ยมทูตพาร์ตไทม์แห่งร้านหนังสือยามวิกาล นิยาย บท 394

ตอนที่ 394 อิงอิงคลั่ง!

“อิงอิง”

“เจ้าคะ”

“เอามืออก”

“เจ้าค่ะ เถ้าแก่”

อิงอิงเบ้ปาก ลุกขึ้นด้วยท่าทางที่ไม่พอใจเท่าไร

“ใครเป็นคนสอนเธอ หลินเข่อเหรอ”

สาวน้อยโลลิบ้าคนนั้น สอนอะไรอิงอิงของฉันกันแน่

“ไม่ใช่เจ้าค่ะ ในหนังสือบอกแบบนี้”

โจวเจ๋อพูดไม่ออกไปชั่วขณะ ทันใดนั้นเขานึกได้ว่าปกติอิงอิงอ่านหนังสือ ‘การฝึกทักษะของสาวใช้’ ตลอด สรุปแล้วหนังสือเล่มนั้นสอนอะไรสาวๆ กันแน่

โจวเจ๋ออยากจะสั่งสอนอิงอิงอย่างจริงจัง คิดว่าตัวเขาเป็นเถ้าแก่ที่ชอบเล่นชู้กับลูกน้องของตัวเองเหรอ แต่เมื่อลองคิดดู ตัวเขาสั่งให้อิงอิงนอนเป็นเพื่อนตัวเองทุกวัน แล้วยังสั่งให้อิงอิงอาบน้ำให้ตัวเอง…ดูเหมือนว่าเถ้าแก่ที่เล่นชู้กับลูกน้องของตัวเองจะไม่ทำเกินเลยเท่าตัวเขาขนาดนี้ โอเค ปล่อยเรื่องนี้ไปก่อน

โจวเจ๋อแบสองมืออกแล้วเริ่มครุ่นคิด เขากำลังคิดว่าถ้าหากเมื่อวานนักพรตเฒ่าอยู่ในห้องน้ำที่นี่ คลำยันต์กระดาษออกมา แล้วเขาน่าจะแปะไว้ตรงไหน บวกกับตอนนั้นนักพรตเฒ่าน่าจะอยู่ในสภาพที่เมาบ้างแล้ว ไม่น่าจะมีสติมากเท่าไร ตอนนี้จึงได้แต่ลองดูสักตั้ง ถึงแม้จะเป็นการเสี่ยงดวง แต่ก็น่าลองดูสักครั้ง

เขามองไปรอบๆ ห้องน้ำห้องนี้ พื้นที่นี้สามารถวางของได้ชั่วคราว…สายตาของโจวเจ๋อจ้องมองไปที่ด้านบนของฝาปิดถังน้ำชักโครก เพราะว่าพื้นสกปรกเป็นอย่างมาก จะวางที่อื่นก็ไม่เหมาะสม ดูเหมือนวางบนฝาปิดถังน้ำชักโครกจะเหมาะสมที่สุดแล้ว และระยะห่างก็กำลังดี

โจวเจ๋อวางมือบนฝาปิดถังน้ำชักโครก บนนั้นไม่มีสิ่งอื่นใด แต่ตอนที่ฝ่ามือของโจวเจ๋อวางไปบนนั้น กลับสัมผัสได้ถึงความรู้สึกเหนียวและสากอยู่บ้าง ดูเหมือนว่าแถวนี้จะโดนไฟเผา เพราะมือสัมผัสแล้วรู้สึกแตกต่างจากจุดอื่นบนฝาปิดถังน้ำชักโครก นี่คือความผิดปกติที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่า มีแต่ใช้มือสัมผัสเท่านั้นถึงจะรู้

โจวเจ๋อถูไถไปมาไม่หยุด พื้นที่ส่วนนี้ดูเหมือนเขาจะหาเจอแล้ว มีลักษณะเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า มีขอบสี่เหลี่ยมผืนผ้าแบ่งชัดเจน

