ตอนที่ 726 อุทิศตนให้งาน
ด้านโจวเจ๋อไม่เร่งรีบ ในขณะที่ด้านของทนายอันรวดเร็วที่สุด ไม่นานนักก็มาโผล่ที่หน้าประตูมหาวิทยาลัยพร้อมกับนักพรตเฒ่า ฝั่งตรงข้ามของประตูเป็นชุมชนมีอาณาเขตติดกับมหาวิทยาลัย ถึงอายุจะเก่าแก่ไปหน่อย แต่ด้วยทำเลที่ตั้งที่ดีเป็นพิเศษ จึงมีคณาจารย์และนักศึกษาจำนวนมากมาเช่าห้องพักอยู่ที่นี่
ขณะที่ข้ามถนนพร้อมกับนักพรตเฒ่า ทนายอันสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายนั้น คิดไม่ถึงว่าประตูมหาวิทยาลัยและฝั่งตรงข้ามไม่มีแม้แต่สัญญาณไฟจราจร มีเพียงทางคนข้ามขนาดใหญ่อย่างเดียว
เพียงแต่ว่า ขณะที่ทนายอันและนักพรตเฒ่าเพิ่งจะเดินข้ามไปครึ่งทาง ก็มองเห็นชายหนุ่มสวมเสื้อขนเป็ดสีดำยืนอยู่กลางถนนห่างจากพวกเขาไปไม่ถึงหนึ่งร้อยเมตรโดยไม่รู้ตัว สีหน้าของเขามีความปรารถนาอันเหลือล้นชัดเจน กางแขนยื่นไปข้างหน้า ราวกับว่ากำลังรับเอาสิ่งของที่มีค่ามากที่สุด ผมเผ้ากระเซิง ในดวงตากลับฉายแววบ้าคลั่งไม่สามารถควบคุมอารมณ์ได้อย่างเห็นได้ชัด
ทนายอันรีบขยับเข้าไปใกล้ทางนั้นทันที พลางระวังรถรารอบๆ ตัวผ่านการเหลือบมองทางหางตา แต่ฝีเท้ากลับเริ่มวิ่งขึ้นมา
การโลดแล่นบนถนนที่เต็มไปด้วยยานพาหนะ เป็นเรื่องที่ตัวเอกในภาพยนตร์แอกชันหลายเรื่องชอบทำ ในภาพยนตร์แอกชันนั้น โดยพื้นฐานแล้ว ไม่ว่าตัวเอกจะกระโจนออกไปอย่างไร ไม่ว่าจะซิ่งรถหรือว่าแว้นอยู่ก็จะไม่เกิดเรื่อง แต่ในภาพยนตร์รักประโลมโลก นางเอกมักชอบวิ่งหนีอย่างสิ้นหวังจนถูกรถชน แล้วทำเครื่องประดับอะไรบางอย่างที่เป็นสัญลักษณ์แห่งความรักร่วงไว้ข้างๆ
เห็นได้ชัดว่าหวังเซินไม่ใช่ตัวเอก เวลานี้ในสายตาของเขาเต็มไปด้วยเงินที่ร่วงหล่นมาจากท้องฟ้า ไม่เพียงแค่เงินหยวนจีนเท่านั้น ยังมีธนบัตรดอลลาร์สหรัฐและยูโรด้วย อีกทั้งด้านหน้ายังมีอาจารย์ไป๋ที่ปรึกษาคนโปรดของเขาด้วย
โลก ‘จินตนาการ’ ที่สร้างขึ้นบนพื้นฐานของเงิน กำลังทุบเกราะป้องกันหัวใจของเขาไม่หยุด แนวป้องกันเดิมที่แหลกสลายจนเหมือนโคลนตม เวลานี้ได้พังทลายลงอย่างสมบูรณ์แล้ว เขาตกอยู่ในห้วงจินตนาการที่สวยงามนี้ โดยไม่รู้เลยว่าตัวเองอยู่ที่ไหนและกำลังทำอะไรอยู่กันแน่
เดิมทีนักพรตเฒ่าก็อยากวิ่งตามเข้าไปเช่นกัน แต่แค่ก้าวไปข้างหน้า รถเก๋งสีดำคันหนึ่งก็พุ่งผ่านหน้าเขาไป นักพรตเฒ่าทรงตัวและเอี้ยวตัวหลบได้อย่างหวุดหวิด
หนึ่งร้อยเมตร ห้าสิบเมตร ยี่สิบเมตร สิบเมตร!
ทนายอันย่นระยะทางอย่างสมบูรณ์ ใกล้แล้ว เข้าใกล้แล้ว ใกล้แล้ว!
ใกล้จนกระทั่งทนายอันมองเห็นเงาสีดำอยู่ข้างหลังชายหนุ่มคนนั้น เงาสีดำหันหน้าไปราวกับกระซิบอะไรบางอย่างข้างหูของชายหนุ่ม ซึ่งทำให้ใบหน้าของชายหนุ่มยังคงแดงก่ำไปในทางที่ผิดเพี้ยน
“ยมโลกมีกฎระเบียบ กฎ…” ทนายอันวิ่งไปพร้อมกับทำท่ามุทราด้วยมือข้างเดียวตรงหน้าอก แต่ทว่าในเวลานี้เอง รถออดี้สีดำพุ่งแฉลบเข้าหาร่างของชายหนุ่ม ทั้งร่างของชายหนุ่มหันไปอีกด้านราวกับลูกข่างหมุน จากนั้นรถบรรทุกคันเล็กขับแล่นเข้ามาพอดี
‘เผละ!’
