งจากฆ่าหลี่ไห่ ร่างของเย่เทียนก็เลือนหายไปในความมืดอีกครั้ง
“เกิดอะไรขึ้น?”
โม่เฉ่าเป่ยลุกขึ้นยืนในทันที เขาได้ยินเสียงการเคลื่อนไหวจากด้านนอกประตู แม้ว่ามันจะเป็นเสียงที่เบามาก ในฐานะนักรบ ประสาทการรับรู้ของเขาเหนือกว่าคนธรรมดา
“อาวุโสหลี่ ด้านนอกเกิดอะไรขึ้น? ”
โม่เฉ่าเป่ยตะโกน แต่ไม่มีการตอบสนองใด ๆ !
“มีบางอย่างเกิดขึ้น!”
โม่เฉ่าเป่ยขบคิดกับตัวเอง
หลี่ไห่เป็นนักรบเช่นกัน ไม่มีทางที่จะไม่ได้ยินเสียงตะโกนของเขา มันต้องมีปัญหาบางอย่างเกิดขึ้นด้านนอกแน่นอน! โม่เฉ่าเป่ยรู้สึกเป็นกังวล
“เราออกไปไม่ได้ ห้ามออกไปเด็ดขาด!”
โม่เฉาเป่ยถอยหลังไปสองก้าว ร่างของเขาพิงเข้ากับกำแพง เขาสัมผัสได้ว่ามีอันตรายบางอย่างเกิดขึ้น หากเขาเปิดประตูออกไปในตอนนี้เขาอาจจะต้องตาย!
“ใครก็ได้ ช่วยด้วย!”
โม่เฉาเป่ยตะโกน
แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าวิธีนี้จะมีประโยชน์หรือไม่ แต่เขาก็ไม่อยากนั่งรอความตาย
แม้ว่าผู้ฝึกยุทธตระกูลโม่จะมีไม่มากนัก แต่ตราบใดที่ได้ยินเสียงเขา คนของตระกูลโม่ต้องรีบมาที่นี่อย่างแน่นอน เมื่อถึงเวลานั้นแม้แต่นักรบชั้นยอดก็อย่าได้คิดจะหนีรอดไปจากตระกูลโม่
ด้านนอกที่พักของโม่เฉ่าเป่ย
เย่เทียนซ่อนตัวอยู่ในความมืด และได้ยินเสียงตะโกนของโม่เฉ่าเป่ย เขาตระหนักได้ว่าแผนล่อให้โม่เฉ่าเป่ยออกมาด้วยตัวเองเห็นทีจะไม่ได้ผลแล้ว
“โม่เฉาเป่ยผู้นี้ระวังตัวและขี้ขลาดเกินไป!”
เย่เทียนถอนหายใจ
ทันใดนั้นเขาก็เลิกซ่อนตัว และเรียกใช้งานพรสวรรค์ด้านความเร็ว พุ่งเข้าไปในห้องของโม่เฉ่าเป่ยด้วยความเร็วที่มากกว่าเดิมถึงสามเท่า
พริบตาเดียวเย่เทียนก็พังประตูเข้าไป
“เป็นเจ้า!”
เมื่อโม่เฉ่าเป่ยเห็นเย่เทียน ใบหน้าแสดงออกอย่างตกตะลึง
ทันใดนั้นเขาก็เห็นดาบดําในมือของเย่เทียน สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างมาก
“ดาบของเงาทมิฬ แกฆ่าเงาทมิฬไปแล้ว? ”
ในที่สุดโม่เฉ่าเป่ยก็เข้าใจว่าทําไมเขาถึงไม่ได้ข่าวเงาทมิฬ ที่แท้มันก็ตายด้วยน้ำมือของเย่เทียนไปแล้ว
“แกส่งคนมาฆ่าฉันจริงๆ ด้วย!”
ก่อนหน้านี้เย่เทียนมั่นใจเพียงเก้าในสิบส่วนว่าโม่เฉ่าเป่ยเป็นคนสั่งการอยู่เบื้องหลังหลี่ฉุน ตอนนี้ในที่สุดเขาก็มั่นใจ 100%
“แกยังไม่ไปถึงขั้นนักรบ แม้ว่าแกจะสามารถลอบสังหารหลี่ไห่ได้ แต่อย่าหวังที่จะฆ่าฉันได้ อีก 1 นาที นักรบของตระกูลโม่ก็จะมาถึงที่นี่ อย่าคิดว่าแกจะรอดออกไปได้!”
โม่เฉ่าเป่ยพูดออกมาอย่างใจเย็น แต่ในใจของเขาตื่นตระหนกอย่างมาก
เงาทมิฬเป็นนักฆ่ามากฝีมือที่สามารถทําให้นักรบทุกคนต้องหวาดระแวง แต่มันกลับต้องตายด้วยน้ำมือของเย่เทียน แม้ว่าเย่เทียนจะเป็นเพียงผู้ฝึกยุทธ์ แต่ความแข็งแกร่งของเขาต้องเหนือกว่านักรบขั้นต้นแน่!
“หนึ่งนาที? ไม่ แกจะตายใน 10 วิ! ”
พูดจบ เย่เทียนก็เคลื่อนไหว
“เงาสังหาร!” (***ทักษะดาบที่เย่เทียนฝึกเปลี่ยนชื่อเป็น เงาสังหารนะครับ)
ดาบดํากลายเป็นเส้นแสงสีดําพุ่งเข้าใส่โม่เฉ่าเป่ยราวกับสายฟ้า ด้วยพรสวรรค์ด้านความเร็วก็เพียงพอที่จะฆ่านักรบขั้นต้นได้
แต่โม่เฉ่าเป่ยเป็นอัจฉริยะพลังการต่อสู้ของเขาแข็งแกร่งกว่าระดับเดียวกันมาก ปฏิกิริยาการตอบสนองของเขาก็ไม่ช้า เขาพยายามใช้ดาบยาวในมือป้องกันดาบดําของเย่เทียน
น่าเสียดายที่เขาประเมินเย่เทียนต่ำไป ทักษะวิชาดาบระดับทองแดงแสดงประสิทธิภาพของมันออกมาอย่างเต็มที่
ทันทีที่ประกายดาบปรากฏ แขนขวาของโม่เฉ่าเป่ยก็ถูกตัดขาด
ก่อนที่โม่เฉ่าเป่ยจะกรีดร้องออกมา กระบวนท่าที่สองก็พุ่งเข้าใส่ลําคอของเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Your Talent Is Mine ระบบคัดลอกพรสวรรค์