Your Talent Is Mine ระบบคัดลอกพรสวรรค์ นิยาย บท 82

“ฮ่าๆ ข้าไม่คิดว่าข้าจะยังประเมินเจ้าต่าไป แท้จริงแล้วพรสวรรค์ด้านความเร็วของเจ้าก็อยู่ในระดับปานกลางข้าล่ะอิจฉาเจ้าจริงๆ!”

เฮ่อเหลียนป้ากระอักเลือดออกมาและหัวเราะอย่างคับแค้นใจ

“ตาย!”

หยุนเฟิงโบกมือ คมดาบวายุปรากฏขึ้นและพุ่งออกไปแทงทะลุหน้าอกของเฮ่อเหลียนป้าโดยไม่เปิดโอกาสให้เฮ่อเหลียนป้าได้พูดอะไรอีก

การโจมตีนี้ได้ฆ่าเฮ่อเหลียนป้าที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสอย่างสมบูรณ์

“โชคดีที่ข้าได้รับหญ้าวิญญาณวายุและยกระดับความเร็วของข้าให้อยู่ในระดับปานกลางมีฉะนั้นคนที่ตายก็อาจจะต้องเป็นข้า!”หยุนเฟิงกล่าวด้วยความยินดีทันใดนั้นเขาก็รีบค้นหาถุงเก็บสมบัติของคนเหล่าและเก็บมันไป

ถุงเก็บสมบัติจํานวนมาก แต่ที่ทําให้หยุดเพิ่งตื่นเต้นมากที่สุดเป็นถุงเก็บสมบัติของเฮอเหลียนป้าเพราะภายในถุงคงจะมีสมบัติที่มีมูลค่ามากมายจนไม่อาจจะจินตนาการ

ตัวหยุนเฟิงเป็นเพียงอัจฉริยะจากตระกูลสาขาของตระกูลหยุนเท่านั้น แม้ว่าพรสวรรค์ในการต่อสู้ของเขาจะสูงมากแต่เขาก็ไม่ได้รับการสนับสนุนจากตระกูลหยุนมากนักทรัพยากรทั้งหมดของเขา เขาต้องหามันด้วยตนเองแต่ในวันนี้

พรสวรรค์ในการบ่มเพาะของเขายกระดับกลายเป็นระดับหลุดพ้นแล้วเขาคือสุดยอดอัจฉริยะของฐานทะเลมารอย่างไม่ต้องสงสัย ด้วยทรัพยากรจํานวนมากมายเหล่านี้เขาจึงไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับการฝึกฝนในอนาคตอีก

“ยังมีเหมืองหินปราณนี้!”

ดวงตาของหยุนเฟิงลุกโชน

แร่หินปราณเหล่านี้มีค่าอย่างมาก เมื่อเขาฆ่าสัตว์อสูรตัวนั้นแล้ว สายแร่ทั้งหมดจะตกเป็นของเขา

หินปราณเหล่านี้คือกําไรที่แท้จริง!

“ต้องรักษาอาการบาดเจ็บก่อน อย่างไรเสียหินปราณเหล่านี้ก็ไม่ได้หนีไปไหนรอจนอาการบาดเจ็บหายดีแล้วค่อยไปฆ่าสัตว์อสูรตัวนั้น!”
หยุนเพิ่งตัดสินใจอย่างรอบคอบ

หลังจากผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง อาการบาดเจ็บของเขาก็ได้รับการเยียวยาอย่างสมบูรณ์พลังปราณและพละกําลังของเขาฟื้นฟูเสร็จสิ้น

ในตอนนี้หยุนเฟิงพร้อมแล้ว

ตูม!

เมื่อก้าวเข้าไปในปากทางลงอุโมงใต้ดิน

การต่อสู้ก็เริ่มต้นขึ้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

ขณะที่หยุนเฟิงกําลังต่อสู้พัวพันกับตัวนิ่ม เย่เทียนก็ขดหินปราณไปแล้วกว่า 200 ก่อน

“สี่สี่ พวกเจ้าสู่กันไปเถอะ เมื่อพวกเจ้าต่อสู้กันจนจบ หินปราณส่วนใหญ่ก็อยู่ในกระเป๋าข้าหมดแล้ว!”

