บทที่ 128 จอมเวทย์ค่ายกลระดับสูง
เย่วหมิง” ไม่เสแสรั้งใดๆเพราะ ค่าตอบแทนนี้มีประโยชน์และมีค่าต่อตระกูลเย่วมาก ดังนั้นเขาจึงไม่เต็มใจที่จะส่งมันคืน
“ในอนาคตข้าจะต้องตอบแทนเย่เทียนซักครั้ง!” “เย่วหมิงคิดในใจ
แต่เขารู้ว่าโอกาสนี้คงยากที่จะเป็นไปได้ เขาเดาว่าอีกไม่นานเย่เทียนก็คงจะไปยังฐานทัพระดับสุดยอด และเมื่อถึงเวลานั้นไม่รู้ว่าเขาจะมีโอกาสได้เจอกับเย่เทียนอีกหรือไม่
เมื่อกลับถึงบ้าน
เย่เทียนกางแผนที่ออกและสังเกตสถานที่ต่างๆบนนั้นอย่างละเอียด ในแผนที่ระบุถึงมีที่ตั้งของฐานอยู่เพียงไม่กี่แห่งเท่านั้น ซึ่งรวมถึงฐานใหญ่สามแห่งและฐานขนาดกลางอีกไม่กี่แห่ง นอกจากนี้ยังมีสถานที่ที่โดดเด่นอีกหลายแห่ง
“แผนที่นี้ไม่ละเอียดนัก แต่มันก็แสดงให้เห็นถึงที่ตั้งของฐานทัพจงไพ่ซึ่งอยู่ห่างจากฐานทะเลมารราว 1 ล้านกิโลเมตร ระยะทางนี้มันไกลมากจริงๆ!” เย่เทียนพึมพํา
ถ้าในชีวิตที่แล้วของเขา 1 ล้านกิโลเมตรนั้นไม่มีทางเป็นไปได้ แต่ระยะทางนี้เป็นเรื่องปกติมากในโลกปัจจุบัน
เพราะโลกมีขนาดใหญ่ขึ้นกว่าแต่ก่อนอย่างเทียบไม่ติด!
“ดูเหมือนว่าโลกจะใหญ่กว่าเดิมหลายร้อยเท่า ข่าวที่เรารู้ตอนอยู่ในฐานหลินไห่นั้นผิดเพี้ยนไปมาก ถ้ามันใหญ่ขึ้นร้อยเท่าจริง ไม่มีทางที่ฐานทะเลมันจะอยู่ห่างจากฐานจงไห่ 1 ล้านกิโลเมตร!
เย่เทียนครุ่นคิด
แผนที่นี้ไม่ได้วาดระบุถึงตามแนวชายฝั่ง คาดว่าหยุนเม็งหล็คงไม่ได้เข้าใกล้ทะเลมาก่อน มีข่าวลือว่าทะเลในปัจจุบันนั้นน่ากลัวมาก ส่วนเรื่องว่าทําไมถึงน่ากลัวนั้นเย่เทียนไม่รู้ แต่เขารู้ว่าแม้แต่ระดับราชาก็ไม่กล้าเข้าใกล้ชายทะเล
ด้วยเหตุนี้ผู้คนจึงรู้เพียงว่าฐานทัพใหญ่ทั้งสามแห่งอยู่ไม่ไกลจากทะเล แต่พวกเขาก็ไม่เคยเห็นทะเลมาก่อน
“ออกจากฐานทะเลมารไปยังทิศตะวันตกเฉียงใต้ เมื่อเดินทางไป 500,000 กิโลเมตร ก็จะต้องข้ามแม่น้าสายใหญ่ ว่ากันว่ามันเป็นแม่น้ําที่แยกมาจากแม่น้าแยงซี แต่ในตอนนี้มันได้กลายเป็นแม่น้ําที่กว้างใหญ่ขนาดถึงหนึ่งหมื่นเมตร นี้คือจุดที่อันตรายที่สุด หากไม่มีความแข็งแกร่งมากพอที่ก็ไม่สามารถข้ามแม่น้ํานี้ได้ แม้แต่ระดับราชาทั่วไปก็ยังต้องตาย!
