ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 876

ม็อกโกกำหมัดแน่น เป็นครั้งแรกที่เขาพบว่า เมื่ออยู่ต่อหน้าน้องชายคนนี้ของเขาแล้ว เขาไร้กำลังมากแค่ไหน แล้วยังเปราะบางมากแค่ไหน

“พี่ชายใหญ่ กำลังคิดอะไรหรือ?”

เส้นหมี่รู้สึกได้ ถึงถามขึ้นอย่างห่วงใย

ม็อกโกตกใจเล็กน้อย จึงได้สติกลับมา

“เปล่า แค่พอได้ยินเธอพูดแบบนี้ ฉันเองก็วางใจแล้ว แต่ว่า ถ้าเรื่องนี้เขาเป็นคนทำ ถ้างั้นต่อไปคงไม่สงบสุขแล้วล่ะ”

ม็อกโกได้ยินน้องสะใภ้คนนี้เรียกเขาว่าพี่ใหญ่ ก็รู้สึกดีใจมาก

จากนั้น เขาก็ไม่ได้คุยเรื่องนี้ต่อ แต่เริ่มอธิบายสถานการณ์ที่ตระกูลเทวเทพจะต้องเผชิญให้เธอฟัง

เมื่อเส้นหมี่ได้ยินดังนั้น คิ้วสวยก็แสดงความกังวลใจออกมาตามคาด

“แล้วจะทำอย่างไรดี? คงไม่เกิดอะไรขึ้นกับเขานะ?”

“ไม่หรอก วางใจเถอะ เรื่องใหญ่เท่าฟ้าถาโถมเข้ามา ก็ยังมีคุณปู่ช่วยอยู่ ไม่อย่างนั้น แสนรักเองก็ไม่มีทางกลับไปที่ค่ายทหารหรอก”

“......”

คำพูดนี้ฟังดูแปลกเล็กน้อย

ราวกับว่า ที่หมอนั่นกลับไปที่ค่ายทหาร ไม่ใช่เพราะฝึกฝน แต่เพราะหลังจากก่อเรื่องไว้แล้ว วิ่งเข้าไปหลบ แล้วก็โยนปัญหาทั้งหมดให้ตาแก่นั่นคนเดียว

เฮ้อ!

เส้นหมี่เองไม่รู้จะพูดอะไรแล้ว เพราะไม่ว่าอย่างไร พฤติกรรมของผู้ชายของตัวเอง......

“ถ้างั้นหากไม่มีเรื่องอะไรแล้ว ฉันกลับก่อนนะ ช่วงนี้ทางที่ดีเธออย่าออกไปไหนเลยจะดีกว่า ตอนนี้ด้านนอกไม่ค่อยปลอดภัย อยู่ที่เดอะซีวิวดีแล้ว”

“เข้าใจแล้วค่ะ”

เส้นหมี่ตอบตกลงแล้ว

จากนั้น คนคนนี้ก็ออกไปจากที่นี่

—

สิ่งที่ม็อกโกย้ำ ก็มีเหตุผลจริงๆ

เพราะทางด้านของไวท์ พาเลซ ตั้งแต่ส่งปาเวซกลับไปแล้ว ทั่วทั้งพาเลซก็ลึกลับอย่างมาก จิตสังหารที่เข้มข้นครอบคลุมไว้เสียจนทำให้แทบหายใจไม่ออก

“การ์ดพัฒน์ คุณชายยังไม่ออกมาอีกหรือ?”

“ยังเลยครับ”

บอดี้การ์ดที่เฝ้านอกห้องนั้นไว้ตลอดเวลา เมื่อเห็นคุณนายคนนี้มาอีกแล้ว ก็ส่ายหัวอย่างหนักใจ

เมื่อคุณนายปัณฑาเห็นดังนั้น ทันใดนั้น เธอที่ไม่ได้นอนมาหนึ่งคืนแล้ว ก็ยืนอยู่หน้าประตู น้ำตาไหลลงมาจากดวงตาที่แดงก่ำ

“นี่เขาจะขังเขาไปถึงเมื่อไรกันแน่? เขายังป่วยอยู่เลยนะ ขืนเป็นแบบนี้ต่อไป เขาจะทนไม่ไหวเอา” เธอร้องไห้แล้วพูดขึ้น

“......”

ไม่มีใครสนใจเธอ

นาทีนี้ แม้แต่บอดี้การ์ดที่เพิ่งจะคุยกับเธอเมื่อครู่เอง ก็ขมวดคิ้ว ไม่สนใจเธอแล้ว