อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 287

เสี่ยวลู่ปัดมือ ก็มีคนรีบเก็บแผนที่ม้วนหนังแกะโบราณนั่นทันที

นางยิ้มแล้วพูดว่า “แผนที่นี้มีสัญลักษณ์บางอย่างที่พวกเราเองก็อ่านไม่ออก บางทีด้วยสัญลักษณ์เหล่านี้ เราสามารถค้นหาตำแหน่งที่ทำเครื่องหมายแผนที่ได้ ตอนนี้ราคาเริ่มต้นที่ห้าแสนตำลึง”

ทุกคนเงียบกันไปหมด

ไม่มีคนคิดจะประมูลเลย

แผนที่ที่ไม่มีข้อมูลอะไรเลย กลับคิดราคาถึงห้าแสนเชียวเหรอ นี่มันเยอะเกินไปแล้วไหม?

คนโง่เท่านั้นถึงจะยอมจ่ายเงินซื้อเศษกระดาษพวกนั้นมา

“ทุกคนไม่อยากประมูลเหรอ? ถึงแม้จะเป็นแผนที่ที่ดูไม่ออก แต่ด้วยม้วนหนังแกะโบราณแล้ว ของชิ้นนี้ไม่อาจประเมินค่าได้ ทุกคนก็เก็บไว้เป็นของสะสมได้”

“ถึงแม้จะเป็นของสะสม แต่นั่นก็แพงเกินไปแล้ว”

“นั่นน่ะสิ ช่วงนี้หาเงินยากมาก ข้าว่าข้ามของประมูลชิ้นนี้ไปดีกว่า เข้าประเด็นหลักเลย อย่ามัวเสียเวลาอีกเลย”

“ชิ้นต่อไป ชิ้นต่อไป……”

เสี่ยวลู่ไม่สนใจเสียงร้องเอะอะของทุกคน แต่มองไปยังกู้ชูหน่วน “แขกหมายเลขยี่สิบแปด ไม่ทราบว่าพวกท่านอยากประมูลแผนที่ฉบับนี้ไหม”

กู้ชูหน่วนกำลังจะประมูล ก็เหลือบไปเห็นกู้ชูหยุนกำลังมองมายังที่นางด้วยสายตาแปลกประหลาด

ขนาดอ๋องเจ๋อที่อยู่ชั้นบนยังมองมาที่นางด้วยสายตาที่แปลกประหลาดเลย

นางกลัวว่าเจ้าสองตัวนี้จะตั้งใจเพิ่มราคาสินค้าอีก

กู้ชูหน่วนเปลี่ยนประเด็น “ข้ามีม้วนหนังแกะโบราณเป็นที่หมอนแล้ว เอามารองอีกอัน ข้าเกรงว่าจะคอเคล็ด ม้วนหนังแกะโบราณใครอยากได้ก็ให้คนนั้นเถอะ ข้าใจกว้างมาก ครั้งนี้ข้าไม่แย่งกับทุกคนแล้ว”

ทุกคนต่างกระอักเลือดกันหมด

นางคิดว่าม้วนหนังแกะโบราณครั้งนี้จะเป็นเหมือนเศษกระดาษเหมือนสารานุกรมหลอมยางั้นเหรอ?

ใครจะไปแย่งของที่ตัวเองก็ดูไม่ออกกันล่ะ

“คำพูดดีๆใครพูดไม่เป็นบ้างล่ะ ในเมื่อเจ้าใจกว้างขนาดนี้ งั้นเจ้าก็เก็บแผนที่ไว้เองสิ ข้ารับรองว่าไม่มีใครแย่งกับเจ้าแน่นอน”

“นี่ เจ้าคิดว่าข้าไม่มีเงินซื้อหรือไง?”

“งั้นเจ้าก็ประมูลสิ”

“ได้ ข้าประมูล ห้าแสนหนึ่งหมื่นตำลึง”

ทุกคนไม่คิดว่า แค่กระตุ้นนางแค่นี้ นางก็ประมูลแล้ว