Your Talent Is Mine ระบบคัดลอกพรสวรรค์ นิยาย บท 90

ผิวหนังเป็นสิ่งแรกที่เขาต้องทําลายขีดจํากัด ดังนั้นเย่เทียนจึงเตรียมคัดลอกและผสานพรสวรรค์ด้านการป้องกันระดับสูงสุด

แต่พรสวรรค์ด้านการป้องกันระดับสูงสุดพบได้ยากในหมู่มนุษย์ แม้กระทั่งใน ฐานทัพทะเลมารที่มีคนอยู่จํานวนมากก็ไม่มีผู้ใดเลยที่มีพรสวรรค์ด้านการป้องกันระดับสูงหรือพรสวรรค์ด้านการป้องกันระดับสูงสุด คนที่มีพรสวรรค์ด้านการป้องกันที่ดีที่สุดมันก็เป็นเพียงพรสวรรค์ด้านการป้องกันระดับกลางเท่านั้น

ทางกลับบรรดาเหล่าสัตว์อสูร พวกมันมีพรสวรรค์ด้านการป้องกันระดับสูงและ พรสวรรค์ด้านการป้องกันระดับสูงสุดอยู่ไม่น้อย ซึ่งหาง่ายกว่ามนุษย์มาก

“ครั้งก่อนเราโชคดีที่ได้เจอกับสัตว์อสูรของใครบางคนที่มีพรสวรรค์ด้านการป้องกันระดับสูงในฐานะทะเลมาร แต่หลังจากนั้นเราก็ไม่พบพรสวรรค์ในการป้องกันระดับสูงอีกเลยตอนนี้หากเราต้องการทําลายขีดจํากัดของร่างกายทั้ง 4 ด้าน คงมีแค่หนทางเดียว เราต้องออกจากฐานทะเลมาร!”

เย่เทียนครุ่นคิด

เดิมที่เขาวางแผนที่จะออกจากฐานทัพทะเลมารหลังจากที่บรรลุระดับปรมาจารย์ แล้วแต่ตอนนี้เพื่อที่จะทําลายขีดจํากัดของร่างกาย เพื่อสร้างรากฐานที่สมบูรณ์แบบเขาจําเป็นต้องออกเปลี่ยนแผน

แต่สิ่งที่ทําให้เย่เทียนรู้สึกยินดีก็คือฐานทะเลมารมีองค์ความรู้เกี่ยวกับสัตว์อสูรมากกว่าที่ฐานหลินไห่มาก

สัตว์อสูรที่มีพรสวรรค์ด้านการป้องกัน สัตว์อสูรที่มีพรสวรรค์ด้านพละกําลัง สัตว์อสูรที่มีพรสวรรค์ด้านกระดูกเพชร และสัตว์อสูรที่มีพรสวรรค์เกี่ยวข้องกับเลือดล้วนถูกบันทึกไว้มากมายหลากหลายชนิด

เย่เทียนซื้อข้อมูลเหล่านี้และเตรียมที่จะออกจากฐานทะเลมารและเข้าไปในป่าด้านนอกเร็ว ๆ นี้

ก่อนจะออกไปจากฐานทะเลมาร

เย่เทียนก็กล่าวกําชับเสี่ยวจื่อและเสี่ยวจิน

“พวกเจ้าทั้งสองต้องปกป้องเสี่ยวหยูเข้าใจหรือไม่?”

เสี่ยวจื่อและเสี่ยวจินพยักหน้าซ้ําแล้วซ้ําเล่า ตอบรับคําสั่งของเย่เทียน ด้วยเหตุนี้เย่เทียนจึงเบาใจกว่าเดิมมาก

เนื่องจากเสี่ยวจ่อได้ทะลวงผ่านไปยังระดับสัตว์อสูรชั้นยอดแล้ว ก่อนหน้านี้เนื่องจากนางอยู่ในเขตแดนลับ จึงถูกกฎเกณฑ์ของเขตแดนลับจํากัดเอาไว้ จึงเป็นไปไม่ได้ที่นางจะสามารถทะลวงผ่านระดับสัตว์อสูรชั้นยอดได้ แต่ตอนนี้เมื่อไม่มีกฎเกณฑ์ จำกัดไว้แล้ว นางจึงสามารถทะลวงเข้าสู่สัตว์อสูรชั้นยอดได้อย่างรวดเร็ว

เสี่ยวจินเองมาถึงขีดจํากัดของสัตว์อสูรระดับสูงแล้วเช่นกัน และด้วยพรสวรรค์ด้านความเร็วระดับสูงสุด ทําให้ความเร็วของมันเป็นรองแค่ระดับราชาเท่านั้น

