อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 1102

เขาปวดหัวอย่างมาก ปวดจนร่างกายกระตุกไปทั้งตัว

ร่างกายเสียเลือดมาก ต่อให้มีกำลังภายในของกู้ชูหน่วน ทุกคำพูดที่เขาพูดออกมา ราวกับใช้พลังทั้งหมดของเขาที่มี ยิ่งไปกว่านั้นหัวสมองของเขาเหมือนกับจะระเบิด

“เจ้าอดทนไว้ ทานยาเม็ดนี้ลงไปก่อน เดี๋ยวข้าถ่ายเลือดให้เจ้า”

น้ำตาหลินซือหย่วนร่วงไหล

“ข้าไม่ไหวแล้ว....อย่า....อย่าสิ้นเปลืองกำลัง....”

“เจ้าปวดหัวมากหรือ?”

กู้ชูหน่วนตรวจสอบดู แต่ก็ไม่พบว่าหัวสมองของเขามีปัญหาอะไร

“ปวด....ปวดมาก.....พวกเขา....พวกเขาไม่ได้ตายเพราะถูกสูบเลือดจนตาย แต่....แต่กุมหัวอย่างเจ็บปวดจนตาย....ข้าปวดหัว....ปวดมาก”

กู้ชูหน่วนตรวจดูอีกครั้ง แต่ก็ยังคงตรวจไม่เจออะไรเลย

“คลั่ก....”

จู่ๆหัวสมองหลินซือหย่วนก็แบ่งออกเป็นสองส่วน

ดวงตาของเขาเบิกโต นั่นคือสีหน้าที่แสดงออกมาด้วยความทรมานแสนสาหัสก่อนสิ้นใจตาย

ต่อให้กู้ชูหน่วนใจกล้าแค่ไหน ก็อดไม่ได้ที่จะตกใจจนร่างกายสั่นเทา

เมื่อกี้คนเป็นๆคนหนึ่งตายต่อหน้านางภายในพริบตาเดียว

หัวสมองของเขาก็แบ่งแยกออกเป็นสองส่วนอย่างแปลกประหลาด

ที่น่าแปลกก็คือ ในหัวสมองของเขาไม่มีเลือด และก็ไม่มีมันสมอง

มันสมองหายลับไปอย่างไร้ร่องรอยแต่แรกแล้ว

มองดูดวงตาทั้งคู่ที่เบิกโตอย่างทุกข์ทรมานของนาง หัวใจกู้ชูหน่วนเต้นแรง ทรมานอย่างบอกไม่ถูก

นางฟื้นลืมตาขึ้นมา คนแรกที่นางเห็นก็คือหลินซือหย่วน

ถึงแม้ความสัมพันธ์ที่มีต่อหลินซือหย่วนจะไม่ลึกซึ้งเท่าเซียวหยู่เซวียนขนาดนั้น แต่ก็เป็นหนึ่งในบรรดาเพื่อนที่นางมีไม่มาก

ที่ผ่านมานางเคยคิดที่จะช่วยให้เขามีกำลังมากขึ้น เขาจะได้ไม่ถูกคนอื่นรังแก

แต่ตอนนี้....

เขาตายแล้ว

ยังตายในสภาพที่อนาถ

เขาไม่ทันได้พูดสั่งเสียด้วยซ้ำ

กู้ชูหน่วนเอื้อมมือไปปิดตาเขา ค่อยๆวางลงบนพื้น แล้วก็ลุกขึ้นไปตรวจดูชายหนุ่มคนอื่นอีกหลายคนที่ตายอย่างอนาถ

ชายหนุ่มพวกนี้ก็ไม่ต่างกัน หัวสมองแต่ละคนล้วนแบ่งออกเป็นสองส่วนเหมือนหลินซือหย่วน และในสมองก็ไม่มีมันสมอง