อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 1136

“คำสั่งเสียของบรรพชน? บรรพชนจากโลกนี้ไปแล้วเป็นร้อยเป็นพันปี หรือพวกเขายังสามารถออกมาจากโลงทำนายว่าอาโม่จะทำลายทวีปปิงหลิงได้อย่างนั้นหรือ”

“กฎของบรรพชนห้ามขัดขืน”

“ผู้เฒ่าหนิง ท่านเป็นคนเข้าใจเหตุผล แค่คำพูดเดียวของบรรพชน ท่านก็จะตัดสินความเป็นคนตายของคนคนหนึ่งง่ายๆ อย่างนี้แล้วหรือ นั่นคือชีวิตคนเป็นๆ คนหนึ่งเชียวนะ”

ผู้เฒ่าหนิงสะอึกจนพูดไม่ออก

เขาก็ไม่อยากให้เขาตาย แต่บรรพชนตระกูลหนิงกำชับหนักนา ว่าขอเพียงพบคนที่มีดวงตาต่างสี จะต้องกำจัดให้สิ้นซาก

การที่บรรพชนกล่าวเช่นนี้ ย่อมต้องมีเหตุผลของเขา

ไป๋หลี่หลิงก้าวออกมาข้างหน้า เอ่ยด้วยโทสะ “ตัวอัปมงคลก็คือตัวอัปมงคล ทุกคนต้องกำจัดมัน เจ้านังเด็กไม่รู้ความ กล้าสงสัยบรรพชนหรือ วันนี้ข้าจะสั่งสอนนังเด็กไม่รู้ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำแทนพ่อแม่ของเจ้า”

ไม่พูดถึงพ่อแม่ยังดี แต่พอพูดถึง ความโกรธเกรี้ยวในใจกู้ชูหน่วนก็พลุ่งพล่านขึ้นมาอีกครั้ง

นางหัวเราะเยาะ “เจ้าก็คู่ควรหรือ”

“ปัง...”

ไม่รู้ว่าใครเริ่มลงมือก่อน ได้ยินแต่เสียงปังจากการปะทะของฝ่ามือ ลานบูชายัญใหญ่สั่นคลอน คนจำนวนมากกระทั่งยืนยังยืนไม่ติด

จากนั้นก็ได้ยินเสียงดังหนัก พื้นสะเทือนอีกครั้ง

“อุ๊ก...”

ไป๋หลี่หลิงกระอักเลือดออกมา ถูกกู้ชูหน่วนเหยียบอยู่ใต้ฝ่าเท้า

ทุกคนตะลึงงัน

ไป๋หลี่หลิงเป็นถึงผู้อาวุโสหญิงที่มากด้วยประสบการณ์ของตระกูลไป๋หลี่ พลังของนางถึงระดับสี่ขั้นกลางนานแล้ว

หมอหญิงคนนี้แค่ระดับสี่ขั้นต้น

กลับสามารถเหยียบไป๋หลี่หลิงอยู่แทบเท้าหนักๆ ในสองสามกระบวนท่าได้ ทั้งยังใช้วิธีการเหยียดหยามคนอย่างนี้อีก?

ทว่าคนของตระกูลไป๋หลี่สีหน้าแย่ยิ่งกว่า

เป็นถึงผู้อาวุโสตระกูลไป๋หลี่ แต่กลับถูกเหยียบอยู่ใต้ฝ่าเท้าต่อหน้ามวลชน ขยับเขยื้อนไม่ได้ ลมหายใจรวยริน กระดูกซี่โครงแตกลั่นเป็นเสียงกรอบแกรบ ไม่รู้ว่าหักไปกี่ท่อนแล้ว

และคนที่เหยียบนาง ดูแคลนใต้หล้า มีท่าทางเหมือนกวาดล้างปฐพี

สายตาแหลมคมจนน่ากลัว

หากไม่ได้เห็นกับตา พวกเขาจะไม่เชื่อเด็ดขาด แค่นังเด็กไม่รู้ความคนหนึ่ง กลับมีท่าทางสูงส่งน่าเกรงขามเช่นนี้

ฝูงชนเงียบลงทันที

กระทั่งจอมมารหัวร่อ ปรบมืออย่างชื่นชม “พี่สาวเก่งจังเลย พี่สาวองอาจจังเลย อาโม่ชอบพี่สาว”

เมื่อเห็นรอยยิ้มยินดีใสซื่อของจอมมาร อารมณ์โกรธของกู้ชูหน่วนก็ลดลงหลายส่วน เตะไป๋หลี่หลิงปลิวไปเหมือนเตะขยะชิ้นหนึ่งอย่างไม่เกรงใจ

ไป๋หลี่หลิงอยากตายแล้ว

ขายหน้าหมดแล้ว

ไม่ฆ่านังคนนี้ นางจะไม่ยอมรามือเด็ดขาด

ไป๋หลี่หลิงเค้นคำพูดหนึ่งออกมาจากร่องฟัน “ฆ่า ฆ่าพวกมัน ห้ามเหลือแม้แต่คนเดียว ข้าจะถลกหนังเลาะเส้นเอ็นของพวกมัน”

ทันใดนั้นก็มีเงาคนนับสิบสายออกมาจากท่ามกลางฝูงคน ชักอาวุธเป็นประกายออกมาจะฆ่ากู้ชูหน่วน ไม่เหลือไมตรีแม้แต่น้อย

กู้ชูหน่วนยกมุมปากเป็นมุมโค้งเสียดสี ยันฝ่ามือหมุนตัว ไม่ถอยแต่กลับดาหน้าย้อนทาง ไม่ว่าผู้ที่มาเป็นใครก็โต้กลับไม่เว้น

ถ้านางแค่โต้กลับยังพอว่า แต่นางกลับไม่ทำอย่างที่ควรทำ อ้อมเงาร่างสิบสายนั้นมาถึงตรงหน้าไป๋หลี่หลิงด้วยความเร็วดั่งภูตผี ซัดกะโหลกศีรษะนางแตกแรงๆ

“อุ๊ก...”

ไป๋หลี่หลิงดับอนาถทันที ดวงตาเบิกโพลง ยังคงเป็นท่าทางตกตะลึงอย่างนั้น

ซี้ด...

ทุกคนต่างสูดลมเย็น

นังคนนี้จะเป็นศัตรูกับตระกูลไป๋หลี่แน่แล้วใช่หรือไม่

สังหารผู้อาวุโสของตระกูลไป๋หลี่ เช่นนี้ตระกูลไป๋หลี่จะปล่อยนางไปได้หรือ