เมื่อเสี่ยวจินและเสี่ยวจื่อร่วมมือกันก็เพียงพอที่จะฆ่าระดับปรมาจารย์ทั่วไปได้ ดังนั้นแค่นี้ก็เพียงพอที่จะปกป้องเหยได้แล้ว

นอกจากนี้ในฐานทัพทะเลมารยังมีกฎที่เข้มงวด ไม่มีใครกล้าสร้างปัญหาขึ้นง่ายๆดังนั้นเย่เทียนจึงไม่จําเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของเย่หยุมากนัก

วันต่อมา

เย่เทียนก็ออกจากฐานทะเลมารตั้งแต่เช้าตรู่ มุ่งหน้าไปยังป่าด้านนอก แต่ในเงามืดปรมาจารย์ 5 คนแอบติดตามเย่เทียนและรักษาระยะห่างตามหลังเขาไป

“ห์!! มีหน 5 ตัว?” เย่เทียนยิ้มออกมาอย่างเย็นชา

เย่เทียนใช้ทักษะการรับรู้มิติและสัมผัสได้ถึงปรมาจารย์ห้าคนที่แอบติดตามเขามาด้านหลัง

เขาคาดเดาไว้แล้วว่าจะต้องมีคนสะกดรอยตามเขามา เพราะในงานประมูลเขาใช้เงินไปถึง 190,000 ล้านหยวน มันจึงได้ดึงดูดความสนใจของผู้คนมากมาย

แม้ว่าตอนออกจากงานประมูลเขาจะหลบหนีออกไปได้ แต่หากพวกมันตรวจสอบอย่างละเอียดก็ไม่ยากที่จะพบตัวตนของเขา

“มีผู้คนจํานวนไม่น้อยที่สืบหาที่มาของเรา พวกมันคงจะรู้แล้วว่าเราไม่มีภูมิหลังใดๆและได้รับสมบัติมากมายมาจากเขตแดนลับ พวกมันคงจะคิดว่าเรานั้นเป็นเพียง แกะอ้วนตัวหนึ่งดังนั้นจึงต้องการแอบมาฆ่าเราเพื่อชิงสมบัติในป่าด้านนอก”

เย่เทียนวิเคราะห์

การถูกตามล่าโดยปรมาจารย์ห้าคน หากเป็นนักรบผู้เชี่ยวชาญคนอื่นๆ พวกเขาคงจะสิ้นหวังอย่างแน่นอน แต่ไม่ใช่เย่เทียน!

ตอนนี้เขามีสองตัวเลือก ตัวเลือกแรกเขาสามารถใช้ทักษะเคลื่อนย้ายพริบตา หรือความเร็วเหนือเสียง 120 เท่าเพื่อสลัดปรมาจารย์ทั้งห้าคนได้ แต่หากทําเช่นนั้นพรสวรรค์ด้านความเร็วระดับสูงสุดและพรสวรรค์ด้านมิติของเขาจะถูกเปิดเผย

อีกตัวเลือกคือการสังหารปรมาจารย์ทั้งห้าคน ซึ่งมันเป็นวิธีแก้ปัญหาที่ดีที่สุด

หลังจากครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ เย่เทียนก็ตัดสินใจ

“งั้นก็ฆ่าพวกมันซะ!”

เย่เทียนพึมพํา

ในตอนนี้ยังอยู่ใกล้กับฐานทะเลมารปรมาจารย์ทั้งห้าคนจึงยังไม่คิดที่จะลงมือ เพราะพวกมันกลัวว่าจะเกิดเหตุที่ไม่คาดฝันขึ้น ซึ่งเย่เทียนก็ไม่อยากลงมือใกล้กับฐานทัพทะเลมารเช่นกัน

ทั้งสองฝ่ายต่างมีความคิดแบบเดียวกัน และค่อยๆเคลื่อนที่ห่างจากฐานทะเลมารมากขึ้นเรื่อยๆ

“ที่นี่ไม่เลว!”

เย่เทียนมาถึงขอบชายป่าที่หนาทึบ ป่าแห่งนี้ถูกเรียกว่าป่าทะเลเมฆ มันมีขนาดใหญ่กว่าใบไม่โปรยมาก จากข้อมูลที่เขาได้รับป่าแห่งนี้มีสัตว์อสูรชั้นยอดอาศัยอยู่มากมาย อีกทั้งยังมีสัตว์อสูรระดับราชาอีกด้วย

เพื่อไม่ให้เกิดเรื่องที่ไม่คาดคิด เย่เทียนจึงเลือกที่จะกําจัดหนูทั้งห้าตัวที่ตามเขามาก่อนที่จะเข้าไปในป่าทะเลเมฆ และใช้ที่แห่งนี้เป็นหลุมฝังศพของพวกมัน

ไม่นานปรมาจารย์ทั้งห้าคนก็มาถึง!

“ลงมือ!