“ต้องอาบน้าก่อน ร่างกายเราสกปรกเกินไป!”
เย่เทียนขมวดคิ้วเมื่อได้กลิ่นสาปเหงื่อบนตัวเขา เขารีบลุกขึ้นยืนและกระโดดลงไปในทะเลสาบ
หลังจากชําระล้างร่างกายแล้ว เขาก็กระตุ้นลมปราณเพื่อให้เสื้อผ้าของเขาแห้ง โดยไม่จําเป็นต้องตากผ้านี่ถือเป็นความสามารถของผู้ฝึกยุทธ (***สะดวกจริงๆ)
“เย่เทียน คุณไม่เป็นไรนะ?”
เย่วหลิงเดินเข้ามาและถาม
“ไม่เป็นไร!”
เย่เทียนส่ายหัว
เขาไม่เพียงแค่ไม่เป็นไร แต่เขายังได้กําไรมหาศาล แต่เรื่องนี้เขาไม่สามารถพูดออกมาได้ทําได้เพียงปิดบังเย่วหลิงเท่านั้น
“เย่เทียน พรสวรรค์ของคุณเปลี่ยนไปบ้างไหม? ”
เย่วหลิงถามด้วยความสงสัย
“เรื่องนี้ยังไม่ชัดเจน ผมรู้สึกว่าพลังจิตแข็งแกร่งขึ้นมาก อย่างอื่นผมยังไม่รู้”
เย่เทียนกล่าว
“คุณต้องลองใช้พรสวรรค์ของคุณดู บางทีคุณอาจจะสังเกตเห็นมัน!”
เย่วหลิงพยายามปลอบใจเย่เทียน
ที่จริงแล้วสิ่งที่เธอคิดในใจก็คือ พรสวรรค์ของเยเทียนไม่ได้เปลี่ยนไป เลยต้องเสียดอกบัวทองดารากระจ่างไปหนึ่งดอก แต่เธอกลัวว่าคําพูดนั้นจะกระทบกระเทือนเย่เทียนจึงได้แต่ปลอบ ใจเขาเช่นนี้อย่างไรก็ตามเธอคิดมากเกินไป
“ไปกันเถอะ!”
ตอนนี้เย่เทียนได้สิ่งที่เขาต้องการแล้ว การอยู่ที่นี่ไปก็ไร้ประโยชน์ มันจะดีกว่าถ้าเขาไปที่อื่นเพื่อหาโอกาส
เย่วหลิงเห็นด้วยและตามเย่เทียนออกจากถ่า
ก่อนที่เย่เทียนจะจากไป เย่เทียนขอให้เย่วหลิงช่วยเก็บศพของหมาป่าจันทร์เสี้ยวไว้ในถุงเก็บสมบัติ
อย่างไรก็ตาม ก่อนหน้านี้เขาเคยบอกว่าเขาต้องการศพของหมาป่าจันทร์เสี้ยว แม้ว่าตอนนี้ศพของหมาป่าจันทร์เสี้ยวไร้ประโยชน์สําหรับเขาแล้วก็ตามแต่เขาต้องนํามันไปเพื่อไม่ให้ผิดสังเกต
ศพของหมาป่าจันทร์เสี้ยวไม่ได้ใหญ่มากนัก มันเก็บได้ง่ายมาก เย่วหลิงจึงช่วยเขาระหว่างทาง
เย่เทียนค่อยๆศึกษาพรสวรรค์ด้านมิติ เย่วหลิงไม่สามารถสัมผัสได้ถึงความผันผวนของมิติดังนั้นเธอจึงไม่สามารถสังเกตว่าเย่เทียนแอบศึกษาพรสวรรค์ด้านมิติอยู่มิฉะนั้นเธอคงจะตกใจมากแน่ๆ
หลังจากนั้นไม่นาน นอกจากการเคลื่อนย้ายพริบตาแล้ว ความสามารถในการรับรู้มิติและตราประทับมิติก็ถูกเย่เทียนใช้อย่างคล่องแคล่ว
นอกจากนี้เย่เทียนยังพบว่าตราประทับมิติและเคลื่อนย้ายพริบตาสามารถใช้ร่วมกันได้เช่นทิ้งตราประทับมิติไว้ในที่ใดที่หนึ่งแล้วเคลื่อนย้ายไปยังที่ที่มีตราประทับมิติอยู่
นี้คือการเคลื่อนย้ายตําแหน่ง
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเย่วหลิงอยู่ข้างๆ เขาจึงต้องดําเนินการทดลองนี้ในภายหลัง
“ถึงเวลาเปิดมิติส่วนตัวแล้ว!”
เย่เทียนรู้สึกประทับใจกับความสามารถนี้มาก ด้วยมิติส่วนตัวเขาสามารถใส่สิ่งต่างๆได้ มากมายเขาไม่จําเป็นต้องแบกมันด้วยตัวเองอีกแล้ว
แน่นอนว่าการเปิดมิติส่วนตัวต้องดําเนินการอย่างลับๆ ไม่ให้เย่วหลิงสังเกตเห็น
การเปิดมิติส่วนตัวของเขานั้น เพียงแค่ใช้ความสามารถด้านมิติเพื่อทิ้งตราประทับมิติไว้บนร่างกายจากนั้นเขาใส่พลังแห่งมิติเข้าไปในตราประทับมิติและบีบมิติขนาดเล็กแล้วขยายมิติออกไป
สําหรับขนาดมิติส่วนตัวที่สามารถเปิดได้ นั้นเกี่ยวข้องกับระดับพรสวรรค์และความแข็งแกร่งของเขา
“เริ่มกันเลย!”
เย่เทียนทิ้งรอยประทับของมิติไว้บนกระดูกที่ข้อมือซ้ายของเขา
จากนั้นเขาก็ควบคุมพรสวรรค์ด้านมิติและค่อยๆถ่ายเทพลังแห่งมิติเข้าไปในตราประทับมิติ
วูบบ!!!!
พลังแห่งมิติจํานวนมากได้รวมตัวกับตรามิติและในที่สุดก็ทําให้เกิดการเปลี่ยนแปลง
ตราประทับมิติบนกระดูกถูกบีบจิตสํานึกของเขาเข้าไปในมิติและเปิดมิติ
เมื่อพลังแห่งมิติถูกถ่ายเทเข้าไป ภายในจิตสํานึกของเย่เทียน มีจุดเล็กๆก็ปรากฏขึ้นมา
จุดเล็ก ๆ นี้เริ่มเป็นต้นกําเนิด หลังจากดูดซับพลังแห่งมิติจํานวนมากมันก็ค่อยๆก่อตัวเป็นพื้นที่ขนาดเล็กประมาณหนึ่งลูกบาศก์เซนติเมตรมิติส่วนตัวไม่ได้มีพื้นที่เล็กขนาดนี้พื้นที่ขนาดเล็กนี้ยังคงขยายขนาดใหญ่ขึ้นได้
ยิ่งพลังแห่งมิติไหลเข้ามามากเท่าใด พื้นที่ขนาดเล็กก็จะค่อยๆขยายใหญ่ขึ้นเท่านั้น
ประมาณสิบนาทีต่อมาพื้นที่ขนาดเล็กในที่สุดก็ขยายออกกลายเป็นหนึ่งลูกบาศก์เมตร
แต่เย่เทียนยังไม่รู้สึกถึงขีดจํากัดของเขา เขายังคงสามารถขยายมิติส่วนตัวนี้ได้อีก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Your Talent Is Mine ระบบคัดลอกพรสวรรค์