ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 721

ในเวลานี้เองเขาก็ได้ลงมือ เขารีบกระโดดลงจากราวบันไดของชั้นดาดฟ้าอย่างรวดเร็ว โดยที่ชายชุดดำสองคนนั้นไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น

ดวงตาเบิกโพลง!

"หนูรินจัง เด็กดี หลับตาไว้นะ "

"ค่ะ……"

ทันทีที่เสียงของเด็กน้อยกำลังแผดเสียงร้องไห้ออกมา เลือดสีแดงก็ไหลออกมาจากคอของชายชุดดำ ในขณะที่ลงมือชายชุดดำไม่ทันรู้ตัวจึงไม่มีการตอบโต้

เมื่อชายชุดดำอีกคนหนึ่งเห็นแล้วจึงชักปืนออกมาทันที

แต่ตอนนั้นก็ดึกมากแล้ว

หากตอนนั้นพวกเขาไม่มีจิตใจอำมหิตเลวทรามถึงขั้นคิดจะใช้เด็กตัวเล็กๆมาบังคับให้คนในบ้านฆ่าตัวตาย บางทีวันนี้พวกเขาอาจจะลงมือสำเร็จไปแล้วก็ได้

แต่น่าเสียดาย ที่ไม่มีทางเป็นแบบนั้น

เขาปาลูกดอกอีกลูกหนึ่ง ชายที่เพิ่งได้ตัวเด็กไป แววตาเต็มไปด้วยความอาฆาตและลูกดอกที่ปาออกไปนั้นก็แทงเข้าที่คอของชายชุดดำอย่างรวดเร็วอย่างไร้ความปราณี

หนึ่งวินาทีต่อมา ชายชุดดำก็ล้มลงกับพื้นและเสียชีวิต

ฝีมือของชายคนนี้ยอดเยี่ยมมาก!

แสนรักนั่งบนรถเข็นวีลแชร์และมองอย่างเหม่อลอย ใบหน้าของเขาไม่แสดงสีหน้าใดๆ แต่หลังจากได้เห็นเทคนิคการใช้มีดนั้น สายตาที่ไม่ละจากความโกรธยังคงแสดงความชื่นชม

"หม่ามี๊..."

“รินจัง ลูกรัก!!” เส้นหมี่ก็กลับมามีสติอีกครั้ง เธอรีบเข้าไปกอดลูกสาวที่ได้รับการช่วยชีวิตไว้ในอ้อมแขนในทันที อารมณ์เธอยังคงไม่สงบลงอยู่เป็นเวลานาน

เมื่อดลธีที่อยู่ข้างๆเห็นเข้าก็อดรู้สึกผิดไม่ได้อยู่พักพักหนึ่ง

ทั้งที่รู้ว่าโรงพยาบาลนี้อันตรายแค่ไหน เขาควรจะตามเขาไปตลอดทาง

เขาเดินไปหาผู้ชายที่นั่งรถเข็นวีลแชร์อยู่ตรงหน้า มองดูบอสใหญ่ที่อดีตเคยเข้มแข็งและห้าวหาญ แต่ปัจจุบันกลับกลายเป็นเช่นนี้ ในแววตาของเขามีความขมขื่นอีกครั้ง

“ประธานท่านไม่เป็นไรใช่ไหม？เมื่อกี้ท่านทำเรื่องงี่เง่าแบบนั้นได้ยังไง？”

“……”

ทันใดนั้นแสนรักก็มีสีหน้าเศร้าหมองลงทันที

แสนรักรู้สึกขอบคุณที่เขาเพิ่งช่วยชีวิตตน แต่เขามีสิทธิ์อะไรมาสั่งสอนตน?

สีหน้าของเขาเย็นชาอีกครั้ง: "คุณเป็นใคร ทำไมคุณถึงมาที่นี่"

ดลธี：“……”

เขาเหลือบมองภรรยาปลอมๆของเขาที่กำลังร้องไห้อย่างเงียบๆอยู่สักพัก แล้วจึงอธิบายด้วยความไม่พอใจว่า： “ท่านประธานจำผมไม่ได้แล้วเหรอ？ผมดลธีไงครับ เมื่อก่อนผมเคยเป็นลูกน้องของท่าน"

“ดลธี？”

“ดลธีเหรอ？”

ชายที่สีหน้าไม่สู้ดีนัก ค่อยๆคิดไตร่ตรองชื่อนี้อย่างระมัดระวัง