เย่เทียนพึมพําด้วยรอยยิ้ม

จากการตรวจสอบด้วยการรับรู้มิติ หินปราณที่อยู่ในสายแร่ปราณนี้ถูกตัวนิ่มกินไปไม่น้อยด้วยตัวนิ่มมีพรสวรรค์ที่เหมาะสมแก่การขุดแร่ใต้ดิน บวกกับสายแร่นี้มีขนาดเล็กหินปราณจึงยังเหลืออยู่ไม่มากนัก

ตอนนี้สายแร่หินปราณทั้งหมดเหลืออยู่ราว 3,000 ก้อนเท่านั้น ซึ่งน้อยกว่าเหมืองหินปราณเมื่อสิบปีก่อนมากแต่สําหรับเย่เทียนแล้ว สายแร่หินปราณ 3,000 ก่อนเป็นสมบัติที่ไม่อาจจนตนาการได้

ในขณะเดียวกัน

หยุนเฟิงที่ปะทะกับตัวนิ่มเสียงการต่อสู้ดังมาก ดังนั้นแม้ว่าเย่เทียนจะขุดเหมืองอย่างรวดเร็วตราบใดที่มันไม่รุนแรงจนเกินไปมันก็จะไม่ดึงดูดความสนใจของพวกเขา

“เสี่ยวจือ อย่าขี้เกียจส ช่วยข้าขุดมันเร็วเข้า!”

เย่เทียนสั่ง

“ตกลง!”
เสียวจอพยักหน้าไม่หยุด

การขุดสมบัติเป็นสิ่งที่มันชื่นชอบมากที่สุด

มันคิดจะขุดหินปราณมานานแล้ว แต่ตัวนิ่มตัวนั้นอยู่ที่นี่ มันจึงไม่กล้าที่จะเข้ามาขุดในเมื่อตอนนี้มีโอกาสแล้วอีกทั้งยังมีเจ้านายคอยหนุนหลังมันก็ไม่มีอะไรต้องกลัวอีก

หนึ่งคนหนึ่งสัตว์อสูรเริ่มขุดอย่างบ้าคลั่ง หากคนทั่วไปมาขุดมันขึ้นมาคงจะต้องใช้เวลานานกว่าจะเจอหินปราณซักก่อนเพราะด้วยความที่มันอยู่ในชั้นหินคนส่วนใหญ่ไม่สามารถตรวจสอบได้

แต่เย่เทียนนั้นต่างกัน เขาสามารถใช้การรับรู้มิติเพื่อค้นหาหินปราณผ่านชั้นหินเขาจึงรู้ตําแหน่งของหินปราณได้อย่างแม่นยําดังนั้นความเร็วในการขุดของเขาจึงรวดเร็วอย่างมาก

แน่นอนว่าเย่เทียนไม่ได้ขดหินปราณที่อยู่ลึกจนเกินไปเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาเขาจึงเสาะหาเฉพาะหินปราณที่ขุดออกมาง่ายเท่านั้น
300 ก้อน!

400 ก่อน!

500 ก้อน!

“บ้าเอ๊ย การป้องกันของสัตว์อสูรตัวนี้แข็งแกร่งเกินไป พรสวรรค์คมดาบวายุระดับสูงของข้าไม่สามารถฆ่ามันได้ในครั้งเดียวเว้นเสียแต่ว่าข้าจะโจมตีโดนจุดอ่อนของมันแต่มันก็ยังสามารถหลบหนีด้วยทักษะขุดดินได้ครั้งแล้วครั้งเล่ามันเป็นเรื่องยากมากหากจะฆ่ามันที่นี่”

หยุนเฟิงขมวดคิ้ว

แม้ว่ามันจะรู้ว่ามีคนบุกเข้ามาใต้ดิน แต่มันก็ยังต้องการที่จะกําจัดหยุนเฟิงก่อน
สติปัญญาของมันค่อนข้างต่ำเทียบกับเสี่ยวจื่อแล้วมันด้อยกว่ามาก หากเสียวจอไม่ฉลาดเย่เทียนคงไม่สามารถขุดหินปราณได้ง่ายๆขนาดนี้