อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 1110

เจ้าเสือน้อยพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงหน่อมแน้มว่า “นายหญิง ข้าก็หาผู้ช่วยมาเยอะมาก”

“โฮ้งๆ......”

“โอ้ว.....”

“เหมียว.....”

ลมกระโชกในป่าไผ่แรงขึ้นเรื่อยๆ

เสียงร้องของสัตว์ต่าง ๆ ก็ได้ยินมาจากที่ไกล ๆ จนใกล้

กู้ชูหน่วนสะดุ้ง

เจ้าสองตัวนี้ ไม่ได้เรียกสัตว์ทั้งโลกมาใช่ไหม?

หันตัวไป

กู้ชูหน่วนขนลุก

เพราะสิ่งที่นางเห็นคืองูหลากสีตะเกียกตะกายเลื้อยมาหา

ด้านหลังงูพวกนั้น ยังมีเสือ สิงโต แมว จิ้งจอก กระทิงไฟ ราชาหมาป่าต่างๆเป็นจำนวนมาก.....

พวกเขาวิ่งรวดเร็วมาก จนพื้นสั่นสะเทือน

“โอ้ว......”

“ซี๊ด......”

“ลูกพี่ พวกเรามาหมดแล้ว”

“ดี สวัสดีลูกพี่ของลูกพี่” เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์กับเจ้าเสือน้อยพูดขึ้นมาอย่างพอใจ

“สวัสดีลูกพี่ของลูกพี่”

นกและสัตว์ป่าดุร้ายทุกชนิดต่างส่งเสียงร้องอย่างตื่นเต้น

ถึงกู้ชูหน่วนจะมีฝีมือไม่สูง แต่นางคือนายหญิงของราชางูเก้าหัวมรกตกับพยัคฆ์ดำโบราณ และก็เป็นเพื่อนของพวกเขา

“เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ นี่พวกเจ้าทำอะไร?”

เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์พูดขึ้นอย่างแค้นเคืองว่า “พวกเขารังแกนายหญิง เท่ากับเป็นการรังแกพวกเรา ดังนั้นพวกเราจึงตามเพื่อนของพวกเรามา เพื่อช่วยนายหญิงแก้แค้น”

เจ้าเสือน้อยรีบพูดเสริมขึ้นว่า “พวกเขาเป็นลูกพี่งูยึดครองแต่ละอาณาเขต นายหญิง....ผู้ช่วยเรายังมีอีกเยอะ เพราะพวกเขาก็มีลูกน้อง”

เจ้าเสือน้อยพูดอย่างไม่ค่อยชัดถ้อยชัดคำ กู้ชูหน่วนกลับฟังรู้เรื่อง

มันอยากพูดว่า ขอเพียงพวกเขาสั่ง สัตว์ที่อยู่ในอาณาเขตของพวกมันก็ออกมาช่วยนางด้วย