Your Talent Is Mine ระบบคัดลอกพรสวรรค์ นิยาย บท 29

รสวรรค์ด้านเปลวเพลิงเป็นพรสวรรค์พิเศษ และมันสามารถเพิ่มความสามารถในการต่อสู้ได้ โดยตรง

สิ่งที่หมาป่าวายุและคนอื่นๆกลัวที่สุดในการล่าสัตว์อสูรในป่าก็คือการพบเจอกับสัตว์อสูรที่มี พรสวรรค์พิเศษ สัตว์อสูรประเภทนี้มีค่ามากกว่าสัตว์อสูรตัวอื่นเล็กน้อย แต่น่ากลัวกว่าเช่นกัน

“จากกลิ่นอายของมัน สัตว์อสูรตัวนี้ยังอยู่ในระดับต่า นี่เป็นข่าวดี!”

หมาป่าวายุปลอบใจตัวเอง

ทุกคนค่อยๆก้าวถอยออกไปด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

“น้องชายเย่เทียน เจ้ารู้จักสัตว์อสูรตัวนี้ พรสวรรค์ด้านเปลวเพลิงของมันอยู่ในระดับไหน?” หมาป่าวายุเอ่ยถาม

“พรสวรรค์ด้านเปลวเพลิงระดับรอง!” เย่เทียนพูดตามความจริง

“พรสวรรค์ด้านเปลวเพลิงระดับรอง เปลวเพลิงของสัตว์อสูรตัวนี้สามารถเพิ่มพลังโจมตีได้เป็นสองเท่า โดยปกติสัตว์อสูรจะไม่มีสติปัญญาเหมือนมนุษย์ วิธีการโจมตีของพวกมันมีรูปแบบเดียว พวกเราสามารถฆ่ามันได้ แต่ต้องให้นักรบขั้นต้นถอยออกไปก่อน พวกเขาไม่สามารถเข้าไปแทรกแซงได้”

หมาป่าวายุกล่าว

นักรบขั้นต้นหลายคนถอยห่างออกไปตามที่หมาป่าวายุกล่าว พวกเขานั้นอ่อนแอเกินไป ไม่เพียงแต่จะช่วยอะไรไม่ได้ แต่พวกเขาจะกลายเป็นตัวถ่วงอีกด้วย

ยําากกกก!

หมาป่าวายเป็นคนแรกที่ลงมือทดสอบ

กิ้งก่าเพลิงโจมตีใส่หมาป่าวายุ แต่มันไม่ได้ใช้พรสวรรค์ด้านเปลวเพลิง มันอ้าปากและกัดไปยังเขา

ปัง!!!

ดาบของหมาป่าวายุปะทะเข้ากับฟันของกิ้งก่าเพลิงและกระเด็นออกไป

เย่เทียนยืนมองอยู่ด้านข้างคอยประเมินพลังของกิ้งก่าเพลิง

“กิ้งก่าเพลิงมีพละกําลังประมาณ 9,000 จน หากมันใช้พรสวรรค์ด้านเปลวเพลิงพลังของมันจะเพิ่มขึ้นเป็น 18,000 จน พลังสูงสุดของนักรบขั้นปลายคือ 10,000 จีน บวกกับการใช้พลังปราณเข้าโจมตีก็จะกลายเป็น 20,000 จิน แม้ว่าการโจมตีของหมาป่าวายุจะมีไม่ถึง 20,000 ชิ้น แต่ก็ไม่ได้ด้อยไปกว่ากันมากนัก มันเพียงพอที่จะจัดการกับกิ้งก่าเพลิงตัวนี้ได้!”

เมื่อเห็นว่าหมาป่าวายุสามารถจัดการกับกิ้งก่าเพลิงได้ เย่เทียนก็ไม่คิดจะเผยพลังที่แท้จริงออกมา

“โฮกก”

กิ้งก่าเพลิงถูกหมาป่าวายุทุบตีจนคํารามออกมาด้วยความเจ็บปวด ในที่สุดมันก็ใช้พรสวรรค์ ด้านเปลวเพลิงออกมา

ฟูมมม!!!

