“ตื๊ดๆ……”
โทรศัพท์นี้เป็นการสแกนใบหน้าคน หลังจากที่หยิบขึ้นมาเลยได้ยินเสียงปลดล็อคออกหน้าจอก็สว่างและเปิดออกทันที
[คุณได้รับสองข้อความจากคิตตี้……]
“……”
ลูกตาดำของเขาที่เยือกเย็นเหมือนน้ำแข็งจ้องมองข้อความก็ให้เบิกกว้างขึ้น ใจที่ไม่ได้มีความรู้สึกมานานก็เกิดอาการเต้นขึ้น
ในที่สุดผู้หญิงคนนี้ก็ส่งข้อความหาเขาแล้วหรอ?
เป็นเพราะเด็กหรือเปล่า?
เขารีบเปิดข้อความดู…..
คิตตี้ : รินจังอย่าลืมถ่ายรูปแดดดี๊มาให้หม่ามี๊ดูเยอะๆนะ
……
คิตตี้ : อ่อแล้วก็ถ่ายให้ดีหน่อยนะลูก แล้วก็อย่าให้เขาเห็น เข้าใจมั้ย
เส้นหมี่แทบจะคิดไม่ถึงเลยว่าความผิดเดียวที่ตัวเองได้ก่อคือถูกผู้ชายคนนี้จับได้ซึ่งๆหน้า
แดดดี๊?!
แล้วยังกำชับให้ลูกสาวต้องถ่ายรูปให้ดีด้วย….
ผู้ชายที่กำลังจับโทรศัพท์อยู่นั้นได้เห็นข้อความ นัยน์ตาก็เฉียบคมความโกรธที่อยู่ในใจก็ให้เพิ่มมากขึ้น วินาทีต่อมาเขาหยิบโทรศัพท์แล้วส่งสติ๊กเกอร์ตอบกลับไป
แสนรัก : ใครเป็นแดดดี๊ของเธอ?
คิตตี้ : ……….
แสนรัก : แล้วก็คุณยังให้เธอถ่ายรูปอะไร คิตตี้นี่เป็นจุดประสงค์ที่แท้จริงที่คุณคิดหาวิธีส่งตัวเธอมาหรอ? ทำไมคุณหน้าไม่อายอย่างนี้ เพื่อผู้ชาย คุณไม่รู้จักคำว่าไร้ยางอายบ้างเลยหรอ?
เขารู้สึกโกรธมาก ข้อความที่ส่งไปก็ไม่ดีอย่างแน่นอน
โรงพยาบาลเจแปน
จริงๆแล้วเส้นหมี่หวาดกลัวอยู่ทั้งช่วงบ่ายเพราะว่าข้อความสองข้อความนี้
ช่วงเช้าหลังจากที่เธอวิดิโอคอลกับลูกสาวเสร็จก็ไม่ได้ทันให้คิดถึงว่าโทรศัพท์นี้เป็นของเขา เลยรีบส่งข้อความกลับไปสองข้อความ
สุดท้ายรอจนเธอสำเหนียกก็เรียกคืนข้อความไม่ทันซะแล้ว
ในที่สุดก็ได้รับข้อความ ใจของเธอให้สั่นทันที เธอรีบกดเปิดดูด้วยความตื่นเต้น
แสนรัก : สามีของคุณรู้หรือเปล่าว่าคุณเป็นผู้หญิงแบบนี้?
คิตตี้ : ……….
ผ่านไปหลายวิ เธอจ้องมองข้อความที่ได้รับ ก็ให้สตั้น
นี่เขามีท่าทีต่อเธออย่างนี้หรอ?
เธอยังคิดว่าตัวเองส่งสองข้อความไปโดยไม่ระวัง เธอแสดงเจตนาที่เปิดเผย ไม่ได้ติดต่อกันมานานอย่างนี้ ตอนนี้เขายังเอาเด็กไปอีก
ต่อให้เขาไม่ชอบ คงไม่คิดเล็กคิดน้อยกับเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก