ก็ไม่รู้ว่ากู้ชูหน่วนได้ยินคำพูดของชิงเฟิงหรือไม่ เพียงแต่ปิดตาลงด้วยความเศร้าหมองเท่านั้น กลิ่นอายอันโศกสลดแผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย
ชิงเฟิงไม่คุ้นชินเล็กน้อยกับท่าทางที่โศกเศร้าเหงาหงอยเช่นนี้ของนาง น้ำเสียงก็อ่อนลงไปไม่น้อย
“หากว่าครอบครัวของท่านยังมีชีวิตอยู่ ก็จะต้องหวังให้ท่านมีชีวิตต่อไปให้ดีเป็นแน่”
กู้ชูหน่วนกำมือทั้งสองข้างแน่น ลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง กลิ่นอายอันโศกสลดบนตัวหายวับไปหมด เป็นความเด็ดเดี่ยวเข้ามาแทนที่
นางพยายามลองลุกขึ้นหลายครั้ง แต่ทุกครั้งก็ล้มเหลว บาดแผลบนร่างกายของนางถูกดึงปริออกหมดแล้ว เลือดสดไหลออกมาเล็กน้อย “ท่านไม่อยากอยู่แล้วหรือ? ไม่ง่ายกว่านายท่านจะดึงพวกท่านกลับมาจากประตูนรกได้ อย่าได้ขยับอีก”
กู้ชูหน่วนล้มเลิกแล้ว
สังเกตมองบาดแผลรอบๆตัวเอง หนักกว่าทุกครั้งที่นางเคยเป็นมา
นางต้องการเวลาพักฟื้น
“ประคองข้าขึ้นมา ไปดูเซียวหยู่เซวียนหน่อยได้หรือไม่?”
“นายท่านรู้อยู่แล้วว่าท่านต้องจะไม่วางใจคุณชายเซียว ดังนั้นจึงจัดให้ท่านอยู่ห้องเดียวกับเขา นู้น”
ชิงเฟิงยกผ้าม่านขึ้น เซียวหยู่เซวียนกำลังนอนอยู่บนเตียงอีกหลังด้านหลังม่าน
ดวงตาทั้งคู่ของเขาปิดสนิท สีหน้าเขาซีดเซียว บนตัวมีผ้าพันแผลพันรอบร่างกายอยู่ไม่น้อย จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะตื่น
“ประคองข้าไปหน่อย”
“ไม่ได้ ท่านขยับตัวไม่ได้แล้ว”
“เช่นนั้นก็ช่วยหาเชือกมาให้ข้าหน่อย ปลายข้างหนึ่งมัดที่ชีพจรของเขา ปลายอีกด้านเอาให้ข้า”
“นี่.......ก็ได้”
ชิงเฟิงทำตามที่นางพูด เอาปลายเชือกสีแดงด้านหนึ่งให้นาง
“คุณชายเซียวและจอมมารเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของพระชายา แม้ว่าตัวนายท่านเองจะตาย ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะทำให้ชีวิตของคุณชายเซียวอยู่ในอันตราย ท่านยังไม่ไว้ใจนายท่านอีกรึไง”
กู้ชูหน่วนไม่เข้าใจความสัมพันธ์บุญคุณความแค้นก่อนหน้านี้ของพวกเขา และไม่อยากรู้ด้วย
นางไม่เชื่อใจใครทั้งสิ้น เชื่อเพียงแค่ตัวเองเท่านั้น
ฟังชีพจรของเซียวหยู่เซวียนผ่านเชือก
กู้ชูหน่วนเงยหน้าขึ้นด้วยความตกใจ “พวกเจ้าให้เขากินยาระดับแปด?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม
อ่านๆ ไปแล้วก็รู้สึก ประสาท เว่อวัง คิดว่าอ่านจะซ่อนความอะไรไว้ แต่จนถึงตอนนี้ ยังไม่เจอเลย ลำไยมาก...
บางทีก็เบื่ออีนางเอกนี่ กำเริบเสิบสานกวนตีนได้สุดยอด ไล่ออกจากแคว้นก็ได้แล้ว...
ตอนที่1142-1190หายไปค่ะ...
ตอนที่ 1142-1190 หายไปค่ะ...