ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 943

จู่ ๆ ชายแก่คนนี้ก็เอ่ยประโยคนี้มาจากด้านหลัง

แสนรักขมวดคิ้ว

อีกชั่วครู่ เขาก็ไม่คิดจะสนใจ และเดินตรงออกไป

แต่ในตอนสุดท้าย ภายใต้สายตาที่มองจ้องเต็มเปี่ยมไปด้วยความหวังและความรีบร้อนสองอย่างนี้ แต่เห็นได้ชัดว่าแม้แต่พลังขั้นต่ำก็ยังไม่ฟื้นคืนสู่ปกติ เขาละสายตากลับมา และเอ่ยเสียงออกมา

“นี่สำคัญมากเหรอ?”

“ใช่!”

“ทำไม?”

“เพราะฉันอยากรู้ จนถึงตอนนี้ ตระกูลเทวเทพของฉันลงทุนเสียสละไปมากขนาดนั้น มันจะคุ้มค่าหรือไม่กันแน่?”

สายตาของชายชราคนนี้มองเขาอย่างนิ่งๆ และในตอนสุดท้ายก็พูดเหตุผลดังกล่าวนี้ออกมา

คุ้มค่าหรือไม่?

แบบไหนคือคุ้มค่า? แล้วแบบไหนคือไม่คุ้มค่า?

ถ้าเขาเข้าใจว่า มีคนของตระกูลเทวเทพพวกเขาจำนวนมากในช่วงเวลานี้ สุดท้ายการฟื้นตัวหายเป็นปกติของเขาแสนรัก สามารถทำให้บาปในใจเขาลดน้อยลงบ้าง และรู้สึกว่าเรื่องนี้เป็นสิ่งที่คุ้มค่า

ถ้าอย่างนั้น เขาสามารถแสดงความยินดีกับเขาได้ เขาสมปรารถนาแล้ว

แต่ เขาเคยคิดบ้างหรือไม่? จุดต้นเหตุของเรื่องทั้งหมดนี้ แท้จริงแล้วคือเป็นเพราะเขา?

สุดท้ายแสนรักก็พยักหน้าลงเบาๆ : “ท่านสมปรารถนาแล้ว”

ไชยันต์ : “.......”

เพียงแค่ประโยคนี้ประโยคเดียว ราวกับว่าสิ่งของทุกอย่างในหน้าอกของเขาจู่ ๆ ก็มีชีวิตชีวาขึ้นมาทันใด เขาตื่นเต้นดีใจจนมือทั้งสองข้างสั่นอย่างรุนแรง

ในดวงตาแก่เหี่ยวคู่นั้นก็มีน้ำตาคนแก่เติมเต็มอย่างรวดเร็ว

“ดี ดีดี งั้นก็ดี!!” เขาพูดประโยคดีดีติดต่อกัน

แสนรักไม่สนใจเขา เหลือบมองดูนาฬิกาบนข้อมือ เขาวางแผนจะไปที่งานศพสักหน่อย

“เรื่องพวกลุงใหญ่ของแก แกอย่าไปใส่ใจ ต่อให้เขาไม่จัดการตัวเอง ฉันก็จะส่งเขาไปศาลทหาร พ่อของแก.......”

จู่ ๆ ไชยันต์ที่อยู่ด้านหลังก็สำลักขึ้นอีกครั้งหนึ่ง

ฝีเท้าของแสนรักชะงักลง

ในที่สุดเขาก็เอ่ยถึงพ่อของเขา?