ด้วยสัญชาตญาณ โจวเจ๋อจึงนึกถึงนักพรตเฒ่าที่มักจะหยิบยันต์กระดาษออกมาจากเป้ากางเกงเป็นประจำ ยันต์กระดาษเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า ซึ่งหมายความว่าเมื่อวานตอนที่นักพรตเฒ่ามาฉี่ขณะที่กำลังเมา ได้หยิบยันต์กระดาษออกมาจากเป้ากางเกงของเขาแล้ววางลงบนฝาปิดถังน้ำชักโครก จากนั้นยันต์กระดาษที่วางอยู่บนฝาปิดถังน้ำชักโครกได้แสดงอิทธิฤทธิ์ออกมา ใช่แล้ว ยันต์กระดาษถูกเผาไหม้! ยันต์กระดาษต้องสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่าง หรือไม่ก็แตะโดนอะไรบริเวณนี้ ดังนั้นจึงเกิดการตอบสนอง!

โจวเจ๋อเม้มปาก เวลานี้โจวเจ๋อเกิดการคาดเดาภายในใจ จากหลักการพูดของทนายอัน ร่างของคำสาปนั่น น่าจะอยู่ในสภาพที่นอนหลับลึก แล้วจึงลองเชื่อมโยงกับนักพรตเฒ่าที่มีร่างกายประหลาดชอบเจอกับเรื่องเสี่ยง เขาจะต้องหยิบยันต์กระดาษออกมาตอนที่เข้าห้องน้ำแน่นอน แล้วเจ้าสิ่งนั้นจึงถูกปลุกให้ตื่น

โจวเจ๋อส่ายหน้า ไม่สนใจสภาพร่างกายของนักพรตเฒ่าชั่วคราว เขาวางสองมือลงบนฝาปิดถังน้ำชักโครก ตอนนี้ได้เบาะแสชัดเจนแล้ว วัตถุคำสาปน่าจะอยู่ในฝาปิดถังน้ำชักโครก!

“เถ้าแก่ อิงอิงจะช่วยเปิดให้ท่านเจ้าค่ะ”

สาวใช้ผู้ซื่อสัตย์เข้ามาอีกครั้ง เพื่อช่วยแก้ปัญหายุ่งยากทุกอย่างให้กับคุณ!

“อย่า!” แต่โจวเจ๋อห้ามช้าไป อิงอิงเปิดฝาปิดถังน้ำชักโครกขึ้นมาโดยตรงอย่างไม่ลังเล! และเวลานี้ตำแหน่งด้านล่างของฝาปิดถังน้ำชักโครก หยกหน้าเด็กที่มีสก็อตเทปติดอยู่ด้านหลังจู่ๆ กลับเปล่งแสงออกมา เหมือนใบหน้าของเด็กเผยรอยยิ้มที่น่าสะพรึงกลัวออกมา

อิงอิงเซไปทั้งตัว รู้สึกถึงอันตรายที่จู่โจมเข้ามา เพื่อไม่เป็นภาระของเถ้าแก่ เธอรีบกัดฟันปิดฝาถังน้ำชักโครกทันทีจากนั้นจึงเซล้มไปข้างหลัง

“อิงอิง อิงอิง เธอไม่เป็นไรใช่ไหม” โจวเจ๋อนั่งลงยองๆ ทันที

“เถ้าแก่…ปะ…ปวดหัวจังเลย…” อิงอิงทำปากจู๋ หันหน้ามองไปที่ชักโครกแล้วพูดว่า “ในนั้น เหมือน…เหมือนจะมีอะไร”

“ไม่เป็นไรก็ดี ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว” โจวเจ๋อประคองไป๋อิงอิงขึ้นมาแล้วให้เธอพิงผนัง จากนั้นเขาจึงหยิบโทรศัพท์ออกมา แล้วส่งข้อความเข้าไปในกลุ่มวีแชต บอกว่าวัตถุคำสาปน่าจะหาเจอแล้ว จึงสั่งให้ทุกคนมารวมตัวกัน

