Your Talent Is Mine ระบบคัดลอกพรสวรรค์ นิยาย บท 21

งจากฝึกฝนเพียงไม่กี่วัน เย่เทียนก็รู้สึกกลุ้มใจเล็กน้อย

ไม่ใช่เพราะว่าการฝึกฝนของเขาคืบหน้าช้า แต่เป็นเพราะการฝึกฝนของนักรบนั้นส่งผลกระทบมากเกินไป แม้ว่าจะมีการเคลื่อนไหวเพียงเก้ากระบวนท่า แต่นักรบก็ทําให้มวลอากาศโดยรอบสั่นไหวได้ทุกกระบวนท่า ห้องในบ้านเขานั้นเล็กเกินไป หากไม่ระวังก็อาจทําลายสิ่งของในบ้านโดยไม่ตั้งใจ

“คงจะถึงเวลาย้ายบ้านแล้ว บ้านหลังนี้อยู่ริมขอบของฐานมากเกินไป หากมีสัตว์ อสูรบุกเข้ามาในฐาน ที่นี่ก็จะถูกโจมตีก่อน ซึ่งมันค่อนข้างอันตราย ลําพังตัวเราเองคงไม่เป็นไร แต่น้องสาวเรายังไม่ได้เริ่มต้นเข้าสู่เส้นทางผู้ฝึก เธอไม่สามารถป้องกันตัวเองได้ ในอนาคตเรายังต้องออกจากฐานบ่อยๆ เกรงว่าไม่อาจปกป้องน้องสาวได้ตลอดเวลา คงต้องย้ายเข้าในเขตวิลล่าส่วนกลางของฐานทัพ! “เย่เทียนตัดสินใจ

พื้นที่วิลล่าขนาดเล็กที่อยู่ตรงส่วนกลางของฐานนั้นปลอดภัยมาก เว้นแต่ว่าฐาน ทัพถูกทําลาย มันไม่มีทางที่สัตว์อสูรจะสามารถโจมตีได้ง่ายๆ แต่ต้องแลกมาด้วยราคาที่สูงมากเช่นกัน วิลล่าขนาดเล็กที่สุดยังมีราคาถึง 10 ล้านหยวน ซึ่งครอบครัวธรรมดาไม่มีทางจ่ายไหว

เย่เทียนมีเงินมากกว่า 2 ล้านหยวน บวกกับสถานะนักรบของเขา เขาสามารถกู้เงินจากธนาคารของฐานหลินไห่ มันเพียงพอที่จะซื้อบ้านหลังเล็ก ๆ

มื้อเที่ยง

เย่เทียนเอ่ยขอความเห็นจากเย่หยู “เสี่ยวหยู พี่ต้องการจะย้ายไปอยู่ในเขตวิลล่า ขนาดเล็กบริเวณส่วนกลางของฐานทัพ พี่คิดว่ามันดูไม่เลวเลย! ”

เย่หยูเบิกตากว้างและเดินไปแตะหน้าผากของเย่เทียน “ท่านพี่ไม่ได้ป่วยใช่ไหม? วิลล่าที่ตั้งอยู่ส่วนกลาง ราคาอย่างน้อย 10 ล้าน จํานวนเงินขนาดนั้นเราไม่มีทางจ่ายไหว! ”

“สาวน้อย คิดว่าตอนนี้พี่ของน้องเป็นใครกัน!” เย่เทียนดีดหน้าผากของเย่หูเบาๆ และยิ้มพร้อมพูดว่า “ตอนนี้พี่ชายรวยแล้ว! ”

พร้อมกันนั้น เย่เทียนก็วางบัตรทองสองใบไว้บนโต๊ะ

“นี่คือเงิน 2 ล้าน บวกกับตอนนี้พี่เป็นนักรบแล้ว การกู้เงินไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไป!”

เย่เทียนเชิดหน้าขึ้นกล่าวอย่างภาคภูมิใจ

“อา… ท่านพี่ตอนนี้เป็นนักรบแล้ว???”

