อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 138

หลังจากออกจากหมู่บ้านสายธาร ท้องฟ้าก็มืดแล้ว

ที่เหนือความคาดหมายคือ เย่เฟิงตามมา

เขาเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่ เนื้อผ้าไม่ดี แต่ฝีมือการเย็บดีมาก

"เสื้อของเจ้า ข้าซักสะอาดแล้ว แต่ว่ามีที่หนึ่งถูกเกี่ยวจนขาด ขออภัยด้วย เสื้อนี้ของเจ้าราคาเท่าไหร่ ข้าจะชดใช้ให้เจ้า"

บางทีอาจเป็นเพราะริมฝีปากที่บวมเบ่งขึ้นมา บนใบหน้ายังมีร่องรอยบาดแผลจากการทำรักและรอยฝ่ามือ เย่เฟิงใช้ผ้าสีเทาอมดำคลุมหน้าเอาไว้ ปิดบังร่องรอยบนใบหน้า

ที่เผยออกมาภายนอก มีเพียงดวงตาคู่นั้นของเขา

เขาดูไม่ดีเลย ในดวงตามีเส้นเลือดสีแดงขนาดใหญ่ เพราะเปลี่ยนชุดใหม่แล้ว ดูจากภายนอกแล้วไม่เห็นถึงบาดแผลที่มีอยู่เต็มตัวของเขา

เซียวหยู่เซวียนโบกมือย่างไม่ถือสา "ก็แค่เสื้อตัวหนึ่งเท่านั้น ขาดก็ขาดไปซิ โยนทิ้งก็ได้แล้ว ร่างกายเจ้าดีขึ้นบ้างหรือยัง "

"ดีขึ้นมากแล้ว ขอบคุณ "

ดวงตาของเย่เฟิงไหววูบ ก้มหน้าลงเล็กน้อย ไม่กล้ามองสบตาพวกเขาตรงๆ

กู้ชูหน่วนยกริมฝีปากยิ้มจางๆขึ้นมาทันที เดินไปตรงหน้าเย่เฟิงอย่างเกียจคร้าน ชี้ไปที่เสื้อผ้าในมือของเขาที่ถูกพับเอาไว้อย่างเป็นระเบียบ พูดยิ้มๆ

เย่เฟิงนิ่งอึ้ง

เซียวหยู่เซวียนก็อึ้งเช่นเดียวกัน

ต่างก็ไม่เข้าใจว่านางอยากจะพูดอะไร

"นี่เป็นชุดผ้าไหมหลิวหยุนจิ่น ผ้าไหมหยุนจิ่นมีค่ามากแค่ไหนเจ้าเองก็น่าจะรู้ดีกระมัง จะบอกว่าผ้าไหมมีค่าเทียบเท่าทองคำ ก็ไม่เกินไปเลยสักนิด แม้เจ้าจะเย็บจุดที่ขาดจนเรียบร้อยแล้ว แต่มันก็ขาดไปแล้ว เจ้าว่าถูกต้องหรือไม่ เสี่ยวเซวียนเซวียน"

"หา……"

อะไรนะ

ก็แค่ชุดผ้าไหมหลิวหยุนจิ่น เขาเองก็ใช่ว่าจะซื้อไม่ได้

ขาดไม่ขาด สำคัญด้วยหรือ

เซียวหยู่เซวียนสีหน้ามึนงง

เย่เฟิงเอ่ยด้วยเสียงขรึมว่า "เท่าไหร่ ข้าจะชดใช้ให้"

"ชุดผ้าไหมหลิวหยุนจิ่นของเซียวหยู่เซวียนชุดนี้เป็นฝีมือการตัดเย็บของช่างปักที่มีชื่อในพระนครใหญ่ ไม่ใช่ ในแคว้นเย่ที่ยิ่งใหญ่มีเพียงแค่ชุดเดียว เพราะฉะนั้น เสื้อผ้าชุดนี้อย่างน้อยก็ต้องใช้เงินไม่ต่ำกว่าหนึ่งพันตำลึง"