อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 180

“ในเมื่ออดีตเจ้านายของเจ้าดีขนาดนี้ แล้วทำไมเจ้าต้องให้ข้าเป็นเจ้านายเจ้าล่ะ แถมยังปกป้องข้าอย่างสุดความสามารถขนาดนี้อีก?”

“ไม่ทราบเหมือนกัน อาจเป็นเพราะนายหญิงเหมือนกับอดีตเจ้านายของข้าน้อยมาก”

กู้ชูหน่วนอยากจะฟาดเขาสักป๊าบจริงๆ “พูดมาตั้งนาน ที่แท้ข้าก็เป็นได้แค่ตัวแทนของคนอื่นนี่เอง ฝูกวงนะฝูกวง เจ้าทำร้ายจิตใจข้ามากเลยนะ”

“นายหญิงไม่ใช่ตัวแทนของใครขอรับ นายหญิงเป็นเจ้านายของข้าน้อย ข้าน้อยก็มีนายหญิงเป็นเจ้านายคนเดียวด้วย”

“พอแล้วๆ แค่ล้อเล่นเอง ไม่ต้องจริงจังขนาดนี้ก็ได้ ไม่ว่าเจ้าจะมองว่าข้าเป็นเจ้านายของเจ้าหรือไม่ ขอให้เจ้าจำไว้ว่าอย่าริอ่านทรยศข้าเด็ดขาด ทั้งชีวิตนี้ของข้าเกลียดการถูกทรยศมากที่สุด”

ตอนที่กู้ชูหน่วนพูดคำสุดท้ายนั้น นางก็จ้องมองฝูกวงด้วยสีหน้าเข้มงวด

ชาติก่อนของนางถูกคนที่ไว้ใจที่สุดทรยศ ถึงได้ตายแล้วข้ามภพมาที่นี่

ฝูกวงคุกเข่าคารวะอย่างเคารพสามที แล้วพูดสาบานว่า “ข้อน้อยจะไม่มีวันทรยศนายหญิงไม่ว่าจะชาตินี้หรือชาติไหน หากผิดคำพูดจะต้องถูกฟ้าผ่าตายทันที”

“ลุกขึ้นมาเถอะ หนุ่มหล่อหน้าตาดีอย่างเจ้า ถ้าโดนฟ้าผ่าจริง ข้าคงปวดใจแย่”

ฝูกวงหน้าแดง

แม้เมื่อกี้กู้ชูหน่วนจะเป็นคนอารมณ์แปรปรวน แต่เขารู้สึกว่า นี่แหละคือนิสัยที่แท้จริงของนายหญิง

“นายหญิง ท่านพักผ่อนอยู่ที่นี่ก่อน ข้าน้อยไปสำรวจเส้นทางเอง”

“เดี๋ยวก่อน ที่นี่ทางแยกเยอะเกิน พลัดกันได้ง่าย จะไปก็ไปด้วยกันดีกว่า”

“ขอรับ”

เย่เฟิงจนถึงตอนนี้แล้วเขาเพิ่งจะตื่นขึ้นมาอย่างเชื่องช้า นัยน์ตาเย็นชาของเขาล่อกแล่ก ไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่ ทันใดนั้นก็จ้องมองพวกกู้ชูหน่วน

เห็นพวกเขาไม่เป็นไร เขาก็ถึงโล่งอก

กู้ชูหน่วนหัวเราะแล้วพูดว่า “ในที่สุดก็ตื่นได้สักทีนะ ดูเจ้าสิ ทำฝูกวงของข้าเหนื่อยขนาดนี้ สร่างเมาแล้ว ต้องชดใช้ด้วยนะ”

เย่เฟิงตบหัวที่หนักอึ้ง ถูกกรอกเหล้าเยอะเกินไป จนถึงตอนนี้เขายังรู้สึกเวียนหัวอยู่เลย

“พวกเรา……หนีออกไปได้หรือยัง?”

“ถ้าเจ้าไม่โดดลงมาจากหน้าผา เจ้าคงหนีรอดไปได้แล้วล่ะ” กู้ชูหน่วนพูดจาไม่ชัดเจน เขาไม่รู้นางกำลังจะสื่อถึงอะไร