ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 912

ให้เธอเขามาจัดการดูแลเดอะวิวซีจริงๆ?

คำพูดนี้พูดออกมา ทันใดนั้น ใบหน้าทุกคนที่อยู่ในสวนแห่งนี้ต่างมองมาที่เส้นหมี่อย่างตกใจอย่างมากอีกทั้งริษยา

โดยเฉพาะเดือนใจแล้วก็บัวงามทั้งสองคน พวกเธอออกแรงกำมัดแน่น เกลียดจนจะบ้าไปแล้ว！

เกี่ยวกับตำแหน่งนายหญิงของตระกูลเทวเทพ ความจริงแล้วหลายปีมานี้ ไม่ได้มีเพียงมินตรา พวกเธอผู้หญิงในเครือสายเลือดรอง ต่างแก่งแย่งกันอย่างสุดกำลัง

เพราะว่า ไชกุไม่ได้มีความสามารถนัก

ทว่าสายเลือดรองอย่างวุฒิพล แล้วก็ทรงกลดพวกเขาทั้งสอง หลายปีมานี้พวกเขาต่างเป็นน้ำพักน้ำแรงของตระกูลเทวเทพมาโดยตลอด

ดังนั้น ต่างเป็นผู้หญิงของพวกเขา ใครก็ไม่กล้ารับรอง ว่าต่อไปพวกเธออาจจะมีโอกาสได้กลายมาเป็นนายหญิงของตระกูลเทวเทพ

แต่คาดไม่ถึง พวกเธอแก่งแย่งกันมาตั้งหลายปี ใครก็ไม่ได้ไป สุดท้ายกลับกันเด็กคนหนึ่งที่พึ่งจะโผล่มากลับได้รับไปเสียแล้ว จะไม่ให้พวกเธออิจฉาได้อย่างไร?

จะไม่ให้พวกเธอเกลียดได้อย่างไรล่ะ?

บนใบหน้าของผู้หญิงสองคนนี้ความเกลียดยิ่งมากกว่าเดิม！

เส้นหมี่ไม่ได้สนใจสีหน้าของพวกเธอ ได้ยินพ่อบ้านบอกออกไปถึงจุดประสงค์ที่เรียกพวกเขามาแล้ว เธอนั่งอยู่ที่นั่นจึงเปิดสมุดบัญชีขึ้นมา

“ต้องขอโทษด้วย ทุกท่าน ฉันรู้ว่าถ้าเรียงตามความอาวุโส ในที่นี้ยอมรับทุกท่านต่างมีความสามารถมากกว่าดิฉัน แต่คุณท่านมีคำสั่งมาอย่างกะทันหัน ฉันเองก็ทำอะไรไม่ได้ ทำได้เพียงแบกหน้ารับเอาไว้ หวังว่าทุกท่านจะให้ความร่วมมือ”

เส้นหมี่ก่อนที่จะลงมือทำงาน ยังพูดอะไรที่น่าฟังออกมาเปิดงานเล็กน้อย

เวลานี้ พิมเจ้าที่อยู่ด้านข้างเป็นเพื่อนเธอจึงแสดงความชื่นชมต่อเธอออกมา

แต่กลับกัน คนเหล่านี้ที่ถูกเรียกมา ไม่มีใครสีหน้าดีสักคน พวกเขาเหมือนหมาป่าที่กำลังจ้องมองเหยื่อยังไงอย่างนั้น ดูเหมือนว่า ถ้าเธอทำให้พวกเขาไม่พอใจเพียงเล็กน้อย

พวกเขาก็จะจับเธอกลืนลงท้องไปทันที！

เส้นหมี่มองลงมาที่สมุดบัญชีเล่มบางหน้าแรก：“ป้าสะใภ้เดือนใจ พวกคุณสวนแมกโนเลียด้านโน้น ปีที่แล้วทุกเดือนเบิกไปห้าล้าน ฉันอยากจะถามสักหน่อย เงินเหล่านี้ พวกคุณเอาไม่ทำอะไร?”

“คุณว่าอะไรนะ?”เดือนใจได้ยินคำพูดนี้ความโมโหที่อดกลั้นเอาไว้ ทันใดปะทุออกมา “คุณกำลังตรวจสอบฉัน?”

“นี่ไม่เรียกว่าตรวจสอบ เรียกว่าดูบัญชี สิ่งเหล่านี้ในบัญชีต่างจดเอาไว้ ทุกเดือนต่างโอนให้พวกคุณ แต่ว่าไม่ได้จดบันทึกเอาไว้ว่าเงินเหล่านี้เอาไปทำอะไร ดังนั้น ฉันจึงอยากรู้”

เส้นหมี่ไม่ได้สะทกสะท้าน เงยหน้าขึ้นมามองเธออย่างนิ่งๆ หลังจากนั้นอธิบายถึงที่สิ่งตัวเองนำเอาไปใช้

ก็ใช่สถานการณ์ในตอนนี้ ถ้าทำตามเส้นทางการลงทุนของเธอเมื่อก่อน ใครจะกล้าสงสัยเธอแม้แต่นิดเดียว เธอจะทำให้เขาทนไม่ไหวเดินออกไปเอง