การสาดกระเซ็นของเลือด การฉีกขาดของร่างกาย เป็นอีกครั้งที่มนุษย์ได้พิสูจน์ความเปราะบางและความไม่ทนทานต่อหน้าเครื่องใช้เหล็กที่พวกเขาสร้างขึ้นเอง ราวกับเสียงถูกปิดลงอย่างกะทันหันระหว่างการแสดงคอนเสิร์ตอันเร่าร้อน ทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบงันในขณะนี้
นักพรตเฒ่าที่กำลังวิ่งมาทางนี้เห็นเพียงเงาสีดำพุ่งเข้ามาหาตัวเอง นักพรตเฒ่ายื่นมือออกไปรับมันโดยไม่รู้ตัว มันเป็นศีรษะคน มีรอยยิ้มที่เปี่ยมไปด้วยความปรารถนาและความโลภประดับอยู่บนใบหน้า
“เชี่ยแม่ง!”
…
สถานที่เกิดเหตุถูกปิดกั้น ถนนถูกขวางกั้นไว้ ตำรวจจราจรและตำรวจเริ่มปฏิบัติการ ตำรวจหลายนายที่อยู่ในมหาวิทยาลัยก่อนหน้านี้รีบรุดเข้ามา รวมไปถึงผู้บริหารมหาวิทยาลัยด้วย
โจวเจ๋อถือไม้ค้ำนั่งอยู่บนแท่นหินกลมหน้าประตูมหาวิทยาลัยยังคงมองเห็นร่างของรองอธิการบดีที่รีบร้อน
การฆ่าตัวตาย แท้จริงแล้วมันสามารถติดต่อกันได้จริงนะ อันที่จริงในใจลึกๆ ของคนส่วนใหญ่นั้นบางช่วงมีแรงกระตุ้นที่ว่า ‘ฉันอยากจบสิ้น’ ผุดขึ้นในหัวอยู่แล้ว แต่มักมีน้อยคนนักที่จะฆ่าตัวตาย เพราะแรงกระตุ้นนี้จะถูกตัวเองควบคุมไว้อย่างรวดเร็ว แต่หากข่าวคราวการฆ่าตัวตายปรากฏขึ้นรอบๆ ตัวเอง อีกทั้งยังเป็น ‘ประเภทเดียวกัน’ กับตัวเอง ประเภทเดียวกันในที่นี้หมายถึงกลุ่มคนในช่วงอายุเดียวกัน อาชีพเดียวกัน เมื่อนั้นแรงกระตุ้นในใจของตัวเองก็เหมือนจะหาทางออกที่เหมาะสมได้ และเริ่มทำตาม
แน่ละว่า ผู้บริหารมหาวิทยาลัยยังคงยืนยันว่านี่เป็นเพียงอุบัติเหตุ แม้ว่าผู้ตายจะเป็นนักศึกษาของมหาวิทยาลัยก็ตาม แต่เขาน่าจะเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ ไม่ใช่สิ่งที่เรียกว่าการฆ่าตัวตาย!
ช่างเป็นเรื่องน่าขำ ในช่วงระยะเวลาสั้นๆ นักศึกษาสามคนฆ่าตัวตายที่มหาวิทยาลัยหรือหน้าประตูมหาวิทยาลัย จะปกปิดเรื่องนี้อย่างไรให้อยู่หมัด ใครยังกล้าปกปิดมันอีก มันก็คล้ายคลึงกับการจุดประทัดโยนลงใต้ฝาท่อ ยืนอยู่บนฝาท่อต่อไม่กลัวว่าตัวเองจะถูกระเบิดปลิวหรืออย่างไร
แต่ไม่นานนัก หลังจากกล้องวงจรปิดตรงถนนและหน้าประตูมหาวิทยาลัยถูกเรียกออกมาดู ผู้บริหารมหาวิทยาลัยที่เดิมทียืนกรานว่าเป็นอุบัติเหตุก็เงียบไป
ให้ตายเถอะ มันจะเป็นอุบัติเหตุได้อีกรึ
ทั้งๆ ที่เป็นการรนหาที่ตาย พุ่งออกไปให้รถชนด้วยตัวเอง!
แน่นอนว่าสถานการณ์ในโลกมนุษย์ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับโจวเจ๋อ ทนายอันเดินเข้าไปหาโจวเจ๋อด้วยท่าทางสลดใจเขากัดฟัน รู้สึกไม่ยินยอม อีกแค่นิดเดียว อีกแค่ก้าวเดียวจริงๆ แต่สุดท้ายคนคนนั้นก็ตาย จากนั้นเงาสีดำก็หายไปอย่างรวดเร็ว หายวับไปอย่างรวดเร็วจนถึงกับอ้าปากค้าง!
ในฐานะอดีตผู้ตรวจสอบเหรียญทอง เจอผีตัวเดียวทำร้ายคนภายใต้จมูกของตัวเองติดต่อกันสองคน ทนายอันรู้สึกว่าขายหน้าเหลือเกิน สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ถ้าผีตัวนี้คล้ายกับชายชราที่เป็นอาจารย์ของสวี่ชิงหล่างคนนั้นก็แล้วไป ชายชราคนนั้นโหดเหี้ยมจริงๆ ทนายอันรู้สึกว่านอกจากเถ้าแก่ของเขาแล้ว อย่างน้อยในทงเฉิงตอนนี้ก็ไม่มีใครสามารถหยุดเขาได้ แต่ผีตัวนี้ดูแล้วไม่แกร่งนัก เป็นแค่ผีร้ายธรรมดาเท่านั้น ไม่อย่างนั้นก็คงไม่มาอย่างกะทันหันและจากไปอย่างกะทันหันทุกครั้งหรอก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยมทูตพาร์ตไทม์แห่งร้านหนังสือยามวิกาล