“ทำไมล่ะ?”คิวคิวลืมตาโตๆทรงพระจันทร์เสี้ยวนั่นทันที
หม่ามี๊จะไม่มาเหรอ?
นี่เพราะอะไรอีก?เพราะเธอไม่ยอมมา หรือว่าแด๊ดดี้ไม่ให้เธอมา?
คิวคิวคิดว่า น่าจะเป็นแบบหลังมากกว่า
จริงด้วย พอเห็นเขาถามย้อน แสนรักที่ยืนตรงหน้ามองลงมาที่เขา ใบหน้าหล่อเหลานั้นทนไม่ไหวทันที:“ไม่มาก็ไม่ต้องมา ทำไมต้องมีเพราะอะไรด้วย?”
“งั้นก็แด๊ดดี้ไม่อยากให้เธอมาสินะ แด๊ดดี้ แด๊ดดี้ยังโกรธเรื่องที่โรงพยาบาลอยู่ใช่ไหม?ผมบอกให้นะ เรื่องนี้แด๊ดดี้โทษคุณน้าไม่ได้ ผมโทรหาคุณน้า เพราะคิดว่าแด๊ดดี้ยุ่งมาก เลยให้เธอไปส่งผมที่โรงพยาบาล แด๊ดดี้อย่าโกรธนะ”
คิวคิวยังพยายามอธิบาย เขาได้ยินข้อความที่ชินจังส่งมาภายหลังที่โรงเรียนอนุบาล ถึงรู้เรื่องนี้ ก็เลยคิดว่าสาเหตุที่แด๊ดดี้โกรธเพราะสิ่งนี้มาตลอด
เขา“ป่วย”แต่ไม่ได้แจ้งเขาก่อน กลับไปแจ้งหม่ามี๊
แต่คิดไม่ถึงว่า พอเขาอธิบายเสร็จ ใบหน้าหล่อๆของแด๊ดดี้ก็ดูแย่ทันที!
“แด๊ดดี้โกรธเหรอ?ตอนนี้แด๊ดดี้คุยกับลูกเรื่องนี้ ตั้งแต่พรุ่งนี้ไป คุณอาเคจะไปส่งลูกที่โรงเรียนทุกวัน ที่บ้านก็มีน้าภาดูแลลูก”
“อะไรนะ?คุณอาเค?”
คิวคิวได้ยิน ทันใดนั้น หน้าเล็กๆนั้นก็ไม่พอใจเล็กน้อย
เขามาให้คุณอาเคไปรับส่งชินจังที่โรงเรียนอนุบาลทุกวันเนี่ยนะ?
งั้นแบบนี้ เขาก็ไม่คิดจะให้หม่ามี๊มา?ทำไมเขาทำแบบนี้?เขาไม่มีเหตุผลเลย?
เขาอิคคิวกับชินจังสองคนนี้ เพื่อให้เขาอยู่กับหม่ามี๊ ก็ไม่รู้ว่าใช้สมองไปมากแค่ไหนแล้ว และยังเปลี่ยนตำแหน่งของทั้งสองอีก
แต่ดูเขาสิ บอกไม่ให้เธอมา ไม่ให้เธอมาแล้ว
เขารู้ไหมว่าเพราะเรื่องนี้ ตอนนี้หม่ามี๊เลยเกิดความเข้าใจผิดใหญ่โต?เธอคิดว่าที่ป่วยคือคิวคิว กำลังรู้สึกผิดจนไม่อาจให้อภัยตัวเองได้
ทำไมเขาทำแบบนี้?ทำไมไม่มีเหตุผลขนาดนี้?
คิวคิวก็โกรธแล้ว เขากำหมัดยืนตรงหน้าแด๊ดดี้ ใบหน้าเล็กๆเต็มไปด้วยความโกรธ ในที่สุดก็ไม่มีรอยยิ้มอีก
“แด๊ดดี้ แด๊ดดี้รู้ไหมว่าแด๊ดดี้ทำให้คนรู้สึกไม่ชอบอย่างมาก?”
“ลูกพูดอะไร?ไม่ชอบ?”
“ใช่ ผมอยากชอบแด๊ดดี้ แต่แด๊ดดี้ดูแด๊ดดี้สิ เอาแต่โมโห เอาแต่รังแกคนอื่น ไม่มีใครชอบแด๊ดดี้แบบนี้หรอก ผมก็ด้วย!!”
เด็กที่เสียใจและผิดหวังมาก หลังจากพูดคำพูดที่ออกมาจากในหัวทั้งหมดนี้ด้วยตาแดงก่ำ จากนั้น เขาก็หันกลับปิดประตูดัง“ปัง”
แสนรักตะลึงงันทันที
น่าจะเพราะว่า คิดไม่ถึงว่าเจ้าเด็กนี่จู่ๆจะโมโหใส่เขา และยังเป็นคำด่าที่เมื่อก่อนเขาไม่เคยได้ยินมาก่อนด้วย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก