ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 749
สรุปบท บทที่ 749 เด็กๆเกิดเรื่องแล้ว: ยัยหมอวายร้ายที่รัก
บทที่ 749 เด็กๆเกิดเรื่องแล้ว – ตอนที่ต้องอ่านของ ยัยหมอวายร้ายที่รัก
ตอนนี้ของ ยัยหมอวายร้ายที่รัก โดย เมียวเมียว ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายโรแมนซ์ทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 749 เด็กๆเกิดเรื่องแล้ว จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
เส้นหมี่ถูกไล่ออกมาอีกครั้ง
เธอขับรถพาคนคนนี้มาถึงเดอะวิวซี รถยังไม่ทันได้จอดสนิทเลย เขาก็ลงรถไปก่อนแล้ว นั่งวีลแชร์ของตัวเองเข้าไปก่อนแล้ว
รอให้จอดรถเสร็จแล้วเข้ามา ประตูใหญ่ได้ปิดลงแล้ว！
“คุณแสนรัก คุณแสนรัก ฉันยังไม่เข้าไปเลย ทำไมคุณปิดประตูลงแล้วล่ะ”ในตอนแรกเธอยังไม่เข้าใจ หลังจากเห็นประตูใหญ่ถูกปิดลง ยังอยู่ด้านนอกรีบร้อนตะโกนออกมา
แต่ว่า ชายหนุ่มคนนี้ไม่ได้สนใจเธอ
เขาไม่หันกลับไปมองสักนิด จึงให้คนเข็นเขาเข้าไปแล้ว
เส้นหมี่นิ่งไป จึงมองไปที่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่หน้าประตู：“เกิดอะไรขึ้น คุณเปิดประตูหน่อย”
“ต้องขอโทษด้วยครับ คุณหมอสวยใส คุณชายบอกว่า ไม่อนุญาตให้คุณเข้าไป ต่อไปนี้ก็ไม่ต้องมาแล้ว”เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยพูดออกมาอย่างนอบน้อม
เส้นหมี่งงไปหมดแล้ว！
นี่เป็นจังหวะแบบไหนกัน?
อยู่ดีๆ ทำไม่อนุญาตให้เธอเข้าไปแล้ว? ยังบอกให้เธอไม่ต้องมาอีกแล้ว เธอทำอะไรให้เขาไม่พอใจอีก?
หรือว่า เป็นเพราะว่าเรื่องตกปลาเมื่อตอนบ่าย เธอไม่ได้ให้เขาเอาปลากลับมาด้วย？！！
เส้นหมี่อยากจะบ้าตาย！
แต่ว่า ไม่ว่าที่จะอยู่ด้านนอกตะโกนยังไง ประตูนี้ก็ไม่ได้เปิดออกอีก
บ้าไปแล้วจริงๆ ไอ้คนนี้ทำไมตอนนี้อารมณ์ร้ายอย่างนี้?
เส้นหมี่ไม่มีวิธีใดแล้ว ได้แต่หงุดหงิดแล้วกลับไปก่อน
เมื่อถึงห้องพัก ดลธีก็เห็นเธอกลับมาด้วยหน้าตาอมทุกข์อีกครั้ง ตากระตุกอย่างรุนแรง：“คุณผู้หญิง วันนี้เป็นอะไรอีกล่ะ ทะเลาะกับท่านประธานอีกแล้วเหรอ”
“เปล่า ฉันไม่ให้เขาเอาปลากลับ เขาโกรธแล้ว”
“อะไรนะ”
ดลธีอ้าปากค้าง ไม่กล้าเอาเรื่องปัญญาอ่อนแบบนี้มาโยงกับท่านประธานผู้มีปัญญาเป็นเลิศของเขา
BOSSใหญ่ของเขา ก็สามารถทำเรื่องแบบนี้ได้?
“ช่างเถอะ ไอ้คนนั้นนับวันอารมณ์ยิ่งแปรปรวน เอะอะก็อารมณ์เสีย รอให้ถึงพรุ่งนี้ฉันจะไปตลาดซื้อมาให้ถังหนึ่ง ให้เขาท้องแตกตาย！”
เส้นหมี่พูดจบแล้ว จึงเดินเข้าไปอาบน้ำอย่างขุ่นเคืองแล้ว
ดลธีตากระตุกขึ้นมาอีก
ภาพภาพนี้......น่าสงสารจนทนมองต่อไปไม่ไหวแล้ว
เส้นหมี่ไม่ได้เก็บเอาเรื่องนี้มาใส่ใจ แต่ว่า เธอคิดไม่ถึงว่า ในตอนที่เธอวางแผนว่าพรุ่งนี้จะไปซื้อปลาที่ตลาดนั้น คืนนี้ เธอกลับได้รับโทรศัพท์สายหนึ่งที่โทรมา
“คุณผู้หญิง ไม่ดีแล้ว เมื่อวานพวกเขาอยู่ที่บ้านได้ใช้ไอแพดแฮ็กเข้าไปในระบบของตระกูลเทวเทพ โจมตีคอมพิวเตอร์ของไชยันต์ เกือบจะเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นแล้ว”
“อะไรนะ？！！”
“ครับ”ดลธีก็เห็นด้วยกับความคิดนี้ แต่ว่า เธอจะไปเองเหรอ?
“ไม่เป็นไรหรอก ไป-กลับ น่าจะประมาณสามวันกว่าๆ ยังไงเสีย.....”
ทันใดเส้นหมี่ก็นึกถึงเรื่อง“ซื้อปลา”ขึ้นมา แล้วยิ้มออกมาอย่างขมขื่น：“ยังไงเสียเขาก็โกรธอยู่พอดี ไม่ยอมให้ฉันเข้าไป งั้นก็พอดี ให้เขาได้สงบสติอารมณ์สักสองวัน”
ดลธี：“……”
อ้าปากค้าง อยากพูดอะไรบางอย่าง
แต่สุดท้ายแล้ว เขาก็ได้เลือกที่จะเงียบดีกว่า หลังจากนั้น รอให้เธอเก็บของสักพัก ขับรถไปส่งเธอที่สนามบินกลางดึก
เพื่อปรามเด็กสองคนที่มีความคิดเป็นของตัวเอง จริงๆแล้ว เธอเป็นคนออกตัวเองดีกว่าคนอื่นเป็นไหนๆ
ในคืนวันนี้ เส้นหมี่ได้ออกจากเมืองหลวงไปกลางดึก
รุ่งเช้า ณ เดอะวิวซี
ในตอนที่แสนรักตื่นขึ้นมา ด้านทิศตะวันออกได้สาดส่องแสงสีทองขึ้นมาแล้ว ทะลุหมอกที่ปกคลุมอยู่บนผืนทะเล หลังจากนั้นสาดส่องเข้ามาในห้องนอนของเขา ห้องทั้งห้องสว่างขึ้นมาแล้ว
“คุณชาย คุณตื่นแล้ว ต้องการให้ฉันช่วยอะไรคุณหรือเปล่า”
สาวใช้ที่รออยู่ด้านนอกตลอด ได้ยินว่าด้านในมีเสียงอะไรบางอย่างแล้ว จึงรีบเคาะประตูทันที ถามออกไปอย่างระมัดระวัง
คุณชายคนนี้ พวกเขาไม่กล้าเข้าใกล้อย่างมักง่ายนัก พวกเขาต่างเห็นกับตาแล้วว่าเขากล้าต่อกรกับคุณท่าน คนแบบนี้ พวกเขาจะกล้าแตะต้องหรือ?
ยิ่งกว่านั้น เขาก็ไม่ให้พวกเขาแตะต้อง
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก