อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 136

"หัวหน้ากองธงกล้วยไม้ เป็นหัวหน้ากองธงสูงสุดของสายเลือดกองธงกล้วยไม้ เขามีนิสัยโหดเหี้ยม ฆ่าคนเป็นผักปลา ชอบทรมานคน โดยเฉพาะยังมีความชื่นชอบในบางด้านเป็นพิเศษ สงสารเย่เฟิงที่เพิ่งจะอายุห้าขวบ ก็ถูกเขาทำลายแล้ว"

ท่านยายเย่พูดจึงจุดที่สะเทือนใจ ก็ปวดใจจนต้องกุมที่หน้าอกของตนเองเอาไว้ อารมณ์อ่อนไหว

กู้ชูหน่วนกับเซียวหยู่เซวียนต่างสบตากัน นึกถึงร่องรอยบาดแผลจากการทำรักเหล่านั้นบนร่างของเย่เฟิง ต่างก็เข้าใจที่ว่าทำลายนั้นหมายความว่าอย่างไร

ทั้งสองคนสีหน้าไม่ดีนัก เซียวหยู่เซวียนอารมณ์ปะทุขึ้นมา "เพิ่งจะห้าขวบ เขาเป็นสัตว์เดรัจฉานหรือ ทำไมจึงทำลงไปได้"

"ข้าเป็นแม่ครัวคนหนึ่ง เดิมทีมีหน้าที่ทำอาหารให้กับเหล่าองครักษ์อยู่ที่ลานทาส เพราะทำกับข้าวได้อร่อย จึงถูกยกเว้นและย้ายให้ไปทำกับข้าวในกองธง วันนั้น ข้าเห็นกับตาว่าเย่เฟิงถูกทรมานจนเกือบจะสิ้นลม น่าอนาถมาก เด็กห้าขวบคนหนึ่งถูกทรมานถึงขั้นนี้ ช่างน่าอนาถจริงๆ"

ไม่รู้ว่านึกถึงอะไร ร่างของท่านยายเย่สั่นเทาไปหมด

"ข้าอยากจะส่งยาให้เขา แต่ก็กลัวว่าจะเดือดร้อนด้วย ได้แต่มองเขาที่ต้องเก็บความทุกข์และความเจ็บปวดไว้เองจากที่ไกลๆ ครั้งนั้น เขานอนบาดเจ็บอยู่บนเตียงเป็นเวลาครึ่งเดือน เกือบจะต้องสูญเสียชีวิตน้อยๆของเขาไปแล้ว"

"ข้ายังเห็นว่าเย่เฟิงคิดจะฆ่าตัวตาย คนเหล่านั้นขู่เขา ถ้าหากไม่ปรนนิบัติรับใช้หัวหน้ากองธงกล้วยไม้อย่างเชื่อฟัง ก็จะฆ่าทุกคนที่อยู่ในลานทาสให้หมด"

"คนในลานทาสรับผิดชอบขุดเหมืองทอง ฆ่าตายหมดแล้วจะหาใครมาขุดเหมืองทอง ข้าคิดว่าพวกเขาแค่ข่มขู่เท่านั้น เย่เฟิงเองก็คิดว่าพวกเขาแค่ขู่ แต่สุดท้าย ต่อหน้าเย่เฟิง พวกเขาได้ฆ่าผู้มีพระคุณของเย่เฟิงทีละคนอย่างโหดเหี้ยมต่อหน้าเขา ไม่ว่าเย่เฟิงจะอ้อนวอนเท่าไหร่ก็ไม่มีประโยชน์"

กู้ชูหน่วนกับเซียวหยู่เซวียนฟังแล้วรู้สึกกลัวจนขนลุก