ก่อนหน้านั้น สาเหตุที่โจวเจ๋อไม่อยากเปิดฝาปิดถังน้ำชักโครกดู ก็เพราะเป็นการป้องกันอย่างหนึ่ง อย่างไรก็ตามทนายอันได้เตือนแล้วว่า สิ่งนั้นน่ากลัวมากเหมือนโรคระบาด ตอนที่ทุกคนยังไม่มารวมตัวกันปรึกษาหารือเพื่อวางแผนที่ปลอดภัยที่สุด ต่อให้หามันเจอ ก็จะแหวกหญ้าให้งูตื่นไม่ได้

จากนั้นสาวใช้ของเขาที่คิดว่าตัวเขามีพลังไม่พอ จึงเป็นคนเปิดฝาปิดถังน้ำชักโครกเอง โจวเจ๋อในตอนนี้ทั้งฉุนทั้งขัน เขานั่งลงยองๆ แล้วจุดบุหรี่หนึ่งมวน สายตาของเขามองไปที่ชักโครกในห้องน้ำที่อยู่ตรงหน้า ชายชราที่เสียชีวิตคนนั้น ทำไมถึงมีของแบบนี้ในบ้าน หรือว่าชายชราคนนั้นเป็นฆาตกรที่ฆ่าคนฝังศพที่ริมน้ำทุกปีคนนั้น

เดี๋ยวก่อนๆ นักพรตเฒ่ารู้จักชายชราที่เป็นฆาตกรฆ่าคนคนนี้ได้อย่างไร แถมยังถูกเขาเชิญมากินข้าวดื่มเหล้าถึงในบ้าน แล้วก็ยังมาใช้ชักโครกในบ้านของเขาอีก มาใช้ชักโครกยังไม่เท่าไร แต่ดันแปะยันต์กระดาษด้วย และยังแปะในตำแหน่งที่ถูกเผง

โจวเจ๋อรู้สึกปวดฟันขึ้นมาทันที ก่อนหน้านั้นจางเยี่ยนเฟิงเรียกเขาไปสืบคดี เขาปฏิเสธแล้วสั่งให้เหล่าจางไปหานักพรตเฒ่า และตัวเขาเองยังพูดอีกว่า ‘ใครได้ใช้งานนักพรตเฒ่ามีแต่ชมว่าดีทั้งนั้น’ และในความเป็นจริงก็เป็นแบบนี้!

ฆาตกรตัวจริง เหตุจูงใจที่แท้จริง เรื่องจริง เรื่องเหนือธรรมชาติ นักพรตเฒ่าสามารถหาเรื่องเสี่ยงให้คุณได้เสมอ…เขามีอายุมาถึงเจ็ดสิบเอ็ดปีได้อย่างไร ในเวลานี้ ไป๋อิงอิงที่นั่งอยู่ข้างโจวเจ๋อพลันลืมตาขึ้นมา ในดวงตาของเธอเริ่มมีสีแดงเลือดฝาด เขี้ยวที่อยู่ในปากก็ค่อยๆ งอกออกมา

วินาทีต่อมา อิงอิงพลันยื่นแขนทั้งสองไปข้างหน้า แต่ระหว่างนั้นกลับทิ้งแขนลงแนบลำตัวทั้งสองข้าง จากนั้นเธอจึงหลับตาอีกครั้ง

โจวเจ๋อดับก้นบุหรี่ หันมามองสาวใช้ของตัวเองที่กำลังหลับตาแล้วถามว่า “ยังทรมานมากใช่ไหม”

“เถ้าแก่…” อิงอิงกัดปากร้องไห้คร่ำครวญ เหมือนกำลังควบคุมอะไรบางอย่าง

“เป็นอะไร อิงอิง”

“เถ้าแก่…”