ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 838

“โอเคแล้ว บอกกับเจ้าของร้านเรียบร้อยแล้ว ให้ทำขนมหวานเมนูแนะนำของที่นี่ เดี๋ยวสักพักก็จะมาเสิร์ฟ”

เธอมองเห็นคนที่อยู่ที่โต๊ะตัวนี้นั่งรออยู่อย่างว่าง่าย ภายในใจก็ดีใจขึ้นมา หลังจากเดินเข้ามาจึงได้แนะนำสิ่งที่ตัวเองได้วางแผนเอาไว้แล้ว

เส้นหมี่จึงยิ้มออกมา：“ลำบากคุณแล้วคุณขวัญค่ะ งั้นรบกวนคุณช่วยดูลูกสาวให้ฉันสักครู่ ฉันไปห้องน้ำสักหน่อย”

“ค่ะ ไปเถอะ”

เรื่องราวเป็นไปอย่างราบรื่น ในตอนนี้ขวัญเมืองรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้ช่างน่ารำคาญ เธอโบกมือไปมา ตอบรับอย่างรวดเร็ว

เส้นหมี่จึงออกจากโต๊ะตัวนี้ไป

หลังจากนั้นไม่กี่นาที เธอแอบเข้ามาที่ห้องครัวด้านหลังของร้านขนมหวานนี้ แวบเดียวก็มองเห็นด้านในแล้วเชฟขนมหวานกำลังทำขนมหวานอยู่หลายชุด

เกี่ยวกับขนมหวาน เส้นหมี่ไม่ค่อยเข้าใจนัก

แต่ว่าเธอที่เป็นแพทย์แผนจีนคนหนึ่ง เธอสามารถสัมผัสได้อย่างรวดเร็วว่าพืชพรรณที่ใส่ลงไปทั้งหมดนั้นคืออะไร

ยกตัวอย่างเช่น ตอนนี้ในมือของเชฟขนมหวานกำลังคนอยู่นั้นมีลักษณะเป็นแป้งใสๆ ถ้าทายไม่ผิดละก็ น่าจะเป็นพวกแป้งจำพวกที่ทำให้เกิดความหนืดอะไรประมาณนั้น

แป้งมันแกว แป้งมันสำปะหลัง แป้งกวาวเครือ......เป็นต้น

ยกตัวอย่างอีก เขาได้เติมอะไรบางอย่างลงไป ทันใดแป้งหนืดๆอันนี้ก็จับตัวแล้วมีสีสันขึ้นมา

จากประสบการณ์ของเธอ เธอพูดออกมาได้อย่างมั่นใจเลยว่าเป็นพืชชนิดหนึ่ง เรือกว่า——ต้นหนาม！

ไม่เลวเลยทีเดียว แม้แต่สิ่งของแบบนี้ยังใส่ลงไป

สิ่งสิ่งนี้มีประโยชน์อย่างมาก ไม่เพียงแต่สามารถทำให้ตัวแป้งหนืดจับตัวได้ อีกทั้งทานเข้าไปแล้ว ยังสามารถเพิ่มภูมิคุ้มกัน ปรับสมดุลในกระเพาะและลำไส้ มิน่าล่ะถึงได้พูดว่าร้านขนมหวานร้านนี้มีเด็กๆมาทานอย่างมากมาย

ที่แท้ ก็เอาเรื่องสุขภาพมาเป็นตัวดึงดูด

เส้นหมี่ยังคงดูอยู่อย่างเงียบๆ

กลับเห็นว่า เชฟขนมหวานคนนี้นำเอาสิ่งแบบนี้เติมลงไป เดิมทีขนมกำลังจะจับตัวดีแล้ว ทันใดนั้น เขาหยิบลิ้นจี่สดขึ้นมาแล้วปั่นละเอียด หลังจากนั้นก็คนรวมเข้าไป

เส้นหมี่：“……”

ทันใดนั้น แววตาของเธอเย็นวาบจนถึงจุดเยือกแข็ง！

——

เมื่อไชยันต์ได้ยินว่าเด็กทั้งสองคนทานขนมหวานแล้วเกิดอาการชักขึ้นมา เขาที่ยังอยู่ที่ไวท์ พาเลซ

เรื่องของศักดา ในที่สุดคณะรัฐมนตรี ก็ได้ให้เขามาหา พวกเขาบอกเขาอย่างชัดเจน การตายของศักดาไม่ได้เป็นการตายอย่างเฉียบพลัน แต่ว่าเป็นการฆาตกรรม รวมถึงสองคนนั้นที่เกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ก็ด้วย

ดังนั้น คณะรัฐมนตรี หวังว่าให้เขาพาคนไปสืบดู ว่าเรื่องเรื่องนี้แท้จริงแล้วเป็นยังไงกันแน่?

ให้เขาไปสืบ?

ไชยันต์ได้ฟังแล้ว ก็ยิ้มออกมาอย่างเย็นชา：“ทำไมต้องให้ผมไปสืบ ผมไม่ใช่ตำรวจสักหน่อย หรือจะพูดว่า พวกคุณคณะรัฐมนตรี สงสัยว่าทั้งสามคนนี้คนตระกูลเทวเทพเป็นคนลงมืองั้นเหรอ”