น่าเสียดาย ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้รู้สึกถึงความใจกว้างที่เธอมีต่อเธอ

“น่าขำสิ้นดี พวกเราใช้เงินทำไมต้องบอกกับคุณด้วย? อยากจะใช้ยังไงก็ใช้ หรือว่าแม้แต่เรื่องนี้คุณก็อยากจะเข้ามายุ่ง? ฉันจะบอกคุณนะ ตระกูลเทวเทพของพวกเราไม่ได้มีกฎเกณฑ์แบบนั้น！”

เธอเสียดแทงเป็นอย่างมาก น้ำลายเกือบจะพ่นออกมาโดนหน้าเส้นหมี่แล้ว

เส้นหมี่ยิ้มอย่างเย็นชา

“ดังนั้นตอนนี้จึงต้องตั้งกฎขึ้นมา คุณไม่พูดก็ไม่เป็นไร งั้นตั้งแต่เดือนนี้เป็นต้นไป พวกคุณสวนแมกโนเลีย สามารถเบิกจากเดอะวิวซีได้เพียงแค่ห้าแสน”

“คุณพูดอะไรนะ? ห้าแสน！！”

คำพูดนี้พูดออกมา ผู้หญิงคนนี้ระเบิดทันที

เธอ“ตึง”ลุกเดินมา เดินตรงมาด้านหน้าของเส้นหมี่ ：“เส้นหมี่ คุณเป็นบ้าหรือเปล่า? ครอบครัวของพวกเราเมื่อก่อนได้ห้าล้าน!!ตอนนี้คุณจะให้พวกเราแค่ห้าแสน？！！”

เส้นหมี่ไม่ได้มีสีหน้าอะไร：“ใช่ คนในครอบครัวของคุณตอนนี้ก็เหลือเพียงคุณแล้ว เดิมทีใช้จ่ายไม่ได้มากขนาดนั้น อีกทั้งคุณพักอยู่ที่สวนแมกโนเลีย นั่นก็คือทรัพย์สมบัติของเทวเทพ ไม่ต้องใช้จ่ายอะไรอย่างอื่นอีก ห้าแสน ก็ใช้ไม่หมดแล้ว”

“คุณ----”

เดือนใจโมโหเกือบจะเป็นลมไปแล้ว

คำพูดนี้ โหดเหี้ยมจริงๆ

เธอพูดว่าที่พักฟรีของตระกูลเทวเทพก็แล้ว แต่เส้นหมี่หักค่าใช้จ่ายของเธอลงเหลือหนึ่งในสิบก็เพราะว่า เพราะว่าคนในครอบครัวของเธอตายหมดแล้ว！

ผู้หญิงคนนี้โหดขึ้นมา ไม่สนใครหน้าไหนทั้งนั้น

พ่อบ้านสินมองไปทางอื่นอย่างเงียบๆ

“เส้นหมี่ คำพูดของคุณอันนี้เกินไปหรือเปล่า? เพียงเพราะว่าพี่สะใภ้ใหญ่คนในครอบครัวน้อย คุณถึงได้ลดค่าใช้จ่ายของเธอลงต่ำขนาดนี้ คุณท่านรู้ว่าคุณทำแบบนี้หรือเปล่า?”

ในเวลาสำคัญ บัวงามที่มีชะตาเดียวกันกับผู้หญิงคนนี้ช่วยออกหน้าแทนแล้ว

เส้นหมี่ยิ้มออกมา：“ดังนั้นไม่ใช่ว่าฉันให้โอกาสเธอแล้วไม่ใช่เหรอ? ฉันให้เธอพูดออกมาว่าเงินห้าล้านเอาไปทำอะไร เธอไม่พูดเอง”

บัวงาม：“คุณ----”

สุดท้าย พิมเจ้าที่อยู่ด้านข้างจึงเข้ามาคลี่คลาย：“พี่สะใภ้เดือน งั้นคุณลองพูดมาสักหน่อย? ตอนนี้เส้นหมี่กำลังรับเรื่องนี้ จะได้ทำให้ดี เธอกลับไปจะได้รายงานกับคุณท่านได้”

“……”

ทุกคนต่างปรามเอาไว้ ผู้หญิงคนนี้ที่โมโหจนสั่นไปทั้งร่าง ในที่สุดจึงได้พูดออกมาอย่างโกรธเคือง

“ฉันจะรู้ได้อย่างไร? เงินเหล่านี้ เมื่อก่อนต่างมอบให้พี่ชายใหญ่ของคุณดูแล เขารับเงินมาจากเดอะวิวซีแล้ว มอบให้ฉันแค่ห้าแสน ส่วนอื่น เขาถือเอาไว้เอง”

คำพูดนี้ของเธอ พูดกับบัวงามขึ้นมา

ก็เพราะว่าเมื่อสักครู่เธอช่วยออกหน้าแทนเธอ

บัวงามค่อนข้างจะฉลาดหน่อย ทันใดได้ยินสิ่งนี้ ทันใดนั้น ภายในใจของเธอก็เหมือนนึกอะไรบางอย่างออก ภายในใจมีความรู้สึกที่ไม่ดีบางอย่างขึ้นมา

บังเอิญมาก ก็คือห้าแสน?