อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 295

กู้ชูหยุนเดินมาอย่างเชื่องช้า โค้งคำนับเล็กน้อย ทำความเคารพอย่างมีมารยาท แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่ไพเราะน่าฟัง “ชูหยุนขอคารวะพระชายาหาน คุณชายเซียวเจ้าค่ะ”

เซียวอวี่เซวียนบิดหน้าไปทางอื่น ทำเสียงหึอย่างเย็นชา ไม่มองกู้ชูหยุนเลยด้วยซ้ำ

กิริยานี้พิสูจน์ได้ว่าเซียวอวี่เซวียนรังเกียจกู้ชูหยุนมากแค่ไหน ไม่อยากเป็นทองแผ่นเดียวกันด้วยซ้ำ

ตงฟางเจ๋ออารมณ์ร้อนง่าย ก็จึงด่าอย่างโมโหทันที “คุณหนูรองกู้สุภาพเรียบร้อย ทำความเคารพพวกเจ้าอย่างมีมารยาท พวกเจ้ากลับหยิ่งผยองจองหอง ตั้งใจกลั่นแกล้ง พวกเจ้าคิดว่าตัวเองมีตำแหน่งสูงส่งคิดจะรังแกใครก็ได้งั้นเหรอ?”

ตงฟางเจ๋อไม่ได้พูดแค่เจ้า แต่พูดพวกเจ้า เหมารวมกู้ชูหน่วนเข้าไปด้วย

เซียวอวี่เซวียนกำลังจะโต้กลับ กู้ชูหน่วนขวางเขาไว้ก่อน ตัวเองเดินไปข้างหน้าหนึ่งก้าว นางกอดอก ปากคาบหญ้าข้าวฟ่างไว้ ท่าทีทั้งหยิ่งทั้งจองหอง

“นักเรียน หากเจ้ามีตำแหน่งเหมือนพวกเรา เจ้าก็ทำตัวหยิ่งจองหอง ดูถูกคนอื่นเหมือนพวกเราได้”

เฮือก……

ทุกคนสูดหายใจเข้าลึกๆ

ตงฟางเจ๋อเป็นยอดฝีมือระดับหนึ่งเชียวนะ ถึงแม้ตำแหน่งจะเทียบกับเทพสงครามไม่ได้ แต่ก็มีหน้ามีตาในพระนคร และเป็นคนใหญ่คนโตที่มีอำนาจพอตัว

คำพูดของกู้ชูหน่วนเห็นได้ชัดว่า นางยอมรับว่านางใช้ตำแหน่งรังแกกู้ชูหยุน

นางพูดแบบนี้รนหาที่ตายชัดๆ เดี๋ยวเข้าไปในภูเขาสืบมังกรแล้ว กู้ชูหน่วนไม่กลัวว่าจะถูกพวกเขาฆ่าในภูเขาสืบมังกรเหรอ?

คำพูดเดียว ทำเอากลิ่นดินปืนปะทุหนักขึ้นเรื่อยๆ

กู้ชูหยุนแสร้งทำเป็นอ่อนแอ ทำท่าสำออยเหมือนจะร้องไห้ ในใจกลับเกลียดพวกเขาอย่างกับอะไรดี

นางพูดสะอื้นเสียงเบาว่า “น้องสาม คุณชายตงฟางไม่ได้หมายความแบบนั้น เขา……”

“เขาจะหมายความว่ายังไงก็ไม่เกี่ยวกับข้า ทางที่ดีพวกเจ้าอย่ามาหาเรื่องข้าดีกว่า ไม่งั้นข้าจะฆ่าพวกเจ้าให้เป็นจังหวะเลย”

เฮือก……

ทุกคนตกตะลึงอีกครั้ง

กู้ชูหน่วนกำลังรนหาที่ตายอยู่เหรอ?

กู้ชูหยุนพยายามอธิบาย แต่นางกลับหาเรื่องตงฟางเจ๋อไม่หยุด

ตงฟางเจ๋อแสยะยิ้มเย็นชา “ดี ดีมาก ข้าจะดูสิว่า ใครจะตายก่อน”