อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 1101

สิ่งที่ทำให้นางโกรธโมโหก็คือ เสื้อผ้าหลินซือหย่วนหลุดลุ่ย บนตัวมีร่องรอยกำกวม

ผมสีดำของเขาเปลี่ยนเป็นสีขาวราวกับหิมะตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้

ใบหน้าซีดจนไร้เลือดฝาด

แม้แต่ร่างกายของเขาก็ปราศจากเลือด

นางมีความรู้ทางการแพทย์ มองดูก็รู้ว่า เขาสูญเสียเลือดมาก

หรือจะพูดว่า เลือดในร่างกายของเขาถูกสูบจนเกือบหมด

สูบเลือดของคนคนหนึ่งจนหมด แล้วก็ทำลายเขา วิธีนี้โหดเหี้ยมอย่างมาก

กู้ชูหน่วนอดกลั้นไว้ที่จะไม่พุ่งเข้าไปอย่างวู่วาม มองดูพวกขันทีหามพวกเขาขึ้นมาใหม่อย่างหยาบคาย แล้วคลุมด้วยผ้าสีขาว

หูของนางอ่อนไหว สามารถได้ยินเสียงพวกขันทีบ่นพึมพำ

“ผู้ชายคนนี้คงยังไม่ตายมั้ง?”

“เจ้าดูผิดไปหรือเปล่า หลายปีมานี้ราชินีร่วมรักกับคุณชายมากมายขนาดนั้น มีใครไม่ตายหลังจากร่วมรักแล้วบ้าง เขาจะยกเว้นได้อย่างไร”

“ไม่ใช่ เมื่อกี้ข้าเห็นมือของเขาขยับจริงๆ หรือเราลองตรวจดูลมหายใจของเขาก่อนไหม”

“เจ้าไม่กลัวตายหรือ? เบื้องบนสั่งมาว่าให้เผาพวกเขาเสีย เอาเถ้ากระดูกโยนลงบ่อคืนวิญญาณ เราทำตามก็พอ สนใจทำไมว่าเขาจะเป็นหรือตาย”

“ก็ถูก ช่วงนี้ยิ่งอยู่อารมณ์ของราชินีก็ยิ่งแย่ เราอย่าหาเรื่องเดือดร้อนดีกว่า”

พวกขันทียกศพออกไปแล้ว

กู้ชูหน่วนยังคงมองไปยังทิศทางที่พวกเขาจากไปเป็นเวลานานอย่างไม่มีการตอบสนองใด ๆ

ขันทีที่คอยนำทางพูดขึ้นว่า “หมอจิน ท่านรักษาคุณชายเย่หายดี ราชินีจะต้องให้รางวัลท่านแน่ โรงหมออยู่ข้างหน้า รบกวนท่านเดินไปกับข้าน้อยอีกหน่อย”

“กงกง ราชินีต้องร่วมรักทุกคืนเลยหรือ.....อืม....คุณชายมากมายหรือ?”

“เลือดลมราชินีอุดมสมบูรณ์ ร่วมรักกับคุณชายมากหน่อยก็เป็นเรื่องปกติ”

“ความชอบของราชินีพิเศษจริงๆ คนปกติกล้าเข้ามาถวายตัวหรือ? ไม่รู้ว่าคุณชายพวกนั้นเข้ามาในวังได้ยังไง?”

“ซูว หมอจิน ท่านเป็นหมอมาจากนอกวัง คงไม่รู้กฎภายในวัง คำพูดบางอย่างจะพูดไปเรื่อยไม่ได้ ระวังหัวจะหลุดจากบ่า”

“ข้าเพียงข้าแปลกใจ”

“ไปเถอะ ข้าน้อยพาท่านไปยังโรงหมอก่อน”

“ดี”

กู้ชูหน่วนกะพริบตา

เคลื่อนไหวฝ่ามือ ผงยาถูกโปรยออกไปอย่างไร้ร่องรอย

ขันทีคนนำทางสูดดมเข้าไป รีบเอามือกุมท้องพร้อมขมวดคิ้วพูดขึ้นว่า “โอ้ย....ปวดมาก....จู่ๆทำไมข้าถึงปวดท้องขนาดนี้?”

“กงกง ท่านไม่เป็นไรใช่ไหม ให้ข้าช่วยท่านตรวจดู”

“คือ....รบกวนด้วย”

กู้ชูหน่วนตรวจชีพจรให้อย่างยิ้มแย้ม ขันทีนำทางเจ็บปวดจนเหงื่อแตก ปกปิดส่วนบั้นท้ายอย่างไม่คำนึงถึงภาพลักษณ์

“เป็นอย่างไรบ้าง นี่ข้าเป็นอะไร.....ไอโย้...เจ็บมากเลย.....”

“ไม่มีอะไร ทานอาหารเป็นพิษเท่านั้นเอง เข้าห้องน้ำก็ดีขึ้นแล้ว”

“แต่ข้ายังต้องพาท่านไปยังโรงหมอหลวง......”

“หากเจ้ายังไม่ไปห้องน้ำ ก็จะราดใส่กางเกงแล้วนะ เอาแบบนี้ โรงหมอหลวงอยู่ที่ไหน เจ้าบอกข้ามา เดี๋ยวข้าไปเอง”

ขันทีนำทางไม่กล้าให้นางไปคนเดียว

จนใจที่ตนเองปวดท้องอย่างมาก หากยังไม่ไป ตนเองก็รับไม่ได้แล้ว

ทำได้เพียงบอกตำแหน่งโรงหมออย่างคร่าวๆ จากนั้นก็รีบไปห้องน้ำโดยเร็ว

ขันทีไปแล้ว กู้ชูหน่วนเร่งฝีเท้าตามพวกขันทีที่แบกศพออกไป

ค่ำมืดแล้ว ที่นี่ยังเป็นสถานที่เปลี่ยว กู้ชูหน่วนแปลงโฉมใหม่เป็นนางกำนัล ผ่านพวกองครักษ์ราชตระเวนไปได้สำเร็จ

เดินตามมาตลอดทาง

นางมาถึงตำหนักร้างแห่งหนึ่ง

พวกขันทีน้อยกำลังก่อกองไฟขึ้นมา กำลังจะจุดไฟเตรียมเผาศพ

ลมเย็นๆพัดมา รอบข้างตำหนักปลูกต้นหวู่ถงไว้ไม่น้อย ลมเย็นพัดผ่าน เสียงใบไม้ปลิวส่งเสียงดัง

ค่ำคืนนี้อากาศหนาว ยังมีลมด้วย

พยายามจุดไฟอยู่หลายครั้งก็ไม่ติด พวกขันทีน้อยร่างกายสั่นเทา