Your Talent Is Mine ระบบคัดลอกพรสวรรค์ นิยาย บท 250

บทที่ 250 การต่อสู้ระหว่างจ้าวแห่งสัตว์อสูร!

เย่เทียนเข้าใกล้ศพของมังกรฟ้าในระยะ 100,000 เมตรและทันใดนั้นแรงกดดันที่น่ากลัวก็กดทับร่างกายของเขาอีกครั้ง

ร่างกายของเย่เทียนเริ่มปรากฏรอยแตกร้าวโลหิตสดจํานวนมากไหลออกมา!

เขาจึงรีบคัดลอกพรสวรรค์ด้านกรงเล็บระดับดาราและพรสวรรค์ด้านค่ายกลระดับจันทราของมังกรฟ้าและรีบหันหลังถอยออกไป

เมื่อออกห่างจากศพของมังกรฟ้าจนไม่ได้รับผลกระทบจากแรงกดดันแล้วเย่เทียนสูดหายใจ

เข้าลึก อาการบาดเจ็บทั่วร่างกายของเขาก็ฟื้นตัวอย่างรวดเร็วโดยพรสวรรค์ในการรักษาและพรสวรรค์แห่งชีวิต

พรสวรรค์แห่งชีวิตระดับลึกลับถูกคัดลอกมาจากมังกรฟ้าและก่อนหน้านี้เขาก็ได้หลอมรวมมันเรียบร้อยแล้ว

พรสวรรค์แห่งชีวิตนั้นท้าทายสวรรค์อย่างมาก มันสามารถฟื้นฟูอาการบาดเจ็บและพลังชีวิตได้ทั้งหมดตราบใดที่เขาไม่ตายเขาก็สามารถใช้พรสวรรค์นี้ฟื้นฟูร่างกายของเขาได้เว้นเสียแต่ว่าจะเป็นอาการบาดเจ็บทางวิญญาณพรสวรรค์ของเขาจะไร้ผล

พรสวรรค์ในการรักษาสามารถถือได้ว่าเป็นพรสวรรค์ประเภทเดียวกันกับพรสวรรค์แห่งชีวิตแต่พรสวรรค์แห่งชีวิตกลับแข็งแกร่งมากกว่า

หลังจากอาการบาดเจ็บของเขาฟื้นตัวจนเสร็จสิ้นเย่เทียนยังไม่รีบร้อนที่จะไปเอามรดกค่ายกลแต่เลือกที่จะเริ่มผสานพรสวรรค์ด้านกรงเล็บระดับดาราและพรสวรรค์ด้านค่ายกลระดับจันทราทันทีในมิติแห่งความว่างเปล่านี้ไม่มีสัตว์อสูรตนใดแล้วจึงเป็นสถานที่ที่ดีที่สุดสําหรับการหลอมรวมพรสวรรค์ตูม!!!!

กระบวนการหลอมรวมได้เริ่มขึ้นแล้ว!

สิบนาทีต่อมากระบวนการหลอมรวมพรสวรรค์ด้านกรงเล็บระดับดาราก็เสร็จสิ้น

หลังจากพักผ่อนอยู่ครึ่งชั่วโมงเย่เทียนก็หลอมรวมพรสวรรค์ด่านค่ายกลระดับจันทราอีกครั้งเมื่อพรสวรรค์หลอมรวมสําเร็จเย่เทียนก็มาถึงบอลแสงมรดกค่ายกลและเก็บมันเข้าไปในมิติส่วนตัวทันที

วินาทีต่อมา

เมื่อพลังลึกลับก็ปรากฏขึ้น ร่างของเย่เทียนถูกส่งออกไป

เมื่อเย่เทียนได้สติกลับมาเขาก็พบว่าตนเองได้ยืนอยู่ในห้องโถงมรดกแล้ว

เมื่อเดินออกจากห้องโถงมรดกเขาก็ได้พบกับซากศพของสัตว์อสูรระดับจักรพรรดิจํานวนมาก

และทั้งหมดก็เป็นสัตว์อสูรระดับจักรพรรดิที่เขาเจอก่อนหน้านี้ พวกมันต่างก็เป็นผู้ที่ได้รับสมบัติจะมิติแห่งความว่างเปล่า

แต่ตอนนี้มันล้วนแล้วแต่ถูกสังหาร

“น่าจะเป็นฝีมือของจ้าวแห่งสัตว์อสูรพวกนั้น!”

