อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 1008

“พวกเจ้าสองคนพาพวกนางไปเอาหนิวโหยวกั่ว”

“ไต้อ๋อง ทำไมให้พวกเราสองตัวไปล่ะ?”

“เจ้าไม่เห็นหรือว่าข้าถูกย่างจนสุกหกส่วนแล้ว? ข้าต้องไปทำแผลอีก”

กระทิงไฟสี่เขาสองตัวน้อยอกน้อยใจเอ่ย

“ไต้อ๋อง ข้าก็ถูกย่างสุกห้าส่วนเหมือนกันนะ ขี้เหร่เหลือเกิน”

“ข้ายิ่งกว่า ข้าสุกเจ็ดส่วน”

เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์เลียปาก จ้องกระทิงไฟสี่เขาสองตัวด้วยแววตาอยาก ทำจนพวกมันขนพองสยองเกล้า

พวกมันไม่อยากอยู่กับราชางูจริงๆ

กระทิงไฟเก้าเขาสีหน้าพลันเปลี่ยน “พวกเจ้าโง่หรือ พวกเจ้าแค่รับผิดชอบพาพวกเขาไปที่ข้างต้นหนิวโหยวกั่ว แล้วบอกพี่น้องคนอื่นๆ ว่าอย่าทำให้พวกเขาลำบากใจก็พอแล้วนี่”

“เออ...ก็ได้...”

กระทิงไฟสี่เขาสองตัวพากู้ชูหน่วนกับเซียวหยู่เซวียนมาถึงข้างต้นหนิวโหยวกั่วอย่างทางโล่งโปร่งสบาย

ตลอดทางมีศพนักเรียนวิทยาลัยอี้เหอจำนวนมาก รวมถึงซากฝูงวัวระดับต่ำจำนวนหนึ่งด้วย สภาพการณ์ชุลมุนวุ่นวาย รอยเลือดเป็นดอกดวง

ดูออกเลยว่าเพื่อหนิวโหยวกั่วผลเดียว ทั้งสองฝ่ายถึงกับเพลี่ยงพล้ำหนัก

กระทิงไฟสี่เขาก่นด่า ด่าทอสาปแช่งนักเรียนวิทยาลัยอี้เหอไม่หยุด

ในที่สุด...

พวกเขาเห็นนักเรียนสิบกว่าคนของวิทยาลัยอี้เหอ นำโดยมีไป๋หลี่หมิง กำลังรบราฆ่าฟันกับเหล่าฝูงกระทิง สองฝ่ายต่างไม่ยอมกัน บาดเจ็บเป็นจำนวนมาก

กระทิงน้องรองและน้องสามร้องมอๆๆๆ กับฝูงกระทิง...

ก็ไม่ทราบว่ากล่าวอะไร ฝูงกระทิงที่กำลังทำศึกเดือดต่างหลีกทาง ถลึงตากับเหล่านักเรียนที่อยู่ไกลๆ ด้วยโทสะ

กู้ชูหน่วนกับเซียวหยู่เซวียนเดินเข้าสมรภูมิอย่างหน้าเชิดอกตรง เดินไปทางข้างต้นหนิวโหยวกั่ว

หนิวโหยวกั่วสูงเพียงหนึ่งเมตรกว่า บนต้นมีผลไม้เพียงผลเดียวเท่านั้น เขียวๆ เลื่อมๆ หน้าตาไม่ดี แต่กลับแผ่ชี่ทิพย์เข้มข้นทั้งผล

ไป๋หลี่หมิงร้องด้วยความตกใจ “เป็นพวกเจ้าสองคนอีกแล้ว ทำไมพวกเจ้ายังไม่ตายอีก”

“เจ้ายังไม่ตายเลย แล้วพวกเราจะกล้าตายได้อย่างไร?”

กู้ชูหน่วนไม่แยแสพวกเขาสักสายตา เดินไปทางต้นไม้อย่างเดียว ยื่นมือคิดจะเด็ดผลไม้

ซ่างกวนหมิงหลางยิ้มเยาะ “เจ้าโง่ หนิวโหยวกั่วเด็ดได้ง่ายขนาดนั้นเชียวหรือ? ไม่เห็นพวกสัตว์อสูรชั้นต่ำจ้องเขม็งหรืออย่างไร?”

“นางอยากรนหาที่ตาย พวกเราจะขวางไว้ทำไม”

“วัวเกิดใหม่ไม่กลัวเสือโดยแท้ แค่เท้าข้างเดียวของกระทิงหนึ่งตัวก็เหยียบนางเละได้แล้ว ทุกคนก็รอดูนางถูกเหยียบตายเถอะ”

เมื่อสิ้นเสียง กู้ชูหน่วนก็เด็ดผลไม้มาได้อย่างง่ายดาย ทั้งยังโบกไม้โบกมือกับพวกเขาอีก