อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 173

“น่าจะเป็นระดับสามขึ้นสูง ตาแก่นั่นก็เป็นแค่ระดับสามเบื้องต้น เขาจัดการได้อยู่แล้ว” ขอแค่ภายหลังไม่มียอดฝีมือเข้ามาช่วยนะ

“แล้วเจ้าอยู่ระดับไหน?”

“ก็แค่วิชาการป้องกันตัวเท่านั้นเอง ไม่เก่งเท่าเขาหรอก”

กู้ชูหน่วนกลอกตาขึ้นบน

เชื่อเจ้าก็บ้าแล้ว

“กระเช้าไปแล้ว ฝูกวงมีวิธีตามมาไหม?”

“เขาเป็นองครักษ์ลับของเจ้าไม่ใช่เหรอ? องครักษ์ลับเจ้ามีความสามารถแค่ไหน เจ้าน่าจะรู้นะ”

“……”

“เขาตามมาแล้ว”

“นายหญิงขอรับ” ฝูกวงเป็นเหมือนวิญญาณ ไม่รู้ว่าขึ้นมาบนกระเช้าเมื่อไหร่ คุกเข่าลงต่อหน้ากู้ชูหน่วนด้วยขาเดียว

พวกทาสบำเรอก็ถอยหลังออกไป มองฝูกวงด้วยแววตาที่หวาดกลัว

กระเช้าไหลออกไปไกลมาก คนผู้นี้ขึ้นมาได้ยังไงกัน?

ทำไมพวกเขาคนเยอะขนาดนี้ก็ยังไม่เห็น? หรือจะเป็นภูตผี

“ลุกขึ้นเถอะ ทำได้ไม่เลวเลย”

ฝูกวงยิ้มอย่างเขินอาย ใบหน้าเด็กน้อยแดงระเรื่อไปจนถึงใบหู ไม่มีแรงอาฆาตฆ่าคนตาไม่กะพริบเหมือนเมื่อกี้แล้ว

“ใกล้ถึงหอสัญญาณที่สองแล้ว พี่เฉินเฟยรับผิดชอบแนวหน้า ข้ารับผิดชอบด้านหลัง”

“คุณหนูสาม ในเมื่อองครักษ์ลับของเจ้ามาแล้ว ไม่ควรให้เขาอยู่แนวหน้าเหรอ? ข้าเป็นแค่นักวิชาการอ่อนแอ”

กู้ชูหน่วนหัวเราะแหะๆ “ฝูกวงของข้ายังเด็ก ต้องได้รับการดูแลเยอะๆ”

ได้ยินคำนี้แล้ว ในใจของฝูกวงก็เต็มไปด้วยความอบอุ่น อารมณ์ก็ดีขึ้นมาก

ทันใดนั้น รอยยิ้มของเขาก็จางลงไปมาก เอ่ยปากพูดขึ้นว่า “นายหญิง มีคนตามมาแล้ว มียอดฝีมือไม่น้อย ในนั้นยังมียอดฝีมือระดับสามระดับกลางและระดับสูงหลายคน……โอ๊ะ……ยังมีกลิ่นกายของถันจู่หลินด้วย อีกอย่าง……ความเร็วของพวกเราเร็วกว่าพวกเราเป็นสองเท่า”