ยมทูตพาร์ตไทม์แห่งร้านหนังสือยามวิกาล นิยาย บท 751

ตอนที่ 751 คำสาบาน

แบบนี้คือจบแล้วเหรอ

ใบหน้าของโจวเจ๋อที่ซ่อนอยู่ใต้หัวสิงโตขมวดคิ้วเล็กน้อย เดิมทีฉันอยากปฏิเสธ แต่พอเล่นขึ้นมาก็ดันตะโกนว่า ‘คัต’ ทันใดนั้นเถ้าแก่โจวพบว่า ตัวเองยังรู้สึกสนุกอยากจะเล่นต่อ

แต่สุดท้ายก็หยุดเล่นเอาแต่พอดีก็พอ โจวเจ๋อกระโดดลงมาจากเสาดอกเหมย เหล่าจางตามลงมาเหมือนกัน

ทิ้งสิงโตลงมา ตอนที่ลงพื้นส่วนขาของโจวเจ๋อกระตุกเล็กน้อย จากนั้นสิงโตที่หนักมากก็ถูกโยนไปตกอยู่ข้างๆ สิงโตอีกสองตัวโดยตรง

ถ้าหากเจ้าโง่รู้ว่า โจวเจ๋อใช้ร่างผีดิบมาเล่นเชิดสิงโตเช่นนี้ ไม่รู้ว่าเขาจะโกรธเดือดดาลไหม

ตอนนี้น่าจะยังนอนหลับอยู่ ดูท่าแล้วยังไม่ตื่น

“ทำงานสายเดียวกันคือพรหมลิขิต เชิญดื่มน้ำชาตรงนี้”

โจวเจ๋อกับเหล่าจางเดินไปนั่งพร้อมกัน คนสองสามกลุ่มที่นั่งอยู่ริมโต๊ะส่งยิ้มเป็นมิตรมาให้ คนกลุ่มนี้จิตใจค่อนข้างบริสุทธิ์ จริงจังกับความสามารถ และยอมรับในความสามารถเช่นกัน

ซึ่งก็จริง หลายปีมานี้หากไม่มีจิตใจที่บริสุทธิ์ ก็ยากที่จะยืนหยัดอยู่ในสายงานนี้ต่อไป ยังไม่ต้องพูดถึงปัญหาเรื่องทำเงินได้มากน้อยแค่ไหน เพื่อการเชิดสิงโต ต้องลำบากตรากตรำฝึกวิชากังฟูตั้งแต่เด็กจนโต จะมีสักกี่ครอบครัวที่ยอมให้ลูกของตัวเองทำต่อ

แต่สิ่งที่ทำให้โจวเจ๋อรู้สึกแปลกใจคือ ไม่มีคนเข้ามาผูกมิตร เช่น ถามว่าคุณพักอยู่ที่ไหน ทำงานที่ไหน ได้ค่าแสดงเท่าไร นี่สามารถลดความยุ่งยากให้โจวเจ๋อได้หลายอย่าง ไม่ว่าอย่างไรเขาก็แค่สวมรอยเข้ามา

เขานั่งลงตรงนี้ ดื่มน้ำชา ดื่มไปได้ประมาณสิบห้านาที ก็มีคนอีกสองกลุ่มเข้ามาแสดงความไว้อาลัย กลุ่มหนึ่งสำเนียงเหมือนคนทางเหนือ อีกกลุ่มหนึ่งสำเนียงเหมือนคนทางเขตทิศตะวันตกเฉียงใต้

ซึ่งทำให้โจวเจ๋อรู้สึกแปลกใจเป็นอย่างมาก อาชีพเชิดสิงโต มีชื่อเสียงของราชาสิงโตในวงการด้วยเหรอ ศิลปินนักเชิดสิงโตจากทั่วทิศมารวมตัวกัน เพื่อมาร่วมไว้อาลัยงานศพของผู้อาวุโสเพียงอย่างเดียวจริงๆ ใช่ไหม

