อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 151

“ไป ตามข้ามา”

อี้เฉินเฟยยิ้มอ่อนโยน กุมมือนุ่มของนาง พานางไปทางใต้อย่างสบายคุ้นทาง

กู้ชูหน่วนแลมือใหญ่ของเขาทีหนึ่ง มือของเขาขาวเนียนเรียวยาว อบอุ่นมาก เมื่อถูกมือใหญ่ของเขาห่อหุ้มก็ให้ลูกสึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก

ความรู้สึกนั้นมาจากส่วนลึกของจิตวิญญาณ เชื่อมั่นไปโดยปริยาย

กู้ชูหน่วนไม่ขยาดความรู้สึกนี้

เขาพานางไปถึงปราการทางใต้แห่งหนึ่ง

บนปราการนั้นผู้คนเบาบาง แขวนธงใหญ่ที่ปักเป็นดอกกล้วยไม้อยู่สูงเป็นคันๆ อี้เฉินเฟยตีฉีโส่ว(*คนถือธง) สองคนที่แยกตัวออกมา ถอดชุดของพวกเขาอย่างรวดเร็ว แม้แต่หน้ากากกระดูกก็ถอดออกมาด้วย

“เปลี่ยนชุดของพวกเขา เราจะปลอมตัวเข้าไป”

กู้ชูหน่วนไม่หลบ เปลี่ยนชุดอย่างเปิดเผย

ใบหน้าอี้เฉินเฟยร้อนผ่าว เบือนหน้าไป แววตาเอ็นดูเจือความจนใจ “คุณหนูสาม ชายหญิงมิควรถูกเนื้อต้องตัวกัน แบบนี้จะดีจริงหรือ?”

กู้ชูหน่วนกลอกตาขาวใส่

นางแค่ถอดเสื้อตัวนอกออก ข้างในยังใส่อีกตั้งหลายชั้น มีอะไรต้องหลบกัน?

“ข้าหิวจัง”

อี้เฉินเฟยกระแอมเสียงเบานิดหน่อย จากนั้นก็หมุนตัวไปหยิบขวดยาเล็กๆ มาขวดหนึ่ง

มือเรียวยาวเปิดจุกออก หยดใส่ทั้งสองที่หมดสติอยู่กับพื้นสองสามหยด

จากนั้นทั้งสองก็กลายเป็นน้ำขุ่นกองหนึ่งด้วยความเร็วที่ดวงตามองเห็นได้ สุดท้ายก็อันตรธานหายไป แม้แต่กระดูกก็ไม่เห็น

“ยาละลายกระดูก”