ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 845

ผู้ชายคนนี้เขาไม่ได้พูดเรื่องนี้ต่อไปแล้ว

เขาเขียนตัวหนังสือตัวนี้เสร็จ ก็วางพู่กันลง ชื่นชมอยู่สักพัก ถึงได้ยกถ้วยน้ำชาขึ้นมาแล้วถามต่อ：“งั้นที่เดอะวิวซีกับเรด พาวิเลี่ยนนั้นเป็นอย่างไรบ้าง แผนการสำเร็จหรือยัง”

“สำเร็จแล้วครับ！”

คนที่อยู่ข้างนอกที่คุกเข่าอยู่ข้างเดียวได้ยินพูดถึงสิ่งนี้ขึ้นมา ดวงตาก็เปล่งประกายขึ้นมา

“มินตราคนนั้นยังไม่ถูกปล่อยออกมา ได้ยินว่า ม็อกโกส่งคำร้องขอเข้าร่วมกองกำลังปราบปรามผู้ก่อการร้ายระหว่างประเทศด้วยตัวเอง เรด พาวิเลี่ยนด้านโน้นกำลังกระจายคนรับใช้ออกไปแล้ว นี่คงเป็นครั้งแรกที่เขาต่อต้านไชยันต์”

“อืม ไม่เลว”

ได้ยินผลลัพธ์นี้ คนคนนี้พอใจเป็นอย่างมาก

ม็อกโกคนนี้ อยู่ในตระกูลเทวเทพ ความจริงแล้วก็ถือว่าเป็นมือดีคนหนึ่ง ตั้งแต่ไชยันต์เกษียณออกมาเป็นผู้ดูแลควบคุม คนตระกูลเทวเทพเหล่านั้น ไม่มีใครสักคนที่สามารถเทียบเท่าเขาได้

แม้แต่วุฒิพลที่ก่อนหน้านี้ มีความสามารถอยู่บ้าง แต่ว่าก็ไม่ได้มีความกล้าหาญและมีมันสมองที่เหมือนกับเขาคนนี้

ดังนั้น เมื่อคนคนนี้ถูกตัดออกไป ไม่ต้องสงสัยเลยว่ากองกำลังของตระกูลเทวเทพก็ลดลงไปแล้วครึ่งหนึ่ง ต่อไปนี้ไอ้คนบ้าคนนั้น แล้วก็ไอ้แก่ไชยันต์นี้ ก็ง่ายมากขึ้น

คนคนนี้จิบชาจิบหนึ่ง แล้วก็หยิบพู่กันขึ้นมาต่อ

ใช้ชีวิตอันไร้ค่าสามชีวิต มาการแลกเปลี่ยนกับการทำลายตระกูลนี้ คุ้มค่าอย่างมาก！

——

เดอะวิวซี

ในตอนที่เส้นหมี่กลับมา ไชยันต์ได้ออกไปอีกครั้งแล้ว ในพระราชวังก็ไม่ได้สงบอย่างที่เคยเป็นมา ทุกคนต่างกำลังเป็นกังวลเรื่องของม็อกโกเรื่องนี้

เส้นหมี่ได้เห็นแล้ว ก็ไม่ได้แสดงปฏิกิริยาอะไรออกมา เดินตรงไปที่สวนดอกไม้ไปหาลูกๆ

“หม่ามี๊ คุณกลับมาแล้ว”

เด็กน้อยทั้งสามคนกำลังเล่นอยู่ด้านนอก หลังจากได้เห็นหม่ามี๊ ทันใดก็ล้อมเข้ามาอย่างดีใจ

เส้นหมี่ยิ้มออกมา เดินมาด้านหน้าของพวกเขาแล้วนั่งยองๆลง

“พวกหนูกำลังทำอะไรกันอยู่ ทำไมถึงได้เหงื่อโชกกันขนาดนี้”

เธอได้เห็นแล้วก็ประหลาดใจขึ้นมา ลูกน้อยทั้งสามของเธอเหงื่อออกเต็มไปหมด โดยเฉพาะลูกสาว แม้แต่ผมที่มัดเอาไว้เป็นก้อนกลมสองข้างยังเปียกหมดแล้ว

รินจังมองไปที่หม่ามี๊อย่างดีใจ：“พวกเรากำลังเล่นว่าว หม่ามี๊ หนูจะบอกคุณนะ เมื่อกี้แด๊ดดี้พาพวกเราเล่นว่าวด้วยแหละ”

“จริงเหรอ？”

ข้อความนี้ทำให้เธอคาดไม่ถึงเป็นอย่างมาก ทันใดเส้นหมี่มองไปที่ลูกสาวทั้งประหลาดใจและทั้งเซอร์ไพรส์

อิคคิวก็เข้ามากอดหม่ามี๊เอาไว้：“แน่นอนว่าจริง หม่ามี้ วันนี้แด๊ดดี้ยังเล่นหมากรุกเป็นเพื่อนผมกับพี่ชายด้วยแหละ คุณไม่อยู่ พวกเรารู้สึกเบื่อมาก ก็เลยไปหาเขาแล้ว ใครจะไปรู้ว่าเขาตอบรับแล้ว”

ชินจังไม่พูดอะไรออกมา แต่ยืนอยู่ด้านข้างอย่างสุขุมใบหน้าเล็กยากที่จะปกปิดความดีใจที่อยู่ภายในใจ

ทันใดนั้นเส้นหมี่ก็แสบจมูกขึ้นมา เธอยื่นมือออกไปกอดลูกทั้งสามเอาไว้ในอ้อมกอดอย่างแน่น！

การเปลี่ยนแปลงแบบนี้ ไม่ง่ายเลยจริงๆ