อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 1290

“ฝ่าบาทเป็นจักรพรรดินีของแคว้นน้ำแข็ง อยากจะแต่งตั้งใครก็ได้ เส้าหยีจะกล้าคัดค้านได้อย่างไร” คำพูดนี้เหตุใดถึงฟังดูแปลกพิกล?

หรือจะโกรธจริงๆ?

หมอหลวงที่ยืนอยู่ข้างๆ กล่าวรายงาน “ฝ่าบาท สาเหตุที่ฮองเฮาตาบอดอาจจะ... อาจเป็นเพราะว่าอารมณ์ของเขาแปรปรวนมากเกินไป จึงส่งผลต่อดวงตาพ่ะย่ะค่ะ”

“ตาบอด?”

พอเห็นเวินเส้าหยีถือหนังสือกลับหัวกลับหาง และพอเขาได้ยินคำว่าตาบอด มือของเขาก็สั่นเทาเล็กน้อย กู้ชูหน่วนจึงตระหนักได้ว่าเวินเส้าหยีอาจจะไม่ได้โกหกนาง

กู้ชูหน่วนจับชีพจรของเขา ตรวจดวงตาให้เขาอย่างละเอียด จากนั้นก็เตรียมจะตรวจบริเวณศีรษะของเวินเส้าหยี แต่เวินเส้าหยีหลบเลี่ยง

“แค่ตาบอดเท่านั้นเอง ไม่ส่งผลกระทบต่อชีวิต ฝ่าบาทไม่ต้องกังวล ฝ่าบาทไม่ได้บอกว่าจะพาเส้าหยีกลับเผ่าเทียนเฟิ่นวันนี้หรือ แล้วเราจะออกเดินทางเมื่อไหร่”

“การกลับไปเผ่าเทียนเฟิ่นเป็นเรื่องเล็ก แต่การรักษาดวงตาของเจ้าเป็นเรื่องใหญ่ เด็กดี มาให้ข้าตรวจดูก่อน”

ไม่ว่าเวินเส้าหยีจะยินยอมหรือไม่ มือของกู้ชูหน่วน ก็ประคองศีรษะของเขาไว้ แล้วลูบคลำบริเวณขมับและท้ายทอยของเขา

กลิ่นหอมของสมุนไพรที่คุ้นเคยลอยมาแตะปลายจมูกของเขา ทำให้ร่างกายของเวินเส้าหยีสั่นเทาเล็กน้อย เขาตกอยู่ในภวังค์ทันที

กลิ่นนี้เหมือนกลิ่นบนเรือนร่างของกู้ชูหน่วน ทุกอย่าง

เขาทั้งรักทั้งเกลียดกู้ชูหน่วน

เหตุใดตอนนี้เขาทั้งสงสารทั้งเกลียดชังมู่หน่วนเช่นกัน

“เจ้าได้รับบาดเจ็บสาหัสในการต่อสู้ที่ลานบูชา สาเหตุที่เจ้าตาบอดอาจจะเกิดจากมีเลือดคั่งในสมอง ซึ่งเข้าไปขวางเส้นประสาทการมองเห็นไว้”

หมอหลวงพูดเสียงสั่น “ฝ่า...ฝ่าบาท การต่อสู้ที่ลานบูชาผ่านมาหลายเดือนแล้ว ฮองเฮาเองก็ได้สติขึ้นมาหลายแล้ว หากมีเลือดคั่งอยู่จริง ฮองเฮาน่าจะตาบอดตั้งแต่ตอนที่ได้สติขึ้นมาแล้ว เหตุใด...”

“มีเลือดคั่งอยู่ในสมองของเขาอยู่ แต่ก่อนหน้านี้มันแค่ไม่ได้มากั้นเส้นประสาทอย่างสมบูรณ์เท่านั้นเอง”

เวินเส้าหยีวางหนังสือในมือลง ก่อนจะหวนกลับไปตอนที่ต่อสู้ในลานบูชา ขึ้นมา

ในการต่อสู้ครั้งนั้น เขาถูกผู้หญิงบ้าผู้นั้นใช้พลังภายในพุ่งทำร้าย แล้วยังถูกซัดกระเด็นหลายครั้ง ชนเข้ากับรูปปั้นหินก็หลายครั้ง