ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 944

“แก--“

ไชยันต์ถูกย้อนด้วยคำพูดนี้โกรธจนหน้าแดงหูแดง

แต่เขากลับไม่สามารถหาคำพูดอะไรมาย้อนแย้งได้ เพราะว่าหลายปีมานี้ ในครอบครัวตระกูลเทวเทพของเขา เขาจัดการดูแล้วด้วยวิธีการแบบนี้จริงๆ

และไชกุผู้ซึ่งเป็นลูกชายคนโต เผอิญว่าเป็นคนที่ระดับต่ำที่สุดคนนั้น!

“ท่านไชยันต์ คนในครอบครัวนั่นคือคนที่มีความสัมพันธ์กันโดยสายเลือด ตาชั่งของท่านได้เอนเอียงจนเป็นแบบนี้แล้ว ท่านยังคาดหวังให้ใครเป็นคนที่อยู่อย่างสงบสุขอีกเหรอ? ในใจใครบ้างที่จะไม่มีความโลภ ความโกรธ ความเกลียด และความปรารถนา? ในใจของใครบ้างที่จะไม่มีความชั่วร้าย? ท่านควรจะดีใจและขอบคุณด้วยซ้ำที่พวกเขากำจัดคือพ่อของผม ไม่ใช่ตัวของท่าน!”

ประโยคสุดท้ายนี้ แสนรักคือไม่เกรงใจอะไรอีกแล้ว ทุกๆ คำพูดคือแทบเหมือนจะเป็นมีด

ไชยันต์ถึงกับพูดอะไรไม่ออกไปเลย

เขาจ้องมองอยู่ที่เด็กนอกคอกคนนี้ รู้สึกเหมือนทั้งตัวถูกตบหน้าหนึ่งฉาด ใบหน้าแก่เหี่ยวนั้นเดี๋ยวแดงเดี๋ยวขาว เดี๋ยวขาวเดี๋ยวเขียว ซึ่งเหมือนกับว่าเปิดเป็นโรงย้อมสีแห่งใหญ่

ไม่ต้องพูดถึงเลยว่ามีสีสันขนาดไหน

อายุจนแปดสิบปีแล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนด่าเขา

แต่เขากลับไม่สามารถหาคำพูดอะไรมาย้อนแย้งได้เลย ความรู้สึกนี้มันแย่กว่าเมื่อสักครู่เสียอีก เหมือนกับว่าถูกคนคนนี้เหยียบเข้าที่จุดเจ็บช้ำของเขาอย่างจัง!

“ติ๊ด....ติ๊ดติ๊ด......”

จู่ ๆ เครื่องวัดอัตราเต้นหัวใจส่งเสียงเตือนออกมา

แสนรักเลิกคิ้วขึ้น

สักครู่ เขาเหลือบมองดูชายชราที่หลังจากเขาทำให้โกรธจนหน้าขาวซีด แล้วเปิดประตูห้องพักผู้ป่วยออกไป “พยาบาล ไปเรียกผู้อำนวยการของพวกคุณมาหน่อย”

จากนั้น หลังจากที่รอไพบูลย์รีบวิ่งมา เขาก็ได้เดินออกไปจากห้องพักผู้ป่วยแล้ว

ไพบูลย์ : “.....”

เฮ้ย! สองคนนี้ยังไม่คืนดีกันอีกเหรอ? ไหนว่าหายเป็นปกติทุกอย่างแล้ว? ยังจะทำ?

——

ในสถานที่จัดงานศพ

เส้นหมี่ได้นำร่างไร้วิญญาณของไชกุกับมินตราทั้งสองคนทำการเผาเสร็จเรียบร้อยแล้ว

พิมเจ้าก็เดินถือสิ่งหนึ่งออกมา : “หมี่ งั้นอันนี้จะนำไปที่เรด พาวิเลี่ยนไหม? แต่ที่เรด พาวิเลี่ยนตอนนี้.....ไม่มีใครอยู่เลย ม็อกโกเองก็อยู่โรงพยาบาล”

“นำกลับไปก่อนเถอะ ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันไปเอง”

เส้นหมี่มองดูโกศใส่กระดูกสองอันนี้ และจึงตัดสินใจ

ดังนั้นทั้งสองคนจึงถือพวกมันเดินออกมา เตรียมตัวที่กลับไปที่เรด พาวิเลี่ยนเพื่อจัดการกับงานศพของทั้งคู่

“ดูสิ พวกมันอยู่นั่น รีบไปแย่งโกศกระดูกนั้นมาให้ได้!!”

คาดคิดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่าตอนที่พวกเขาเพิ่งจะเดินออกจากสถานที่จัดงานศพ ที่ตรงประตูทางเข้านั้น จู่ ๆ มีหญิงสาวคนหนึ่งและพวกกลุ่มหนึ่งพุ่งกรูเข้ามาหาอย่างบ้าพลัง

เส้นหมี่สีหน้าถอดสี

พบว่า ผู้หญิงคนนี้ก็คือนิษา ที่เคยเจอกันหลายครั้งเมื่อก่อนหน้านี้

เธอกล้ามาแย่งเถ้ากระดูกถึงที่นี่?