวจดูอาการบาดเจ็บของชายหนุ่มตรงหน้าตัวเองอย่างรวดเร็ว เธอหันหน้ามามองทันที

“ด็อกเตอร์ไพบูลย์ จะต้องทำการผ่าตัดทันที!”

เธอตะโกนอย่างร้อนใจ น้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความแหบแห้ง ที่เต็มไปด้วยความตื่นตระหนก

ไพบูลย์จะเข้าไปดูทันที

“นายทำอะไร? ฉันพูดแล้วว่าห้ามช่วยเขา!”

“ไชยันต์! คุณคิดดีจริงๆ แล้วใช่ไหม? เขาเป็นถึงสายเลือดสุดท้ายที่ขุนนายลูกชายของคุณทิ้งไว้บนโลกนี้ ถ้าหากเขาตายไป งั้นลูกชายของคุณก็ไม่มีสิ่งใดหลงเหลืออยู่บนโลกนี้แล้ว คุณคิดดีแล้วจริงๆ เหรอ?”

ในที่สุด ไพบูลย์ ก็โมโหเล็กน้อย เขามองแขนของตัวเองที่ถูกดึงไว้ แล้วจี้ถามคุณท่านคนนี้อย่างเย็นชา

ไชยันต์สีหน้าเปลี่ยนไป

นี่คือความเจ็บปวดของเขา!

เขาไม่ยินยอมอยู่แล้ว ไม่อย่างงั้น เมื่อครู่ก็ไม่มีทางจี้ถามแสนรัก

แต่ว่า คนคนนี้หมดหนทางเปลี่ยนแปลงแล้ว เขาก็คือปีศาจ ปล่อยเขาไว้บนโลกนี้ ไม่ช้าก็เร็วจะต้องสร้างเรื่องที่ใหญ่โตไปกว่านี้

“คุณท่าน ผมพูดกับคุณแล้ว ตอนนี้แสนรักไม่เหมือนกับแสนรักในอดีต ทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาทำ ก็ไม่ได้หมายความว่าเป็นความคิดของเขาจริงๆ ผมหวังเพียงว่า วันนี้คุณฆ่าเขา ในอนาคตก็จะไม่เสียใจ”

ประโยคสุดท้าย กระทบหัวใจของชายชราคนนี้โดยตรง

ไชยันต์กำมือแน่น

ผ่านไปหลายวินาที ในที่สุด เขาก็ค่อยๆ ปล่อยแขนลง

ไพบูลย์เห็นดังนี้ ก็พุ่งเข้าไปทางทั้งสองคนที่อยู่ใต้ต้นไม้ตรงหน้า

สุดท้ายแสนรักก็ถูกหามออกไป และถูกส่งตัวไปที่โรงพยาบาลเพื่อรับการรักษาฉุกเฉิน

ไชยันต์ก็ตามมาด้วย

แต่ว่าหลังจากถึงโรงพยาบาล เขาพบว่า ผู้ช่วยคนนี้ที่ ไพบูลย์พาไปด้วย อยู่ภายในโรงพยาบาลก็เย็นชากับเขามาก และอีกอย่าง เหมือนกับเต็มไปด้วยความเป็นศัตรู

“หมอคิตตี้ ด็อกเตอร์ไพบูลย์บอกว่าให้จัดแจงถุงเลือดมาทันที เร็วๆ เข้า”

“ค่ะ ทราบแล้วค่ะ”

หลังจากผู้ช่วยคนนี้ได้ยิน เธอไปที่ธนาคารเลือดของโรงพยาบาลเพื่อรับถุงเลือดในทันที

ตั้งแต่ต้นจนจบ แม้ ไชยันต์จะนั่งอยู่ตรงทางเดินนั้น เธอก็ไม่แม้แต่จะเหลือบมองสักนิด

ไพบูลย์มีผู้ช่วยแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?

หลังจากไชยันต์เห็นเธอ รู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก

เขาสังเกตแผ่นหลังของผู้หญิงคนนี้อย่างละเอียด พบว่าเธอสวมเสื้อกาวน์สีขาว รูปร่างที่มองจากด้านหลัง ผอมเพรียวมาก แต่ว่าท่าทางการเดินของเธอ เหมือนกับไม่ค่อยปกติ