Your Talent Is Mine ระบบคัดลอกพรสวรรค์ นิยาย บท 32

มาป่าวายรู้ถึงความน่ากลัวของมดจอมพลัง และเขาก็รู้ว่าภารกิจในครั้งนี้เป้าหมายหลักคือกวาดล้างรังของมดจอมพลัง ซึ่งภายในรังของมันมีมดจอมพลังอยู่มากมาย

แม้ว่ามดจอมพลังจะเป็นเพียงสัตว์อสูรระดับต่า แต่มดจอมพลังเพียงตัวเดียวกลับแข็งแกร่งกว่ากิ้งก่าเพลิงมาก แม้แต่นักรบชั้นยอดทั่วไปก็ยังไม่สามารถต่อกรกับมดจอมพลังได้แม้ว่ามันจะเป็นสัตว์อสูรระดับต่าแต่พลังของมันช่างท้าทายสวรรค์เสียจริง

หากมีการจัดอันดับสัตว์อสูรระดับต่า มดจอมพลังจะต้องติดหนึ่งในสิบอันดับแรกอย่างแน่นอน

ถ้ามดจอมพลังตัวเดียวก็ไม่น่ากลัวนัก ที่สําคัญคือพวกมันอาศัยด้วยกันเป็นจํานวนมากหากว่ามีมดจอมพลังจํานวนมากไหลทะลักเข้ามาเหมือนสายน้ําแล้วล่ะก็ แม้แต่นักรบผู้เชี่ยวชาญก็คงไม่เหลือแม้แต่กระดูก!

“หมาป่าวายุ ผมมีแผนของผม และผมยังมีวิธีการรักษาชีวิต ดังนั้นคุณไม่ต้องเป็นห่วง!”

เย่เทียนตัดสินใจ

หมาป่าวายรู้ว่าเขาไม่สามารถเกลี้ยกล่อมเย่เทียนได้ ดังนั้นเขาจึงปล่อยให้เย่เทียนจากไป

เย่เทียนถือแผนที่และมองมันเป็นครั้งคราวในขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังตําแหน่งรังของมดจอมพลัง

ตลอดทางต่อให้เขาเจอสัตว์อสูร เขาจะทําเพียงแค่หลีกเลี่ยงมันและมุ่งหน้าต่อไป

ที่นี่อยู่ไกลจากฐานหลินไห่ แม้ว่าสัตว์อสูรระดับสูงจะมีไม่มากนัก แต่ระหว่างทางเขาก็ได้พบกับสัตว์อสูรระดับสูงไม่น้อยกว่าสิบตัว

แน่นอนเขาไม่สามารถเอาชนะสัตว์อสูรระดับสูงได้ แม้แต่สัตว์อสูรระดับกลางที่ทรงพลังเขาก็ทําได้เพียงแค่หลบหนี

ดังนั้นในสถานที่ห่างไกลเช่นนี้ เย่เทียนไม่กล้าทุ่มบ่ามทําอะไรโดยไม่ระมัดระวัง

แน่นอนว่าบางครั้งเขาก็ได้พบกับนักรบบางคนที่กําลังล่าสัตว์ร้าย แต่เขาไม่ได้เข้าไปช่วยแม้ว่าอีกฝ่ายจะสูญเสียไปเป็นจํานวนมาก แต่เย่เทียนก็ไม่สะทกสะท้าน

คนพวกนั้นไม่เกี่ยวอะไรกับเขา และต่อให้เขาช่วยก็ไม่มีทางที่เขาจะได้รับการสรรเสริญ แต่มันอาจจะสร้างปัญหาให้แก่เขาก็ได้

นอกจากนี้เป้าหมายเดียวของเขาในตอนนี้คือพรสวรรค์ของมดจอมพลัง

ด้วยเหตุนี้ เย่เทียนจึงเคลื่อนไหวอย่างระมัดระวังตลอดทาง หลังจากใช้พรสวรรค์เงาทมิฬเพื่อหลบเลี่ยงอันตรายอยู่หลายครั้ง ในที่สุดเขาก็มาถึงบริเวณรังของมดจอมพลัง

“หืม มีนักรบมากมายที่นี้! ”

เมื่อเย่เทียนมาถึงเขาก็รู้สึกประหลาดใจ

มีนักรบหลายร้อยคนมารวมตัวกันที่เนินเขา และจากกลิ่นอายของพวกเขา คนที่อ่อนแอที่สุดก็ มีความแข็งแกร่งเทียบเท่ากับนักรบชั้นยอด บางทีในหมู่คนเหล่านี้อาจมีนักรบผู้เชี่ยวชาญอยู่ไม่ น้อย

“นั่นคนของตระกูลโม่! ”

สายตาของเย่เทียนจับจ้องไปที่คนผู้หนึ่ง

โม่อิน!

เหตุผลที่เย่เทียนรู้จักโม่อินเพราะชายคนนี้คือพ่อของ โม่เน่าเป่ย ก่อนที่เขาจะฆ่าโม่เน่าเปยเขาได้ตรวจสอบตระกูลโม่เล็กน้อย เพื่อเขาจะได้ระวังคนของตระกูลโม่ในอนาคต

ความแข็งแกร่งของโม่อินนั้นอยู่แค่นักรบชั้นยอดขั้นกลาง สําหรับเย่เทียนในตอนนี้แล้วมันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร แต่โม่อินนั้นไม่ใช่คนที่แข็งแกร่งติดสิบอันดับแรกของตระกูลโม่

ในตอนนี้ โม่อินและนักรบตระกูลโม่ได้ยืนอยู่ข้างหลังชายชราด้วยท่าที่เคารพ

“ชายชราคนนั้นน่าจะเป็นบรรพบุรุษของยุทธตระกูลโม่ โม่ฉางชิง !”
เย่เทียนคิดกับตัวเอง

ทันใดนั้นเขาก็ถอนสายตากลับมา ไม่กล้ามองโม่ฉางชิงอีก เพื่อไม่ให้โม่ฉางชิงรู้ตัว

“ใคร!”

เสียงเย็นๆดังขึ้น

“แย่แล้ว เราถูกพบ!”

เย่เทียนตะลึงงัน

เขาอยู่ไกลจากโม่ฉางชิงมาก เขาแม้ว่าเขาจะไม่ได้ใช้พรสวรรค์ของเงาทมิฬ แต่เขาก็เคลื่อนไหวอย่างระมัดระวัง และด้วยต้นไม้มากมายที่บดบังเขา มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะถูกค้นพบแต่ตอนนี้เขาถูกพบแล้วจริงๆ

อย่างไรก็ตาม เขาพบว่าคนที่พบเขานั้นไม่ใช่โม่ฉางชิง แต่เป็นชายชราอีกคนที่ดูไม่คุ้นหน้าเขาดูแตกต่างจากคนของฐานหลินไห่เล็กน้อยแต่อีกฝ่ายกลับสวมชุดเกราะ

เห็นได้ชัดว่าคนผู้นั้นน่าจะเป็นผู้ฝึกยุทธที่ร่วมมือกับฐานหลินไร่ในการกําจัดสัตว์อสูร

ฟุบ!!

นักรบชั้นยอดหลายคนพุ่งเข้ามาล้อมด้านข้างของเย่เทียนภายใต้ค่าสังของนักรบผู้เชี่ยวชาญ