ลูกไฟขนาดใหญ่ก่อตัวขึ้นพุ่งเข้าใส่หมาป่าวายุด้วยความเร็วสูงสุด

“ตัด!”

หมาป่าวายุใช้ดาบที่ถูกปกคลุมด้วยพลังปราณ เพื่อสร้างปราณดาบและฟันผ่านอากาศไปยังลูกไฟ

ปราณดาบเฉือนเข้าที่ร่างกิ้งก่าเพลิงทําให้มันได้รับบาดเจ็บอีกครั้ง

ในเวลาเดียวกันเย่เทียนและนักรบคนอื่นๆก็โจมตีใส่กิ้งก่าเพลิง

หลังจากนั้นไม่นานกิ้งก่าเพลิงก็ตายภายใต้การร่วมมือกันของทุกคน

“ฮ่าๆ สัตว์อสูรที่มีพรสวรรค์พิเศษก็ไม่มีอะไรพิเศษมากนัก” หลังจากช่วยกันสังหารกิ้งก่าเพลิงนักรบคนหนึ่งก็เผยท่าทีตื่นเต้นออกมา

“ทุกคนอย่าประมาท บางทีในหุบเขาแห่งนี้อาจมีกิ้งก่าเพลิงมากกว่าหนึ่งตัว!”

เย่เทียนเตือน

เมื่อหมาป่าวายได้ยินคําพูดของเยเทียน สีหน้าของมันยิ่งหนักอึ้งขึ้น มันไม่มีความตื่นเต้นที่สามารถสังหารกิ้งก่าเพลิงได้แม้แต่น้อย

“น้องชายเย่เทียนพูดถูก พวกเราเพิ่งเข้ามาในหุบเขาก็เจอกับกิ้งก่าเพลิงแล้ว ไม่แน่ว่าอาจจะมีพวกของมันมากกว่านี้ เจ้าพวกตระกูลหลินบัดซบ มอบหมายภารกิจให้พวกเราโดยไม่ตรวจสอบ สถานการณ์ แต่กลับแบ่งพื้นที่ที่มีสัตว์อสูรพิเศษมาให้เรากวาดล้าง! ” หมาป่าวายุสบถออกมาอย่างโกรธเคือง

แต่เขาก็รู้ดีว่าตระกูลหลินไม่มีทางจะมาสนใจชีวิตพวกเขา ไม่ว่าพวกเขาจะบ่นยังไงมันก็ได้ประโยชน์

ในเมื่อเลือกจะมาที่นี่แล้ว มันเป็นไปไม่ได้ที่จะถอยกลับ

“ทุกคนระวังสถานการณ์รอบๆด้วย!”

หมาป่าวายุกล่าวกําชับและเดินหน้าต่อไป

ไม่นานพวกเขาก็พบกับกิ้งก่าเพลิงอีกตัว หลังจากนั้นพวกเขาก็ต่อสู้กับมันอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่จะจบชีวิตของมันได้

หลังจากนั้นไม่นาน กิ้งก่าเพลิงสองตัวก็ปรากฏตัวขึ้น

คราวนี้

หมาป่าวายุและคนอื่นๆเข้าสู่กับมันอย่างยากลําบาก พวกเขาใช่เวลาค่อนข้างนานในการฆ่ากิ้งก่าเพลิงสองตัวนี้

ในเวลานี้ พวกเขาก็ถอยออกมาตั้งหลักตรงทางเข้าหุบเขา

“ข้าแน่ใจแล้วว่าหุบเขาแห่งนี้เป็นรังของกิ้งก่าเพลิง ภายในหุบเขาต้องมีกิ้งก่าเพลิงอยู่เป็นจํานวนมาก หากพวกเรายังคงเป็นเช่นนี้ต่อไป พวกเราไม่รอดแน่!”