เมื่อรอจนถึงกลางดึก น้ำชาถูกยกออก ห้องครัวเริ่มจุดไฟทำอาหาร

ลูกชายของหลี่ว์เย่าจู่พาคนอายุรุ่นราวคราวเดียวกันไปเตรียมของ น่าจะเป็นลูกศิษย์ของหลี่ว์เย่าจู่ ด้านล่างเป็นบะหมี่ โรยด้วยต้มหอมข้างบน หนึ่งถาดเครื่องปรุงต่อหนึ่งโต๊ะ มีน้ำส้มสายชูกับพริก ให้เติมเครื่องปรุงด้วยตัวเอง

โจวเจ๋อกับเหล่าจางดื่มน้ำดอกพลับพลึงแดงหนึ่งขวดอย่างเงียบๆ แล้วเริ่มกินอย่างช้าๆ สักพัก เสียง ‘ซู้ด’ก๋วยเตี๋ยวดังไปทั่วลานบ้าน ทุกคนกินเร็วมาก ล้วนเป็นผู้ฝึกวิชามานาน ปริมาณข้าวกับความเร็วในการกินจึงไวมาก

หลังจากกินเสร็จแล้ว คนในบ้านหลังนี้จึงเข้ามาเก็บจานชามออกไป แล้ววางกาน้ำชาหนึ่งกาบนโต๊ะทุกตัว ในที่สุดก็จะเริ่มพูดเรื่องหลักแล้ว

หลี่ว์เฉิงเหวินลูกชายของหลี่ว์เย่าจู่ยืนอยู่ตรงกลางลานบ้าน ประสานมือคำนับแขกหลายสิบคนที่นั่งอยู่โดยรอบ แล้วเอ่ยว่า “เรื่องนี้ทุกคนทราบดีแล้ว ศึกประชันราชาสิงโต จะจัดขึ้นในทงเฉิงของเรา เดิมทีพ่อของผมให้ความสำคัญกับกิจกรรมครั้งนี้มาก พ่อของผมยืนหยัดต่อการเชิดสิงโตมาตลอดชีวิต ฝันมาตลอดว่าอยากส่งเสริมวัฒนธรรมการเชิดสิงโตของจีนให้โด่งดังยิ่งใหญ่ เพื่อให้คนจีนอีกมากมายรักและชื่นชอบศิลปะนี้ อันที่จริง หลายปีที่ผ่านมานี้ การใช้ชีวิตของทุกคนก็น่าจะดีกว่าเมื่อก่อนแล้วใช่ไหมครับ”

หลายคนที่นั่งอยู่เผยรอยยิ้มออกมา ไม่มีความเกรงใจและถ่อมตัวแม้แต่นิดเดียว ชีวิตในอดีตลำบากมากจริงๆเกือบไม่มีอะไรจะกิน แต่หลายปีที่ผ่านมานี้ ชีวิตความเป็นอยู่ดีขึ้นทุกวัน งานแสดงก็เยอะ อั่งเปาก็แยะ มีคนไหนในนี้ที่ไม่ได้รับลูกศิษย์ที่บ้านเกิดของตัวเองบ้าง

โจวเจ๋อสบตากับเหล่าจางหนึ่งที ศึกประชันราชาสิงโต? โครงเรื่องคล้ายกับภาพยนตร์เปี๊ยบ แต่ไม่รู้ว่าจะมีสิงโตเทคโนโลยีขั้นสูงของพันธมิตรแปดชาติหรือเปล่า แน่นอนว่า สิ่งเหล่านี้เป็นความคิดเพ้อเจ้อ

“เดิมที การแข่งขันเชิดสิงโตครั้งนี้ พ่อของผมเป็นคนวิ่งเรื่องให้เป็นรูปเป็นร่างขึ้นมา เงินรางวัลจากการแข่งขันในครั้งนี้ คือหนึ่งล้านหยวน”

เงินรางวัลหนึ่งล้านหยวน เป็นเงินก้อนใหญ่มาก แต่ทุกคนที่นั่งอยู่ในนี้ ไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นมากเกินไป รายได้ของพวกเขาในตอนนี้ เงินหนึ่งล้าน จริงๆ แล้วไม่ใช่จำนวนเงินที่เยอะแยะมากมายอะไร เหนื่อยทำงานลำบากสักปีสองปี ใครบ้างจะหาไม่ได้

