ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 72

ในที่สุดชินจังก็ตอบตกลงจะไปโรงเรียน

เส้นหมี่ดีใจมาก รีบจัดกระเป๋านักเรียนให้เขา แล้วแต่งตัวให้เขาอย่างหล่อ สองคนแม่ลูกก็จูงมือกันเดินออกจากประตู จากนั้นก็ขึ้นรถตู้แล้วจากไป

เคในตอนนี้ก็มารับท่านประธานด้วยเช่นกัน เมื่อเห็นภาพนี้ เขาก็เหลือบมองไปยังเจ้านายที่ภูมิฐานและสง่างาม

“ท่านประธาน คุณวางใจให้เธอพาคุณชายเล็กไปโรงเรียนอนุบาลจริงๆเหรอครับ ？”

“มีปัญหาเหรอ？”

“เปล่าครับไม่มีครับ แค่ไม่อยากจะเชื่อ ปัญหานี้ของคุณชายเล็กแม้แต่ท่านประธานเองก็ยังเอาไม่อยู่ คุณเส้นหมี่เธอจะจัดการได้เหรอครับ？”

เครีบส่ายหัวเพื่อบ่งบอกว่าเขาไม่ได้หมายความอย่างนั้น เขาแค่สงสัยในความสามารถของผู้หญิงคนนี้

แต่ที่น่าแปลกกว่านั้นคือ ท่านประธานที่มักจะดูถูกเหยียดหยามหญิงสาวคนนั้น ในตอนนี้กลับไม่มีท่าทีอะไร ชายหนุ่มก้าวเดินด้วยท่วงท่าสบายๆ ท่าทีนิ่งเฉย เมื่อเดินมาถึงที่ตัวรถ เปิดประตูแล้วขึ้นนั่งในทันที

เค“……”

โอ้ ช่างมัน เขาไม่ถามแล้วดีกว่า

เคก็รีบตามไป แล้วขึ้นรถเช่นกัน

แต่ว่า ในตอนที่เขากำลังจะสตาร์ทรถและเดินทางไปที่บริษัท ชายหนุ่มที่นั่งอยู่ด้านหลังและกำลังอ่านเอกสารที่ถืออยู่จู่ๆก็พูดขึ้นว่า“นายไปเช็กประวัติของเส้นหมี่ในช่วงห้าปีที่อยู่ต่างประเทศมาด้วย”

“ห๊า？”เคมองกระจกมองหลังทันที“ท่านประธานหมายความว่า ……？”

“ฉันอยากรู้ทุกอย่าง แล้วก็ รวมไปถึงเรื่องของเธอที่นี่ด้วย！”

แสนรักจ้องมองไปยังเอกสารในมือ ดวงตาดำขลับที่ลุ่มลึก แต่ก็มองไม่เห็นถึงอารมณ์ที่แท้จริง แต่น้ำเสียงที่เย็นเยือก กลับฟังออก ว่าคำพูดนี้ของเขาไม่ได้กำลังล้อเล่น

ห้าปีแล้ว ในที่สุดเขาก็นึกอยากจะรู้ประวัติของอดีตภรรยาคนนี้

โอ้ ไม่สิ พวกเขายังไม่ได้หย่ากัน เขาเป็น“หม้าย” ดังนั้นที่ตรวจสอบก็น่าจะเป็น“ภรรยาที่ตายไปแล้ว”ของเขา

เค“จิ๊”ปาก จากนั้นก็สตาร์ทรถ……

——

เป็นครั้งแรกที่เส้นหมี่ได้เห็นโรงเรียนอนุบาลที่หรูหราและอลังการขนาดนี้

โอ้แม่เจ้า นี่มันโรงเรียนอนุบาลจริงๆเหรอ?ไม่ใช่สถานศึกษาระดับสูงเหรอ? ดูอาคารเรียนที่เรียบร้อยและสวยงามนี้ รวมไปถึงพื้นที่เปิดโล่งของโรงเรียนที่เทียบได้กับสวนสาธารณะ

เอาจริงนะ หากไม่ใช่เพราะเธอยืนอยู่ที่หน้าประตูแล้วเห็นคนตัวเล็กตัวน้อย เธอคงคิดว่าเธออยู่ในมหาลัยสุดหรูที่ไหนสักที่แล้วจริงๆ

แต่โรงเรียนอนุบาลที่คิวคิวกับรินจังเรียนเมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว มันดูเรียบง่ายกว่ามาก