ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 915

เส้นหมี่โมโหแล้ว！

ยังส่ง?

ตาแก่คนนี้เป็นประสาทหรือเปล่า? ส่งไปไม่หยุดอยู่นั่นแหละ เขานึกว่าเขาเป็นเด็กเหรอ? หรือว่าเขาเป็นสิ่งของ? ทำไมถึงได้ตัดสินใจเอาไปวางตรงไหนก็ได้

เส้นหมี่ทนไม่ไหวแล้ว：“คุณทำผิดหรือเปล่า? ทำไมถึงชอบทำแบบนี้กับเขา คุณเคยนึกถึงความรู้สึกของเขาหรือเปล่า? เขาไม่ใช่ทหารสักหน่อย ทำไมถึงชอบส่งเขาไปสถานที่แบบนั้น? หรือว่าคุณยังหวังจะให้เขาไปทำสงคราม？！！”

“คุณกำลังพูดอะไร? คุณพูดอีกทีซิ?”

“จะให้พูดอีกล้านครั้งก็เป็นแบบนี้！ฉันจะบอกคุณนะไชยันต์คุณไม่มีคุณสมบัติใดที่จะทำแบบนี้กับเขา คุณไม่ได้เลี้ยงดูเขา และคุณก็ไม่ได้สั่งสอนเขา แม้แต่ชีวิตของเขา ต่างก็เป็นคนอื่นช่วยออกมาจากกรงเล็บเสือของคุณ ตอนนี้คุณมีอำนาจอะไรไปบังคับให้เขาทำอย่างนั้นอย่างนี้?”

เส้นหมี่ไม่ได้เกรงกลัวสักนิด เธอโมโหด่าออกมาต่อหน้าชายชราคนนี้

เธอโมโหมากจริงๆ

เพราะว่า สำหรับตาแก่คนนี้ พวกเขาสองสามีภรรยาไม่ได้มีบุญคุณติดค้าง ตั้งแต่ปีนั้นที่เขาปล่อยลูกชายของตัวเองขุนนายไป จากนั้นแสนรักหนีตายเอาชีวิตจนอยู่บนโลกใบนี้

พูดได้ว่า เขาไม่สามารถผลักความรับผิดชอบนี้ออกไปได้

จากนั้นต่อมา วุฒิพลปรากฏตัว ทำให้ตระกูลหิรัญชาของพวกเขาแตกสลายตายอนาถ เขายิ่งไม่สามารถให้อภัยได้แล้ว

ดังนั้น เธอคิดไม่ออกจริงๆ ตอนนี้ตาแก่คนนี้มีสิทธิ์อะไรกัน? คิดว่าตัวเองยังมีคุณสมบัติที่จะมาควบคุมแสนรักอีกเหรอ?

ไชยันต์โมโหจนตัวสั่นไปทั้งร่าง

แต่ว่า สุดท้ายแล้วเขาไม่ได้ตอบกลับอะไร ทว่ายังยืนอยู่ที่นั่นบังคับให้ตัวเองใจเย็นลง หลังจากนั้นมองไปยังรองผู้นำเดชาที่เดินเข้ามาด้วยกันส่งสัญญาณออกไป

“พาเธอไปไว้ชั้นบน！”

“คุณพูดอะไรนะ?”ทันใดเส้นหมี่เหมือนกับว่าถูกอะไรบางอย่างช็อตเข้า！

“คุณหมายความว่าอย่างไร? คุณยังคิดที่จะกักบริเวณฉันเอาไว้งั้นเหรอ？！！”

“คุณวางใจเถอะ รอส่งเขาถึงฐานทัพแล้ว ผมจะปล่อยคุณออกมาเอง ตอนนี้ เพื่อให้แน่ใจว่าคุณจะไม่ทำลายเรื่องนี้ คุณอยู่ในห้องอย่างว่าง่ายไปจะดีกว่า”

ตาแก่คนนี้พูดจบลงอย่างเย็นชา โบกมือแวบเดียว ทันใด รองผู้นำเดชาที่ยืนอยู่ด้านข้างก็เข้ามาแล้ว

เส้นหมี่ได้เห็นสถานการณ์แล้ว ทั้งตกใจทั้งโมโห วิ่งหนีในทันใด

แต่ว่า เธอผู้หญิงคนหนึ่ง จะสู้มือของทหารที่ถูกฝึกมาอย่างดีได้อย่างไร พึ่งจะวิ่งได้ไม่กี่ก้าว ไหล่ของเธอก็ถูกรองผู้นำเดชาจับเอาไว้แล้ว

“คุณผู้หญิง ต้องขอโทษด้วย！”

หลังจากนั้น เขาก็จับเธอ ลากเธอขึ้นลิฟต์มาแบบนี้แล้ว

“ไชยันต์ ฉันจะบอกคุณนะ สักวันหนึ่ง คุณจะเสียใจทีหลัง！！”อยู่ตั้งไกล ก็ยังได้ยินเสียงกรีดร้องอย่างสุดเสียงของเธอ

“……”

พ่อบ้านสินที่มองอยู่ด้านข้าง ในที่สุดก็อดที่จะถามออกมาไม่ได้：“คุณท่าน คุณทำแบบนี้ คุณไม่อยากให้เธอรู้เรื่องนี้เหรอ? แต่ว่า กระดาษจะไปปกปิดไฟได้อย่างไร คุณชายเกิดเรื่องใหญ่ขนาดนี้ ไม่สามารถจัดการได้โดยเร็ว ยังไงเสียเธอก็ต้องรู้อยู่ดี”