อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 126

"จากนั้นเล่า……"อาจารย์สวีตะคอกถาม

"จากนั้น……จากนั้นเขาก็ใช้มีดบาดคอของอาจารย์หรง น่ากลัวมาก ความเร็วของเขาน่ากลัวมากจริงๆ สายตาของเขายิ่งน่ากลัว ข้าไม่เคยเห็นแววตาที่น่ากลัวเช่นนี้ของเย่เฟิงมาก่อน"

หลี่เหิงราวกับถูกทำให้ตกใจมาก ผ่านไปนานแล้วก็ยังคงสงบสติอารมณ์ไม่ได้ ได้แต่พูดพึมพำกับตัวเองไม่หยุด

และคนที่อยู่ข้างๆหลี่เหิงก็พูดต่อว่า "หลังจากนั้นองครักษ์ลับที่คุ้มครองราชย์วิทยาลัยก็ออกมา พวกเขาล้อมตัวเย่เฟิงเอาไว้ แต่ว่า ทั้งแปดคนก็สกัดกั้นเย่เฟิงคนเดียวไม่อยู่ สุดท้ายเย่เฟิงก็หนีไปได้"

"พวกเจ้าแน่ใจนะว่าคนคนนั้นคือเย่เฟิง มองผิดไปหรือไม่" เซียวหยู่เซวียนพูดแทรกขึ้นมาอย่างกะทันหัน

เพราะคำพูดของเขาประโยคนี้ มีคนจำนวนไม่น้อยต่างก็จ้องเขาด้วยความโกรธ

"ข้าก็คิดว่าข้ามองผิดไป แต่ว่าคนมากมายทั้งหมดนี้ต่างก็มองเห็นเหมือนกัน องครักษ์คุ้มครองราชย์วิทยาลัยยังไปประมือกับเขาด้วย พวกเขาคงจำคนไม่ผิดกระมัง"

"ใช่แล้ว เป็นเย่เฟิง หน้าตาเหมือนกันราวกับแกะ พวกเราจำคนไม่ผิดแน่"

"บางทีคนคนนั้นอาจปลอมตัวเป็นเย่เฟิงก็ได้"เซียวหยู่เซวียนพูด

"องครักษ์ลับคุ้มครองราชวิทยาลัยก็เคยสงสัยเช่นนั้น ฉะนั้นจึงได้ทดสอบเป็นการเฉพาะ ปรากฏว่าไม่ใช่ บนใบหน้าของเขาไม่มีการแปลงโฉมใดๆทั้งสิ้น"

แม้แต่หลัวเยว่กับอวี่ฮุยก็ก้าวออกมา เอ่ยเสียงสั่นเทาว่า "พี่ใหญ่ เป็นเย่เฟิงจริงๆ พวกเราเห็นแล้ว"

ร่างของเซียวหยู่เซวียนเซไปชั่วครู่ สีหน้าขาวซีดลงหลายส่วน มองไปทางกู้ชูหน่วนอย่างไร้สุ้มเสียงเชิงมีเงื่อนไข

"ยัย……ยัยขี้เหร่ ……หรือเย่เฟิงจะเป็นคนฆ่าจริงๆ"

คำพูดของคนอื่นเขาไม่เชื่อ แต่หลิวเยว่กับอวี่ฮุยไม่มีทางโกหกเขา

กู้ชูหน่วนสวมผ้าปิดหน้าเอาไว้ มองเห็นสีหน้าไม่ชัดเจนนัก เห็นเพียงแววตาที่เย็นชาแน่วแน่เท่านั้น

แม้คนทั้งใต้หล้าต่างก็บอกว่าเย่เฟิงเป็นฆาตกร แม้หลักฐานทุกอย่างจะชี้ไปทางเย่เฟิง นางก็ไม่เชื่อว่าเย่เฟิงเป็นฆาตกร นางเชื่อในการวินิจฉัยของตัวเอง