สาเหตุที่พวกเขามารวมตัวกันที่นี่ในครั้งนี้ จริงๆ แล้วมีเรื่องอื่น และการจากไปของผู้เฒ่าหลี่ว์เย่าจู่ ก็อยู่ในหัวข้อนี้พอดี

“ตอนที่พ่อยังมีชีวิตอยู่เคยพูดกับผมและพี่น้องของผมหลายครั้งว่า วิชาการเชิดสิงโต ให้ความพิถีพิถันกับความเข้มแข็งและดุดันของราชาสิงโต! ไม่ก้มหัว ไม่ประจบสอพลอ พวกเราเป็นคนเชิดสิงโต แต่พวกเราต้องใช้ชีวิตให้ตัวเองเป็นเหมือนสิงโตตัวหนึ่ง!

ความต้องการของผู้จัดงานนั้นง่ายมาก ตอนที่แข่งขัน พวกเรานอกจากต้องยอมอ่อนให้แล้ว หลังจากจบการแข่งขันยังต้องช่วยผลักดันพวกเขา ยอมรับฝีมือของแชมป์และรองแชมป์ที่พวกเขากำหนดตัวไว้ก่อนแล้ว! ตอนที่พ่อยังไม่เสียเมื่อได้ยินข่าวนี้ จึงโกรธจนล้มป่วย และตอนนี้ก็เสียชีวิตไปแล้ว ในฐานะลูกชายของเขา และเป็นผู้สืบทอดวิชาการเชิดสิงโตในทงเฉิง ผมขอแสดงความคิดและชี้แจงอย่างชัดเจนกับทุกคนที่อยู่ที่นี่ เบื้องหลังดำมืดแบบนี้ สำนักเชิดสิงโตทงเฉิงของเรา จะไม่ยอมร่วมมือด้วยเด็ดขาด!”

“ใช่ ไอ้พวกชั่ว ไม่ร่วมมือ!”

“ปล่อยพวกมันแม่งไปเลย มีแต่ผีเท่านั้นที่จะเล่นอะไรชั่วๆ แบบนี้กับพวกมัน!”

“ใช้ความสามารถที่แท้จริง แข่งขันด้วยความสามารถจริงสิ ยังคิดจะลักไก่อีก ถุย ไอ้คนนอกสาขาพวกนี้จัดการแข่งขันใหญ่ขึ้นมา ถือว่าเป็นมลทินต่อวงการอาชีพของพวกเราแท้ๆ!”

ทุกคนระบายความโกรธเคืองออกมา แม้แต่โจวเจ๋อกับเหล่าจางก็ยังชูแขนไปมา พร้อมกับตะโกนว่า “ต่อต้านๆ ต่อต้านอย่างเด็ดขาด!” จากนั้นจึงวางแขนลง แล้วนั่งเฉยต่อไป

“ผมคิดว่า ทุกคนน่าจะได้รับหนังสือเชิญแล้ว ไป ก็ยังต้องไปอยู่ แต่จะทำอย่างไรนั้น พวกเราต้องมีจิตสำนึกดี!ใครได้แชมป์ ต้องได้มาด้วยความสามารถจริงๆ ไม่มีผลประโยชน์ส่วนตัว ไม่มีความแค้นส่วนตัว! ตอนนี้เป็นยุคสมัยที่เปิดกว้าง และยังเป็นยุคของวิทยาศาสตร์ แต่ผมยังหวังว่าทุกคนจะร่วมแสดงจิตวิญญาณของคนเชิดสิงโตโดยมีหัวสิงโตเป็นพยานไปพร้อมกับผมอีกครั้ง!”

ทุกคนสาบานต่อหน้าหัวสิงโตทันที แต่ละคนพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น บรรยากาศคึกคักเป็นอย่างยิ่ง อดไม่ได้ที่ทุกคนจะรู้สึกหัวใจเต้นโครมคราม คนที่ไม่รู้คงคิดว่าสมาคมฟ้าดินมารวมตัวกันที่นี่ ทุกคนต่างโห่ร้องอยากจะโค่นราชวงศ์ชิงฟื้นฟูราชวงศ์หมิง

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยมทูตพาร์ตไทม์แห่งร้านหนังสือยามวิกาล