อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 1133

กู้ชูหน่วนไม่คิดอย่างนั้น

การที่แคว้นแคว้นหนึ่งหวิดจะล่มสลายต้องมีปัจจัยหลายด้านแน่นอน ทำไมถึงจะเป็นแค่เพราะดวงตาผิดแผกคู่นั่นได้

ราชินีคือเจ้าของแคว้นน้ำแข็ง หากนางต้องการดวงตาของคนผู้นั้น แค่ออกคำสั่งก็ได้แล้ว ทำไมต้องให้นางไปเอาด้วย แถมยังห้ามไม่ให้เปิดเผยว่าเป็นนางที่ต้องการดวงตาคู่นั่นอีก

นางคุ้นเคยกับราชินีขนาดนั้นเชียวหรือ

ทำไมราชินีถึงเชื่อใจนางขนาดนี้

กู้ชูหน่วนคาดเดาจุดประสงค์ของราชินีไม่ออก

“หมอจิน คือข้างหน้านั่นแหละ พวกเราไม่สะดวกจะออกหน้า ส่งเจ้ามาได้เท่านี้ ที่เหลือก็มอบให้เป็นหน้าที่ของเจ้าแล้ว”

“ได้”

“หมอจิน ประสงค์ของฝ่าบาทคือต้องการเพียงดวงตาคู่นั้น และเจ้าต้องควักออกมากับมือเอง”

“...”

กู้ชูหน่วนมอบตาขาวให้พวกเขา ก่อนจะพลิกตัวลงจากม้า แล้วเดินเข้าข้างใน

งานบูชายัญครึกครื้นอย่างยิ่ง

นอกจากสำนักต่างๆ แล้ว ยังมีคนของขุนนางและประชาชนมุงล้อมอยู่มากมาย เรียกได้ว่าในสามชั้น นอกสามชั้น ห้อมล้อมแน่นหนาจนลมไม่อาจแทรกผ่าน

ท่ามกลางคนเหล่านั้นมีคนจำนวนไม่น้อยที่นางเห็นแล้วคุ้นตา

กู้ชูหน่วนเบียดเสียดกว่าค่อนวันถึงจะเบียดไปถึงข้างหน้าได้

ตระกูลต่างๆ ยังคงเป็นหัวหน้างานในครั้งนี้

กู้ชูหน่วนเงยหน้ามองไป กลับเห็นว่ามีคนหนึ่งถูกมัดอยู่บนกองฟืนกลางปะรำสูง

บุรุษรูปพรรณสูงเพรียว เสื้อผ้าสกปรกมอมแมม

บุรุษอายุอานามไม่มาก ประมากยี่สิบกว่าปี แต่กลับมีเส้นผมขาวโพลน หาผมดำไม่ได้สักเส้น ผมของเขายุ่งเหยิง มองไม่ออกว่ามีหน้าตาอย่างไร

ทว่าดวงตาคู่นั้นกลับทำให้กู้ชูหน่วนตะลึงหนัก

นั่นคือดวงตาอย่างไร ข้างหนึ่งสีฟ้า ข้างหนึ่งสีขาว ใสวาวราวกับหินเฮยเย่าที่ปราศจากตำหนิ ชวนให้คนเห็นแล้วต้องชอบจากใจ