นี่เป็นการแนะนําสั้น ๆ ของแม่น้ําในแผนที่และเป็นเพียงคําเตือนสั้นๆเท่านั้น
“ไม่แปลกใจเลยว่าทําไมราชาจํานวนมากจากฐานทะเลมารถึงไม่กล้าไปที่ฐานทัพใหญ่ พวกเขาคงกลัวว่าจะต้องจบชีวิตลงที่แม่น้าสายนี้!”
เย่เทียนคาดเดา
อย่างไรก็ตามเขาต้องไปอย่างแน่นอน ตอนแรกเขาวางแผนที่จะพาเย่หยู เสี่ยวเสวียน, เสี่ยวจุนและเสี่ยวจ่อไปด้วย แต่ตอนนี้เขาไม่สามารถทําเช่นนั้นได้ ไม่ใช่ว่าเย่เทียนไม่อยากพาพวกเขาไป แต่คงต้องรออีกสักพัก
ตามที่เย่วหมิงบอกฐานจงไฟไม่ยอมรับผู้ที่มีระดับต่ากว่าระดับราชา
เย่หยุเป็นเพียงนักรบผู้เชี่ยวชาญที่มีพรสวรรค์ระดับสูงสุดเท่านั้น แม้ว่าเขาจะพาเธอไปที่ฐานทัพจงไห่ แต่เธอก็ไม่สามารถกลายเป็นพลเมืองได้ เมื่อเป็นเช่นนั้นเขาจะจัดการอย่างไรต่อ?
ดังนั้น เย่เทียนเตรียมจะไปที่ฐานจงไห่ก่อน จากนั้นเขาค่อยคิดหาวิธีที่จะเข้าร่วมฐานจงไห่และกลับมารับเย่หยู
“ตอนนี้เตรียมตัวทะลวงเข้าสู่ระดับราชา เมื่อถึงระดับราชาแล้วเราจะเดินทางไปยังฐานทัพจงไหทันที!”
เย่เทียนตัดสินใจ
หลังจากนั้นเย่เทียนก็เริ่มเก็บตัวฝึกฝนอย่างหนัก ครั้งนี้เขาแทบจะไม่ออกไปไหนนอกจากพาเหยออกไปเดินเล่นบางครั้งเท่านั้น
เมื่อเย่เทียนก้าวหน้าเย่หยก็พัฒนาขึ้นเช่นกัน ด้วยเลือดของสัตว์อสูรชั้นยอดที่เย่เทียนมอบให้ และพรสวรรค์ของเหยูก็ไม่เลว เธอมีพรสวรรค์ในการบ่มเพาะระดับสูงสุดดังนั้นเธอจึงก้าวไปสู่ นักรบผู้เชี่ยวชาญระดับสูงอย่างรวดเร็ว
เย่เทียนต้องการที่จะซื้อสมบัติที่สามารถเปลี่ยนพรสวรรค์ของเธอให้กลายเป็นพรสวรรค์ในการบ่มเพาะระดับหลุดพ้น แต่สมบัติเช่นนี้ไม่สามารถซื้อได้ถึงแม้ว่าจะเป็นตระกูลหยุนก็ตาม มิฉะนั้นคงจะมีผู้มีพรสวรรค์ในการบ่มเพาะระดับหลุดพ้นมากมายแล้ว
ดังนั้นเพื่อเพิ่มความเร็วในการฝึกฝนมากกว่าเดิมห้าเท่า เย่เทียนจึงศึกษารูปแบบค่ายกลเพื่อยกระดับความสามารถด้านค่ายกลของเขาให้กลายจอมเวทย์ค่ายกลระดับสูง ส่วนว่าเขาจะหาแผนผังค่ายกลรวบรวมลมปราณระดับสูงหรือไม่นั้นคงต้องรอดูกันต่อไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Your Talent Is Mine ระบบคัดลอกพรสวรรค์