เย่หูตกใจ ยกมือปิดปาก และกล่าวออกมาด้วยความไม่อยากจะเชื่อ

เธอจําได้ว่าพี่ชายของเธอฝึกฝนได้แค่ครึ่งปีเท่านั้น เขากลับเลื่อนขั้นเป็นนักรบแล้ว นี่มันเร็วเกินไป!
“อืม พี่เพิ่งทะลวงผ่าน แต่น้องห้ามนําเรื่องนี้ไปพูดกับใคร พี่มีพรสวรรค์เช่นนี้ มันอาจทําให้คนอื่นอิจฉาครอบครัวของเรา” เย่เทียนรีบพูด

“อื้ม น้องสัญญาว่าจะไม่พูด!” เย่หยุส่ายหัวเล็กๆของเธอ ขณะที่ดวงตายังเปล่งประกายด้วยความสุข เธอรู้สึกภูมิใจมากที่มีพี่ชายเป็นอัจฉริยะ

ผ่านไปไม่กี่วัน เย่เทียนยุ่งอยู่กับการจัดการเรื่องการเรื่องซื้อบ้าน

ในยุคสมัยนี้ไม่มีขั้นตอนยุ่งยากอย่างการขอใบอนุญาตอสังหาริมทรัพย์ เพียงแค่เซ็นสัญญาเท่านั้น ส่วนวิลล่าหลังเล็กนี้ก็ดูไม่เลวเลย การตกแต่งค่อนข้างเรียบง่าย คล้ายกับบ้านเรือนหลังเล็กๆในสมัยโบราณ มันไม่ใช่วิลล่าที่ทันสมัยอย่างที่เย่เทียนคิด

บางที่ฐานทัพขนาดใหญ่เหล่านั้นอาจจะสามารถสร้างวิลล่าที่ทันสมัยได้ แต่ในฐานหลินไห่กลับไม่มีความสามารถทําเช่นนั้นได้ เหตุผลหลักๆราคามันสูงเกินไป

สิ่งเดียวที่ทําให้เย่เทียนรู้สึกปลื้มใจก็คือบ้านหลังนี้มีขนาด 50 ตารางเมตร 5 ห้อง 2 ห้องนั่งเล่น 2 ห้องน้ํา และยังมีลานที่กว้างถึง 400 ตารางเมตร

นี่เป็นวิลล่าขนาดเล็กในฐานหลินไห่ เนื่องจากฐานหลินไห่ไม่ได้ขาดแคลนพื้นที่ เมื่อสร้างฐานทัพก็สร้างฐานขนาดใหญ่ขึ้น แต่ก็มีผู้คนเพียงไม่กี่แสนคน ด้วยคนจํานวนน้อยจึงส่งผลให้มีพื้นที่เหลือเฟือ

หลังจากซื้อวิลล่าแล้ว เย่เทียนก็เริ่มย้ายบ้าน

ของในบ้านเก่านั้นมีไม่มากนัก ใช้เวลาเพียงครึ่งวัน เขาและน้องสาวก็ได้เข้าอยู่ที่วิลล่าบริเวณส่วนกลางของฐานทัพอย่างเป็นทางการ

อย่างไรก็ตามวิลล่าหลังนี้ยังไม่กลายเป็นของเยเทียนจริงๆ

แต่เย่เทียนรู้สึกว่าเขาไม่มีเวลามากขนาดนั้น หากคํานวณจากความเร็วในการล่าสัตว์อสูรของเขา คงใช้เวลาไม่นานนักในการชําระหนี้ก่อนนี้
ครึ่งเดือนต่อมา เย่เทียนก็ออกไปล่าสัตว์ร้ายที่หุบเขาเขียวขจีทุกวัน เขาเลือกสัตว์อสูรขนาดเล็ก หลังจากสังหารมันเขาก็นํามันกลับฐานทันที