เย่เทียนคาดเดา

เขาถึงกับสงสัยว่าเหล่าจ้าวแห่งสัตว์อสูรพวกนั้นจะฆ่ากันเองหรือไม่?

ความเป็นไปได้นี้ใช่ว่าจะไม่มีเหตุผลที่สัตว์อสูรระดับพระเจ้าทั้งเก้าตัวเมื่อเก้าพันปีก่อนไม่ได้

ฆ่ากันเองก็เพราะว่าพลังของพวกมันไม่ได้ด้อยกว่ากันมากนัก บวกกับหลังจากที่ออกจากตําหนัก

มังกรแล้ว พวกมันก็ถูกยอดฝีมือของเผ่ามังกรพาตัวไปอย่างรวดเร็ว

ตอนนี้เจ้าแห่งสัตว์อสูรเหล่านี้ยังไม่ได้กลายเป็นสัตว์อสูรระดับพระเจ้า พวกมันมายังตําหนักมังกรก่อนกําหนดบางทีพวกมันอาจฆ่ากันเองเพื่อแย่งชิงสมบัติเพราะสมบัติของมังกรฟ้านั้นล้ำค่าเกินไป ไม่ใช่สิ่งที่จะพบได้ในโลกภายนอกแน่นอนว่าเหล่าาสัตว์อสูรย่อมต้องคิดแย่งชิงกันเอง

การฆ่าสัตว์อสูรด้วยกันเพื่อแย่งชิงสมบัติเป็นเรื่องปกติในโลกของสัตว์อสูรนี้

เย่เทียนออกสํารวจภายในตําหนักมังกรอยู่พักหนึ่งและสะกดจิตสัตว์อสูรระดับจักรพรรดิบาง

ตัวเพื่อสอบถามข้อมูลเขาจึงได้รู้ว่าเจ้าแห่งสัตว์อสูรหลายตัวเพิ่งออกไปเมื่อไม่นานมานี้

เจ้าแห่งสัตว์อสูรเหล่านั้นพบทางออกแล้วพวกมันจึงรีบออกจากตําหนักมังกรไป

เห็นได้ชัดว่าพวกมันรู้ดีว่าไม่มีสมบัติอะไรในตําหนักมังกรนี้แล้ว การจะอยู่ต่อย่อมเป็นเรื่องที่เสียเวลาเปล่า

คนแรกที่จากไปคือจ้าวอสูรอีกาโลหิตและจ้าวแห่งสัตว์อสูรอีก 5 ตนส่วนจักรพรรดิเงินเขา

ทองและจักรพรรดิแมวเก้าชีวิตก็พึ่งตามออกไป

“บางทีอาจจะมีการต่อสู้ครั้งใหญ่ที่ด้านนอก!

เมื่อคิดได้เช่นนั้น เย่เทียนก็รีบออกจากตําหนักมังกรทันที

ไม่นานเย่เทียนก็ออกจากตําหนักมังกร ผ่านค่ายกลขนาดใหญ่อย่างง่ายดายและมาถึงโลกภายนอก

ค่ายกลของตําหนักมังกรเป็นค่ายกลเพื่อป้องกันไม่ให้สิ่งมีชีวิตภายนอกเข้ามาแต่ก็ไม่ได้จํา

กัดสิ่งมีชีวิตที่อยู่ภายในออกไปดังนั้นเย่เทียนจึงไม่ถูกค่ายกลป้องกันนี้ขวางไว้

เย่เทียนลอบคิดกับตัวเอง”จ้าวแห่งสัตว์อสูรทั้งห้าตายหมดแล้ว โดยที่เราไม่ต้องลงมือ!”
เขายังคงสังเกตสถานการณ์และยังไม่ได้ลงมือ